Tel je zegeningen

In september 2016 startte ik een 'count your blessings' blogreeks. Die herfst en winter beschreef ik rond elke 21e van de maand vijf zaken waar ik blij van werd. De winter daarna veranderde ik dat in een 'Hier word ik vrolijk van'-reeks. Vervolgens raakte deze positieve insteek op een laag pitje, net als de rest van het (de?) blog. 

Nu, begin september, dringt een zekere noodzaak weer op. Gisteren was het heerlijk weer en fietste ik vrolijk door de provincie. Vandaag regende het en daar moest ik doorheen voor overleg in de binnenstad. Ja, oké, gelukkig was het droog, maar bij het idee alleen al ben ik veel minder vrolijk. 's Morgens bij het opstaan moeten de lampen alweer aan, een duidelijk teken dat de herfst eraan komt. Net als alle spinnenwebben, waar ik me vervolgens een weg doorheen moet banen naar m'n fiets. Met een stok voor me uit loop ik de tuin in, uit angst zo'n spinnebeest op m'n neus, voorhoofd of in m'n haar (ieuw!) te krijgen. Ook in de brandgang is het nog oppassen geblazen. Ik heb bewondering voor de enorme bouwwerken, maar plaats ze niet zo onhandig!

Wat vandaag ook niet helpt is de vermoeidheid, die in m'n hele lijf huist. Overblijfsel van een leuk en vrij actief weekend? Deed ik weer teveel? Gisterenavond in bed maakte ik nog plannen voor meer activiteit deze week, maar dat worden nu heroverwogen. Oja, bewegen moest met mate. Gedoseerd. Wanneer leer ik dat nou eens? 

Dus.. mogelijk dat er binnenkort weer zoetsappige lijstjes komen van dingen die ik wél leuk vind in deze donkere, koude en natte jaargetijden. 

"When life gives you lemons, make sangria" 

 

 

Nog drie maanden, twee weken en...

December. Buiten is het donker, koud en nat. De aftelplaatjes voor kerst komen steeds frequenter voorbij (sommige mensen op mijn facebook beginnen daar in maart al mee, vrij overdreven vind ik zelf) Tijd voor een 'Hoe help ik Ria de winter door' blog, want ik kan wel een oppepper gebruiken. 

Donkere dagen
Allereerst is over zestien dagen (twee weken en twee dagen) alweer de kortste dag. Dat houdt toch in dat het dan alweer lichter gaat worden. Wel kouder, maar ook lichter. Je moet iets hebben om naar uit te kijken. 

Binnen
Buiten is het koud en nat, maar binnen nog steeds best te doen. In elk geval droog. Onze verwarming springt automatisch aan, als het onder een bepaalde temperatuur komt, maar we hebben hem nog niet hoger hoeven zetten. Eerlijk is eerlijk: het raam bij de keuken is al wel dicht, terwijl die ook wel eens hele winters open is gebleven. Oosten wind waait daar zó naar binnen. Een dekentje (van katoen) op de bank voldoet verder nog. 

Lezen
Na ruim een maand amper te hebben gelezen, las ik afgelopen weekend twee boeken uit. Kennelijk is er dus weer meer rust in mijn hoofd, wat lezen mogelijk maakt. Heerlijk! En op Hebban zijn er weer allerlei eindejaarsacties. Ook leuk. Mijn nieuwe leesdoel heb ik al aangemaakt. Minder dan dit jaar, omdat ik voor honderd boeken in een jaar toch teveel moeite moet doen. Ja, het is een challenge en dus een uitdaging, maar dat is voor mij meer een reminder om te lezen, dan een doel op zich met eindstress tot gevolg. 

Voet
Na de spuit van vorige week gaat m'n voet wat beter. Het is nog niet over. Morgen ga ik naar de fysiotherapeut en hopelijk heeft hij verdere oplossingen. *Fingers crossed*

En ook..
Ik ben er nog/we zijn er nog. We hebben eten, een dak boven ons hoofd en verwarming in huis. Hoewel ik veel onvrede op Twitter zie, is er hier geen oorlog. En binnenkort zijn er weer tulpen te koop.

Welcome to my foreign readers

I'm so happy to meet you here!

Unfortunately I can't write in English, because I know I make a lot of grammer mistakes and I hate that. So I hope you'll use the translate button and let google make the grammermistakes I don't want to make.

Enjoy my blog!

Vorige week kreeg ik een reactie op mijn blog Dipperdedip. Altijd leuk natuurlijk, maar dit keer was het echt een verrassing. Het internationale fibroblog uit Australië vroeg mij of ik mijn blog bij hen wilde toevoegen. Hoe leuk is dat? Natuurlijk heb ik dit gelijk gedaan.

