Nou dát weer

Ik ben boos. Op m'n lichaam. Ik weet dat dat niet zinvol is, iets met accepteren ook, maar .... AAAaaargh

Wat is er aan de hand? Nou, iets aan de voet eigenlijk. Hielspoor. Dit is een pijnlijke pees onder je hiel, de naam zegt het al een beetje. Hoe dat komt? Wandelen. Je weet wel, die rustige beweging met een minimum aan blessures. Behalve dan bij mij. Eerst m'n achillespees en nu dit. 

Wat is er aan te doen? Stretchen (dat hielp ook zo goed bij de achillespees, not), fijne schoenen (daar let ik altijd al op), gelzooltjes in de schoen onder de hak en minder wandelen. En ik was zo goed bezig weer. Vanwege de achillespees niet te lang achter elkaar. Half uurtje naar het werk, twintig minuten tijdens de lunch en weer half uurtje naar huis. Of half uurtje lunch en 's avonds nog half uurtje met m'n man, op dagen dat ik de fiets nam. De achillespees vond het best. De fascia plantaris of aponeurosis plantaris (peesplaat onder de hiel) niet. Eerst viel het nog wel mee tijdens het wandelen, maar dat is niet meer zo. Ook tijdens lopen doet nu zeer. En opstaan na een tijdje zitten? Het ziet eruit als bij een hoogbejaarde. Een niet al te fitte hoogbejaarde dan. Niet zo iemand van 82 jaar die nog marathons loopt of graag een Elfstedentocht wil schaatsen.

Dus ik wandel weer minder, ga weer op de fiets naar het werk. Gelukkig kun je bij ommetje nu ook je fietsritten registreren door FIETSRIT bij de challengecode in te vullen. En gelukkig is het heerlijk (fiets)weer, waardoor ik meer geneigd ben de fiets ook daadwerkelijk te pakken. Als het regent en waait, loop ik liever. 

Maar, al met al baal ik dus als een stekker. Ben ik gevoelsmatig wéér terug bij af. Altijd maar weer die rem. Mijn lichaam heeft écht een hekel aan bewegen en gooit alles in de strijd om mij zittend op de bank te houden, zo lijkt het. En daar baal ik dan weer ontzettend van, maar dat had ik al gezegd. 

Hopelijk ben ik op 7 april weer zover hersteld, dat ik mee kan doen aan de Wandel naar je werk-dag. Ja, ik probeer maar positief te blijven. 
 

Gek op uitdagingen

 

Kijk dan wat leuk, de IkPas-uitdagingen op een rij. Dry January is inmiddels vervallen. KortDroog ook, zou je zeggen, maar die staat er nog bij. Twee uitdagingen voor maart, ik heb mij voor beide aangemeld. Geen keuzestress. En nu een nieuwe, voor april. Grote Schoonmaak. Daar doe ik meestal niet aan, een grote schoonmaak, maar deze kriebelt. Gaat het me nóg een maand lukken? Helemaal 'droog' tot aan onze vakantie in mei? Dat wordt wel écht een uitdaging, mooi weer, terrasjes, vaker bij mensen langs of visite thuis.

Ik merk dat het helpt, die uitdagingen, want ik ben er gék op. Zo doe ik ook elke dag meerdere ommetjes, want daarvoor krijg ik punten en is er een scorelijst. Al wandelend heb ik mij naar het hoogste niveau gelopen en nu is de uitdaging niet weer te degraderen. 

Dan is er natuurlijk nog de smartwatch, de stappen- en bewegingsuitdaging. Ik moet eerlijk toegeven dat ik op rustige dagen in het weekend de uitdaging een stukje laat zakken, om tóch m'n doel te halen die dag, maar dat is alleen als het 's avonds laat is en ik besef dat het niet meer gaat lukken. Of als ik heel veel pijn heb. Of andere dingen gedaan heb, waarbij helaas geen stappen geteld werden of training genoteerd. 

Uiteraard doe ik al jaren mee met de leesuitdaging van Hebben, maar dat is al bijna geen uitdaging meer. In het begin nog wel. Nu vind ik de honderd boeken van voorgaande jaren wel genoeg. Lezen is geen wedstrijd en behoeft ook niet steeds verbeterd te worden. Lezen bijhouden zit nu wel in het systeem. 

En bij IkPas krijg je badges! Oh heerlijk, kijk toch hoe gezellig! Je zou bijna op stap gaan, naar een vrijdagmiddagborrel of wat voor activiteit dan ook doen, om maar weer een badge in te mogen kleuren. (ja, ik heb diegene eruit gehaald, die ik gehaald heb, maar er zijn nog uitdagingen te gaan)

 

Ook ommetje heeft dit soort badges, of medailles, maar als je eenmaal een tijdje onderweg bent, moet je wel heel lang doorzetten, voordat je een nieuwe medaille krijgt. Honderd dagen, in de meeste gevallen. Ik voelde toch wel enige frustratie, toen mijn 'Reeks aangesloten dagen lopen' stopte, omdat ik in Londen vergeten was de app aan te zetten. Stond ik na 162 dagen ineens weer op 0. Een moment, waarop ik erover dacht met deze app te stoppen. Gelukkig zijn er nog de statistieken.

