Hoe slim zijn dieren

Op dit moment lees ik het boek Zijn we slim genoeg om te weten hoe slim dieren zijn van Frans de Waal. Dit boek deed me denken aan iets, wat me ooit opviel bij onze honden thuis. 

Zolang ik thuis bij mijn ouders woonde, hadden we honden. Het grootste deel van mijn jeugd waren dat de Welsh Terriërs Pittah (mannetje) en Burley (vrouwtje). Burley was slachtoffer van doorfokken. Haar tong was tekort, wat erg lastig drinken was voor haar, en ze kon niet springen. Hoewel ze elk een mandje hadden, sliepen ze graag samen in een grote draaistoel. Daar kon je ze zo'n beetje uittekenen. Omdat Burley niet zo goed kon springen, was in de stoel komen een hele klim voor haar. 

Onze woonkamer keek uit op de tuin en de ramen kwamen tot op de grond. Dat was fijn voor de honden, want Welshjes zijn niet zo groot. Zo konden ze toch naar buiten kijken. Zodra er een kat door de tuin liep, gingen ze samen tekeer om deze indringer te verjagen. 

Burley en Pittah tijdens vakantie

Op een dag lag Pittah alleen in de stoel. Burley wilde erbij klimmen, maar kreeg een grauw van haar mannetje. Het was duidelijk wie de baas was, Pittah lag in de stoel en Burley moest maar een ander plekje zoeken. Maar Burley liet zich niet kennen. Ze keek even voor zich uit en rende vervolgens blaffend naar het raam, waar ze tegen een lege tuin tekeer ging. Pittah dacht dat er heel wat was, sprong uit de stoel om z'n vrouwtje bij te staan. En dat was de bedoeling. Zodra Pittah uit de stoel sprong, draaide Burley zich om en klom erin. Toen Pittah erachter kwam dat er in de tuin niets te beleven was, kennelijk had hun gezamenlijke inspanning de indringer verjaagd, draaide hij zich om en sprong ook weer in de stoel. 

Missie geslaagd. 

Ik zat er echt met verwondering naar te kijken. Ons hondje hield haar partner gewoon voor de gek om haar zin te krijgen. Zo uitgekookt! Zo slim kunnen dieren dus zijn. 

Burley dronk tijdens vakanties graag bij de buitenkraan

Er zijn geen foto's van de hondjes samen in de stoel. Binnen fotograferen was niet echt makkelijk in die tijd, met de instant camera die ik had. De foto's die ik buiten van ze wilde maken als ze bij elkaar lagen, zijn allemaal mislukt. Steeds als ik eraan kwam, stonden ze op. Verder zijn een groot deel van de foto's enorm verkleurd. Daarom de foto van een drinkende Burley in zwartwit, zodat er nog wat te zien is. 

(Tweede herinnering al deze week. Is het de herfst?)