Even heb ik toen getwijfeld: zal ik ook in het Engels gaan schrijven? Maar nee, ik kan vrij goed Engels, maar dan vooral spreken. Hoewel mijn uitspraak meer Amerikaans is, ofwel Engels met een behoorlijk Nederlands accent, kan ik rustig hele dagen gesprekken voeren. No problem. Engels lezen is dus uiteraard ook geen probleem, maar ik weet dat ik al schrijvend behoorlijk wat fouten maak. En dat weerhoud mij ervan. Voor de buitenlandse lezers, mocht ik die krijgen, dus maar een translatebutton toegevoegd. En dat is léuk! Met één klik is alles vertaald. Geen idee of het klopt wat er staat, wanneer het in Arabisch of Russisch is, maar het ziet er geinig uit. Grote kans ook dat googletranslate meer fouten maakt dan ik, maar daar kan ik niet mee zitten.

Ondertussen loopt het nog niet echt storm met de bezoekersaantallen, trouwens. Dat komt misschien doordat de aankondiging door Fibrobloggers op twitter is gedaan en in mijn twitteraccount staat mijn andere blog genoemd. Ik weet niet of ik er al aan toe ben dát te veranderen.

Verder weinig nieuws. Ik lees. Ben bijna door de boeken heen voor de NS Publieksprijs. Heb genoten van Huidpijn en ben nu bezig in De levens van Jan Six.

Count your blessings (6)

Tijdens mijn ochtendwandeling met de hond vanmorgen vroeg, werd het nota bene al licht! Gisteren trakteerde een merel mij op een ochtendlied, vanmorgen hield een winterkoninkje verschrikt op, toen hij door had dat ik naar hem stond te kijken. Sneeuwklokjes en winterakonieten bloeien; alles wijst erop: het gaat de goede kant op! (voor wat betreft de lente dan)

Ik ben het tellen van mijn 'zegeningen' begonnen, om deze winter nou eens niet af te tellen naar de lente en  minder klagend door te komen. Gelukkig hielp de winter mee, door niet al te koud en redelijk zonnig te zijn. Blessing één, haha.

Verder was het best lastig, om maandelijks met nieuwe zegeningen te komen. De grootste zegening is toch mijn basis: gezin, familie en vrienden. Daarnaast, wat ik volgens mij nog niet genoemd had, het land waar ik leef. Eén van de gelukkigste landen ter wereld, als je de diverse lijstjes moet geloven, met één van de beste sociale- en zorgstelsels. Ja, er is ruimte voor verbetering, maar stel je voor: elders is het alleen maar slechter! Wat een geluk dat we hier wonen dan!

Qua locatie ben ik ook heel blij niet in bijvoorbeeld Scandinavië te wonen. Het zijn (vast) erg mooie landen, vreedzaam ook, maar 's winters is het daar nog kouder en veel langer donker. Daar zou ik toch echt moeite mee hebben.

Natuurlijk ben ik er ook mee gezegend dat ik ondanks mijn ziekte werk en inkomen heb. Dat ik tevens een partner met inkomen heb, waardoor ik me niet elke maand zorgen hoef te maken over rekeningen of onverwachte uitgaven. In tegenstelling tot vroeger heb ik aan het eind van mijn geld geen stuk maand meer over, dat leeft wel rustig.


En dan is het ineens alweer eind februari. Nog 4 weken en het is lente! Hopelijk doet dit jaar het weer daar ook aan mee. Voorlopig is dit dus mijn laatste blessing-blog. Ik vond het leuk om te doen en met de blessings bleef mijn blog ook een beetje in leven.

Count your blessings (5)

Het verraste me, moet ik zeggen, ineens is het al de 22e! Zo snel, de eerste maand van het nieuwe jaar is al bijna voorbij. En ik vergat niet alleen wekelijks te bloggen, ook m'n maandelijkse blog komt te laat online.

Ik kan de schuld gaan geven aan het feit dat ik een week vrij had. Natuurlijk, dan heb ik tijd genoeg, maar ik heb er geen idee van wélke tijd. Heb niet elke dag met de datum te maken. Het feit dat ik zo'n week vrij kan nemen, is dan wel weer een blessing.

Nu ik elke maand opschrijf wat positief is in mijn leven, kom ik er wel achter dat ik elke maand eigenlijk hetzelfde wil schrijven. Mijn basis is mijn blessing: familie, (hond,) werk, lezen, andere hobby's en vaker mooi weer dan donkere bewolkte dagen. Het feit dat ik ondanks pijn en vermoeidheid, toch een fijn leven kan hebben.

