Het lijkt te helpen

 "Ik ben in 'training'", zo heb ik een aantal keren gescherend geschreven. 'Training', tussen aanhalingstekens, want eigenlijk bedoel ik het niet zo serieus. Maar ik merk dat het helpt.

Ik ben natuurlijk nog maar net bezig, een week!, maar in mijn hoofd lijkt 'in training zijn' motiverender te werken dan 'ik wil meer bewegen'. Ik doe het nu echt ergens voor. Niet voor een vaag beeld in de toekomst, waarbij ik een actievere, slankere en sterkere oudere zal zijn, maar gericht voor een grotere afstand fietsen naar het werk. Iets wat zonder die training vermoedelijk niet gaat lukken. 

Dus stapte ik zondagmiddag weer op de fiets, richting Aduard dit keer. Dit lijkt dezelfde afstand als nieuwe woonplek naar huidige werk. Hoe voelt dat? Nou, dat ging wel goed. Het is natuurlijk zo dat ik de afstand vervolgens dubbel aflegde, heen en terug. Dat gaf niet echt problemen. Het waaide stevig, maar ja, die wind heb je op de terugweg dan mee. Ook vandaag fietste ik weer ruim een uur.

Eigenlijk kan ik zelf niet echt geloven dat ik een winter lang dagelijks dertig kilometer ga fietsen. Wind, regen, kou, gladheid.. nee, niets voor mij. Een heftige regenbui, waar ik maandag doorheen fietste, versterkte het ongeloof. Maar... vroeger, ooit, fietste ik ook dagelijks een half uur naar het werk, door datzelfde weer. Op een fiets zonder ondersteuning. Toen was mijn motto 'niet bij nadenken, gewoon doen' en zorgen dat je op tijd opstaat. De eerste keer met de auto is het begin van het einde. Droog, warm, snel... de verleiding is groot. (en warm en droog) 

Voorlopig merk ik dat ik elke dag bekijk hoe ik een uur fietsen in kan passen in het dagelijks leven van nu. Een omweg naar het werk heen en 's avonds op de hometrainer, bijvoorbeeld. Een nieuwe route bedenken op m'n vrije dag. Toch de fiets pakken, ondanks regen. 

Het wordt tastbaar, dat fietsen. Inmiddels weet ik ongeveer hoever het echt fietsen is. Het wordt misschien al bijna een mogelijkheid. Maar.. zoals ik zei, ik ben nog maar net bezig. Momenteel gaat het bewegen verrassend goed, gelukkig. Nu eerst maar zien hoe ik komende winter doorkom. Hoelang ik het vol ga houden. Een week is nog niets tenslotte. Misschien ben ik er volgende week al overheen.  Maar het begin is er en elke dag is meegenomen.