Het is bijna eind van de zomer en ik heb zojuist voor het eerst dit seizoen m'n benen onthaard. Ja, ik weet dat de meeste vrouwen dit anders plannen. Bij mij komt zoiets ineens op en dan moet het nu, geen idee waarom nu nu was. Halverwege het eerste been was ik er ook alweer zat van, maarja, dan moet je door natuurlijk.
Zojuist ben ik ook officieel gestopt als contactpersoon voor het online lotgenotencontact van Fibromyalgie en Samenleven (F.E.S.) Tijdens de coronaperiode vond de F.E.S. het een goed idee om contactpersonenbijeenkomsten, die normaliter in fysiek plaatsvonden, online te gaan doen. En dat was het ook. Op de één of andere manier is het bij mij nooit helemaal goed van de grond gekomen. Mede daardoor heb ik besloten ermee te stoppen. De laatste tijd was ik eigenlijk alleen maar invaller en daar is dit jaar maar één keer gebruik van gemaakt. Een beetje zonde om daarvoor een vrijwilligersbijdrage te ontvangen, vond ik. Ik vind het heel erg jammer, want ik vond het echt heel erg leuk om te doen. Daarom zou ik graag nog als reserve staan, mogelijk dat iemand mij nog eens vraagt.
In het kader van de rigoureuze beslissingen zit ik er nu ook over te denken een flink stuk van m'n haar af te laten knippen. De afspraak voor de kapper staat al, ook al zoiets dat dit seizoen nog niet was gebeurd, maar het kan natuurlijk ook weer alleen voor de puntjes en een modelletje.
Is driemaal scheepsrecht en gaat het haar eraf? Ik weet het nog niet, maar hier wat foto's van 'before'.
Edit. Ja, het er is een stuk af
Geen opmerkingen:
Een reactie posten