Hoofdpijn blijft roet in het eten van dat lekkere leven gooien, trouwens, en ik ga op zoek naar andere manieren, om die hoofdpijn de kop in te drukken. (welja, pun intended) Ik zit te denken aan shiatsu massage of haptonomie. En meer ontspanning inpassen in het dagelijks leven, zoals elke avond voor het slapen gaan. Juist als ik hoofdpijn heb, wil ik dat nog wel eens vergeten. Ook bijzonder.

Waar ik ook blij mee ben, is dat ik in Nederland woon. Ja, er wordt bezuinigd op onze gezondheidszorg en ja, het UWV ontkent de impact van fibromyalgie, maar nog steeds zitten we in de top 5 van de wereld, als het om onze gezondheidszorg gaat. Ik moet er toch niet aan denken dat ik elders zou wonen en last zou hebben van mijn klachten. In veel landen moet je toch op straat wonen, als je niet kunt werken. In Nederland is gelukkig bijna altijd wel een vangnet, hoewel helaas ook daar nog mensen door de mazen van dat net vallen. Dat is moeilijk en zwaar, maar nog steeds hebben wij het beter dan lotgenoten in andere landen. En dan heb ik het nog niet over oorlogen of heftige aardbevingen.

Na een heerlijke week vrij, waarin ik weer een gratis boek van een hebban leesclub uitlas, was dus vandaag mijn enige zorg dat dit blog te laat online komt. Als dat toch je enige zorg is.

Afgelopen maand ging ik ook nog met een vriendin naar de tentoonstelling van Rodin
in het Groninger Museum. Zo fijn!

Count your blessings (4)

Mijn zegeningen tellen, het ging me moeilijk af de afgelopen tijd. Ik werd veel geplaagd door hoofdpijn; migraine, spanning en een volle voorhoofdsholte. De jackpot, zou je kunnen zeggen, maar één die je liever niet 'wint'. Mijn inspanning om toch zo min mogelijk ziek te melden op het werk resulteerde in halve weekenden in bed. Jammer.

Buiten was het net zo mistig als in mijn hoofd

Ook jammer, vond ik, was dat ik daardoor veel minder schreef. Op mijn blogs bleef het akelig stil en nu is er maar zo weer een maand voorbij.

Er zijn lichtpuntjes, gelukkig:

Dochter
Mijn dochter is opgenomen in een kliniek, waar samen met haar aan haar ziekte gewerkt wordt. Ze zal er nooit helemaal vanaf komen, maar als het goed is zal het over een half jaar een stuk beter gaan. Mij bracht de opname rust en hoop. Wat nog extra rust gaf, is dat ze heen en weer gereden kan worden door een taxi, zodat wij niet twee keer per week vier uur hoeven te rijden.

Het weer
Ja, dat had ik niet verwacht rond deze tijd van het jaar, maar het weer valt me alles mee. Het is koud geweest, maar toen was het best zonnig en samen met dochter heb ik lekker gewandeld. Meestal is mijn instelling "alles beter dan regen" en daar houden de weergoden zich aardig aan. Fijn dus!



Weekend weg
Ik schreef er al eerder over, helaas in meer negatieve zin: man en ik zijn een weekend weggeweest. Hoewel ik de zaterdag voornamelijk met migraine in bed doorbracht, was het heerlijk om er even samen uit te zijn. Gelukkig had hij die dag wat te doen, zodat zijn weekend niet verpest werd. Hij vond het jammer, dat natuurlijk wel.

Licht
Letterlijk een lichtpuntje: vandaag is de kortste dag.

Vakantie
Volgende week heb ik lekker een week vrij. Met kerst doen we wat met de schoonfamilie, middenin de week vieren we de 55e huwelijksdag van mijn ouders en aan het eind van de week de verjaardag van een neefje (neef inmiddels). Het weekend daarna luiden we met z'n allen het nieuwe jaar in!

Count your blessings (3)

Op een donkere, natte en bewolkte zomer volgde een schitterende septembermaand, die zich nog uitstrekte tot begin november. Halverwege november slaat het weer om en na een paar dagen heftige herfst is daar ineens de winter, zo lijkt het. Autoruiten krabben, handschoenen aan en sjaal om, de kou is in het land. Op deze korte koude periode volgt dan weer een echte herfststorm. Nederland zoals Nederland bedoeld is.