Dus ja, uitdagingen zijn aan mij wel besteed. Leuke uitdagingen dan. Vriendinnen van mij doen in december een '31 dagen opruimchallenge' en delen elke dag foto's wat ze wegdoen. Niets voor mij. Over een 'zoveel dagen geen suiker' challenge heb ik wel eens nagedacht, maar dat gaat dan ook over toegevoegde suikers, zoals in ketchup, en dat is te lastig, al die etiketten lezen. Ik zou er mijn eigen uitdaging van kunnen maken, maar zoveel zoetwaren eet ik in normale weken niet. Deze week is het Nationale Week Zonder Vlees & Zuivel, maar zo leef ik al bijna. Een uitdaging die ik met gemak zou kunnen halen en dus niet echt een uitdaging.

Maar goed, Grote Schoonmaak dus. In april. Zonder stofdoek en verplaatsing van meubilair, maar ook zonder alcohol. Ik denk er nog even over. 

Welke uitdagingen vind jij leuk om te doen?

 

 

Blij alcoholvrij

Na de Dry January uitdaging ben ik ook Kortdroog goed doorgekomen. Ik kreeg van Ikpas een lovende mail, wat góed van mij, een héle maand niet drinken! Voelde een beetje ongemakkelijk, want het kostte geen moeite. 

Had ik dan helemaal geen trek in een wijntje? 

Nee, eigenlijk niet. Alleen bij een pizza heb ik me even afgevraagd, wat een goed alternatief zou zijn in plaats van de gangbare rode wijn. Want dat 'hoort' bij pizza. Maar het bleek dat water, met of zonder bubbels, net zo goed past. Ik heb dat water trouwens ook even 'opgeleukt' met gember en ananas. Dat was lekker, hoewel ik nog naar de juiste verhoudingen zoek, maar geen vervanging voor het wijntje. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik bij de verjaardag van m'n zwager nep-wijn gedronken heb. Lekker, maar ik dronk ook veel thee. Ook lekker. 

En dat heb ik ook met een andere vervanger. Hoewel ik geen trek in alcohol had, werd ik wel nieuwsgierig naar de alcoholvervangers die ik vorige maand kocht. Ze stonden nog steeds onaangeroerd in de kast. Ik besloot de Sapinca te proberen. Een 'rootbeer', waarin 10 verschillende wortels gemengd zijn. Er zit gember en kurkuma in, maar ook maca, yacon, tapioca, mierikswortel, zoethout, galanga, ashwanganda en oranjewortel. Nee, ik ken ze inderdaad niet allemaal. De combinatie is lekker, vind ik. Sapinca is eigenlijk alleen als mix te drinken en een mix is snel gemaakt met koud (bruisend) water of juist als thee met heet water. Een vervanging voor alcohol vind ik het niet echt. Meer een exotische frisdrank.Een drank met een 'bite'. 

 

Het grappige vind ik, dat ik nu ineens op zoek ga naar 'iets anders'. Terwijl ik nooit cocktails dronk, struin ik nu het internet af naar alcoholvrije varianten. Daarvan zijn er veel. Logische voorbeelden als een virgin Piña colada en virgin smoothies (ja, ik ken smoothies niet in eerste instantie als gezond ontbijt, maar als een lekkere vruchtenmix met alcohol uit het Caribisch gebied), maar ook mixen van vruchtensappen met frisdranken, zoals tonic en gemberbier. De drankjes zien er vooral feestelijk uit, door de kleurenlaagjes en de aankleding met parapluutjes, kruidentakjes en schijfjes fruit op de rand, vind ik. Nog steeds geen vervanging voor het wijntje op de zaterdagavond. Misschien wel voor een barbecue of bij een meer zomerse verjaardag. 

Al met al: tot nu toe bevalt alcoholvrij best goed. Nog steeds ondervind ik geen voordelen. Ik slaap hetzelfde, weeg hetzelfde, m'n huid is droog en jeukt als een gek. 's Nachts word ik zwetend wakker en de energie blijft ook op hetzelfde peil. Net als de hoofdpijn. Maar ik heb wel minder kans op allerlei ziektes op latere leeftijd. 

De reden dat ik me alsnog inschreef voor 'Fris de lente in' en '40 dagen geen druppel' (ja, die zijn allebei in maart, ik kon niet kiezen) is dat ik voor mezelf heel goed wil nadenken óf ik een wijntje/alcohol neem en waarom dan wel. Wordt het leven daar écht zoveel leuker van? Of is dat slechts een opgedrongen sociaal idee. Mogelijk wordt de maand maart ook lastiger door mijn moeders bijzondere verjaardag en dan die van mij (en m'n zus) nog eind van de maand. En binnen de '40 dagen geen druppel' valt zelfs nog een weekendje weg. Over uitdagingen gesproken.  

Gezellig ziet dit eruit he? Ik ben al rozemarijn aan het stekken om mijn drankjes mee op te leuken.

NB: dit wordt geen blog over hoe fantastisch het alcoholvrije leven is. Het blijft wel gaan over wat mij bezighoudt.