Wat is er aan de hand? Nou, iets aan de voet eigenlijk. Hielspoor. Dit is een pijnlijke pees onder je hiel, de naam zegt het al een beetje. Hoe dat komt? Wandelen. Je weet wel, die rustige beweging met een minimum aan blessures. Behalve dan bij mij. Eerst m'n achillespees en nu dit.
Wat is er aan te doen? Stretchen (dat hielp ook zo goed bij de achillespees, not), fijne schoenen (daar let ik altijd al op), gelzooltjes in de schoen onder de hak en minder wandelen. En ik was zo goed bezig weer. Vanwege de achillespees niet te lang achter elkaar. Half uurtje naar het werk, twintig minuten tijdens de lunch en weer half uurtje naar huis. Of half uurtje lunch en 's avonds nog half uurtje met m'n man, op dagen dat ik de fiets nam. De achillespees vond het best. De fascia plantaris of aponeurosis plantaris (peesplaat onder de hiel) niet. Eerst viel het nog wel mee tijdens het wandelen, maar dat is niet meer zo. Ook tijdens lopen doet nu zeer. En opstaan na een tijdje zitten? Het ziet eruit als bij een hoogbejaarde. Een niet al te fitte hoogbejaarde dan. Niet zo iemand van 82 jaar die nog marathons loopt of graag een Elfstedentocht wil schaatsen.
Dus ik wandel weer minder, ga weer op de fiets naar het werk. Gelukkig kun je bij ommetje nu ook je fietsritten registreren door FIETSRIT bij de challengecode in te vullen. En gelukkig is het heerlijk (fiets)weer, waardoor ik meer geneigd ben de fiets ook daadwerkelijk te pakken. Als het regent en waait, loop ik liever.
Maar, al met al baal ik dus als een stekker. Ben ik gevoelsmatig wéér terug bij af. Altijd maar weer die rem. Mijn lichaam heeft écht een hekel aan bewegen en gooit alles in de strijd om mij zittend op de bank te houden, zo lijkt het. En daar baal ik dan weer ontzettend van, maar dat had ik al gezegd.
Hopelijk ben ik op 7 april weer zover hersteld, dat ik mee kan doen aan de Wandel naar je werk-dag. Ja, ik probeer maar positief te blijven.