Blije bron
Zelfs op slechte dagen, met regen en kou en pijn, kan het zo bij me op komen borrelen, de gedachte "Wat is het leven mooi". Gelukkig maar. Echte sombere periodes ken ik niet, hoewel ik wél vaak kan mopperen (wat ik nu dus probeer om te draaien, het gaat moeizaam). Afgelopen vrijdag wilde ik dit gevoel forceren. "Hoeraa, het regent" was mijn mantra op de fiets. Hoewel ik er wel vrolijker van werd, eigenlijk lachte ik mezelf uit, was ik blij dat ik thuis was; lekker warm en snel in droge kleren. Met thee en een stukje chocolade keek ik samen met dochter naar 'Grey's Anatomie', waar het ook (bijna) altijd regent. Maar op tv is dat niet erg. Versterkt alleen mijn overtuiging dat ik niet zo nodig naar Seattle, the rainy city, hoef.

Hoewel ik dus behept ben met deze blije bron, die af en toe op lijkt te borrelen vanuit mijn buik (ja, zo kan ik het ook noemen) merk ik dat ik het lastig vind om 5 'blessings' te benoemen.

Lezen
Dankzij een 'readingchallange' op hebban.nl heb ik dit jaar het lezen weer omarmt. Ja, ik las altijd al graag, maar er gaan weken voorbij, dat ik geen boek inkijk. En dat terwijl lezen zo heerlijk ontspant. Mijn readingchallange voor dit jaar heb ik al voltooid, maar dankzij de boekensite lees ik door. Ik win af en toe een gratis boek en die moet binnen een bepaalde periode uit. Daarnaast ben ik me er ineens van bewust hoe lang ik soms doe over een boek.

Momenteel doe ik zelfs mee met het lezen van een feuilleton; 10 weken lang krijgt een groep mensen elke woensdag een aantal pagina's van het boek 'Het achtste leven' van Nino Haratischwili, in totaal 1245 pagina's, in hapklare brokken van maximaal 170 stuks toegezonden als pdf. Het is ook erg gezellig en verrijkend hierover met anderen te kunnen 'praten' in de bijbehorende leesclub. Ondertussen leer ik over de geschiedenis van Georgië en de USSR.

Lezen doe ik natuurlijk ook nog met de dames van de thrillerleesclub in Stad. We komen nog steeds elke maand bij elkaar.

Opleiding
Ik mag weer en ik ga weer. Dit keer iets heel anders, voor mijn gevoel: redacteur! In plaats van zelf schrijven, teksten van anderen beoordelen. De eerste opdracht viel me enorm tegen. Schrijffouten haal ik er vaak nog wel uit, interpunctie ook, maar wanneer moet iets wel of niet cursief? Wel of niet in (kleine) hoofdletter? Het is een leerproces, waarbij ik nog maar aan het begin sta.

Ik heb gewonnen!
Schreef ik vorige maand nog dat mijn doel was een wedstrijd te winnen, afgelopen maand is het me gelukt. En het voelde goed, een béétje sneu voor de tegenstander, die net als wij nog niet zo lang speelde. Wat nog beter voelt, is dat mijn scores omhoog gaan. Af en toe moeten tegenstanders zelfs een tandje bijzetten, omdat ze lijken te gaan verliezen. Leuk hoor.

Ik houd het deze maand bij 4, in de wetenschap dat ik ondanks alles sowieso een 'blessed' persoon ben.

Count your blessings (2)

Het is al zover, één herfstmaand is inmiddels voorbij. (Nee, dat is niet mijn eerste blessing) Terwijl de zomer eindelijk leek te beginnen, werden de dagen al snel korter. De eerste herfstweken genoot ik, en velen met mij, van bijzonder warme temperaturen voor de tijd van het jaar. Records werden gevestigd. Heerlijk! Inmiddels is het echte herfstweer gearriveerd, met regen, regen en nog wat regen. In Noord-Holland vergezeld met een echte windhoos, de rest van Nederland had 'slechts' code geel. Hier gebeurde niet veel bijzonders op dat vlak. 

Mijn blessings van deze eerste herfstmaand:

Partner
Ja, eigenlijk noemde ik die vorige maand ook al, bij het eerste 'kleffe' gedeelte, familie, maar mijn man werd eer-eergisteren 50 jaar. In goede gezondheid, hoewel wat snotterig door een fikse verkoudheid. En dat is natuurlijk iets om dankbaar voor te zijn.Overmorgen zijn we alweer 23 jaar bij elkaar!

Ouders
Mijn ouders zijn inmiddels 80 en 74 jaar, maar nog (redelijk) fit en gezond. Eergisteren gingen de kinderen en ik een dag met ze op stap naar de dierentuin. Fijn dat ze er nog zijn en dat we dit nog kunnen doen. Voor mijn gevoel worden ze maar niet ouder, maar natuurlijk worden ze dat wel.

IJsvogeltje
Ik zag de afgelopen weken bijna dagelijks, elk geval een paar keer per week, een ijsvogeltje. Helaas lukt het me niet deze vast te leggen op foto. Dat frustreert wel, maar de blauwe flits van deze exotisch ogende vogel maakt me wel elke keer weer blij.

Voordeel van de herfst
Terwijl het weer verslechterde, en de dagen korter werden, vielen met de blaadjes ook de kastanjes weer van de boom. Ik heb een tamme kastanjeboom gevonden en zodoende heb ik deze week genoten van deze traktatie. Hopelijk hebben de nieuw geplante beuken in de wijk volgend jaar een dergelijke oogst.

Sport
Ik tafeltennis nu alweer een tijdje 2x per week en dat gaat goed! Ik lijk ook vooruit te gaan, iedereen zegt dat in elk geval, maar er is nog geen wedstrijd gewonnen. Ondanks dat is het gewoon leuk en gezellig. Vooral op de donderdagavond hebben we een hoop lol.Vrijdags kan ik dan ook nog lopend naar het werk, dus het lijkt erop dat mijn lichaam sterker wordt.

En kijk nou eens wat er deze week gewoon in de lucht te zien was!

Count your blessings (1)

Het werd voor mij bekend bij Oprah, het 'count your blessings' idee. Elke dag 5 dingen opschrijven, waar je dankbaar voor bent en je leven wordt een stuk mooier. Of je leert beter omgaan met tegenvaller doordat je je ook richt op de positieve zaken. Zoiets. Ik heb er het geduld niet voor, dagelijks zulke lijstjes maken, maar probeer wel af en toe stil te staan bij de mooie dingen die ik heb. Ondanks alles heb ik het niet tenslotte slecht.

Als tegenhanger voor mijn jaarlijks klaagfestijn over herfst en winter, de kou, wind en nattigheid, wat ik dit jaar dus niet wil doen, bedacht ik dan maar eens op te schrijven waar ik wél blij mee ben. Elke maand op de 21e, is de planning (want dan is het nog zoveel maanden tot..) Wat gaat er goed? Waar ben ik blij mee?

Mijn 5 'blessings' voor deze herfst:

Familie
Laat ik lekker klef beginnen: mijn gezin. Ik heb het getroffen met een fijne man en leuke pubers, al zeg ik het zelf. Dagelijks geniet ik van hun aanwezigheid om mij heen, de grapjes en de knuffels, ze zijn een bron van liefde en plezier. Daarnaast leven mijn ouders nog in (redelijk) goede gezondheid, kan ik het goed vinden met mijn zus en zie ik mijn schoonfamilie graag. (en dat schrijf ik niet alleen, omdat er af en toe één meeleest)
Al met al heb ik het met mijn familie enorm getroffen.

Werk
Mijn baan is niet de leukste van de wereld, maar ook lang niet de vervelendste. Het fijne is ook, ik héb werk, en daar ben ik heel blij mee. Werk betekent naast geld en sociale contacten, ook een regelmaat, die ik goed kan gebruiken. Het haalt me van de bank, zeg maar, en gelukkig houd ik het goed vol.

Omgeving
Ik woon in een groene wijk, waar ik dagelijks geniet van vogels, bloemen, vlinders en bijtjes, tijdens mijn wandeling met de hond. Rond deze tijd van het jaar komen de spectaculaire herfstkleuren weer aan de bomen en allerlei paddenstoelen uit de grond. In een park wandelen is een stuk prettiger dan tussen huizen en langs wegen, het nodigt zeker uit om naar buiten te gaan, dus ik ben er blij mee.

Gezondheid
Ja, dat lijkt misschien wat raar om blij mee te zijn, op een blog dat in het teken staat van een chronische aandoening. Met die aandoening ben ik natuurlijk ook niet zo blij, maar er zijn zoveel ergere dingen! In feite kan ik goed leven met wat ik heb en het staat oud(er) worden ook niet in de weg. Ik doe nog steeds leuke dingen, steeds meer zelfs, en ondanks pijn en andere kwaaltjes voel ik me momenteel best goed.

Het weer
Jaaaa, ik mag van mezelf niet klagen over het weer, maar deze heerlijke nazomer mag ik natuurlijk wel als een blessing zien!