There's a brain in my fog .. or.. no .. Wait ... Whát? I mean of course a fog in my brain. I need to think, want to do thinks but how?
For instance, I want to sent postcards to loved ones and people through postcrossing today, but I stare at my pen want to write and nothing comes out. Fortunately it's my day of so I can limit the thinking to an absolute mimimum, if I want. In the mean time I better rest, so my thinking skills are back tomorrow, when I have to go to work again.
Needles to say this is just a short blog this time. I'm probably going to spent the rest of my day bingewatching some series.
*Nee, het wordt geen Engelstalig blog, maar ondanks de brainfog kwam dit toch alleen in het Engels in me op. Misschien omdat ik bezig was met postcrossing, waarbij de correspondentie in het Engels gaat.
woensdag 29 november 2017
maandag 20 november 2017
Maandagmorgen
"Goedemorgen, kunt u mij misschien even overeind helpen?" Ik voel me oud en stijf. Zojuist zwikte ik m'n enkel door een oneffenheid in het pad, dat in het donkere wijkpark natuurlijk niet te zien was. Daar zat ik, met m'n schone kleren middenin een plas met modder en ik kwam met geen mogelijkheid omhoog. Gelukkig ben ik niet de enige die 's morgens wandelt in het donkere park. Na een paar minuten zag ik een donkere schim van een stevige man op me afkomen, naast hem een even donkere hond. Uiteraard wilde hij me omhoog helpen. Hij wilde me zelfs nog thuisbrengen! Dat was gelukkig niet nodig, maar ik ben blij dat er de meeste mensen zo vriendelijk nog zijn.
Het begon vanmorgen juist allemaal zo goed. Na een week met pijn, waarin ik het liefst met een slaapzakje op de bank of in een luie stoel bivakkeerde, boek of tv en thee erbij, leek de pijn weer geweken en verheugde ik me op de training vanavond, het zwemmen morgenvroeg, de wedstrijd donderdag en het toernooi zondag. Jawel, een drukke volle beweegweek.
En toen ging ik onderuit, met als gevolg een dikke enkel en kapotte knie.
Met tranen van frustratie in m'n ogen strompelde ik naar huis, mopperde wat op m'n man dat ik een oud stijf wijf ben, kleedde me om en fietste naar het werk. Bewegen is goed voor een blessure, heb ik me laten vertellen. Dus ging ik ook net als anders voor elke kop koffie of thee naar boven, maar daar kwam ik snel van terug. De trap voelde als een martelwerktuig en bij elke stap omlaag leek m'n enkel het op te geven. Niet prettig, dus maar een kan heet water mee, voor die broodnodige thee. Ook nog een keer van de trap vallen leek me teveel van het goede. (sowieso.. )
Qua thee had ik wel een goede smaak voor vandaag, trouwens. Deze is gelukkig de rest van de week ook lekker, zelfs in het weekend.
In de loop van de dag kreeg ik langzamerhand last van m'n schouders, waarschijnlijk door het opvangen bij de val. Goede reflexen! Maar vervelend.
Gelukkig voel ik me goed genoeg om vanavond te gaan trainen. Of ik morgen ga zwemmen, dat weet ik nog even niet. Ik ga wel beter oppassen bij de ochtendwandeling met de hond.
Het begon vanmorgen juist allemaal zo goed. Na een week met pijn, waarin ik het liefst met een slaapzakje op de bank of in een luie stoel bivakkeerde, boek of tv en thee erbij, leek de pijn weer geweken en verheugde ik me op de training vanavond, het zwemmen morgenvroeg, de wedstrijd donderdag en het toernooi zondag. Jawel, een drukke volle beweegweek.
En toen ging ik onderuit, met als gevolg een dikke enkel en kapotte knie.
Met tranen van frustratie in m'n ogen strompelde ik naar huis, mopperde wat op m'n man dat ik een oud stijf wijf ben, kleedde me om en fietste naar het werk. Bewegen is goed voor een blessure, heb ik me laten vertellen. Dus ging ik ook net als anders voor elke kop koffie of thee naar boven, maar daar kwam ik snel van terug. De trap voelde als een martelwerktuig en bij elke stap omlaag leek m'n enkel het op te geven. Niet prettig, dus maar een kan heet water mee, voor die broodnodige thee. Ook nog een keer van de trap vallen leek me teveel van het goede. (sowieso.. )
Qua thee had ik wel een goede smaak voor vandaag, trouwens. Deze is gelukkig de rest van de week ook lekker, zelfs in het weekend.
In de loop van de dag kreeg ik langzamerhand last van m'n schouders, waarschijnlijk door het opvangen bij de val. Goede reflexen! Maar vervelend.
Gelukkig voel ik me goed genoeg om vanavond te gaan trainen. Of ik morgen ga zwemmen, dat weet ik nog even niet. Ik ga wel beter oppassen bij de ochtendwandeling met de hond.
maandag 13 november 2017
Migraine volgens Gezondheidsnet.nl
Onderstaand artikel maakte me blij. Niet omdat er meer mensen zijn, die migraine hebben, maar omdat dit artikel duidelijk stelt, wat ik ook al steeds aangeef op het werk: Ik heb deze migraine nou eenmaal, ik doe m'n best de aanvallen zo min mogelijk te krijgen (zelf heb er tenslotte het meeste last van) en aanpassingen op werk of thuis helpen niet of niet afdoende. Aardig dat de werkgever mee wil denken, maar migraine is niet te sturen. Ook aanpassingen in m'n voedings- of beweegpatroon waarschijnlijk niet. Afvallen dus kennelijk wel. Weer een reden om daar m'n best voor te doen.
Nou moet ik hier als kritische noot bij aantekenen, dat bij mijn vader vroeger stress wel degelijk invloed leek te hebben op zijn aanvallen. In een periode dat hij het ronduit onaangenaam had op z'n werk, lag hij elk weekend met hoofdpijn op bed. Nu hij gepensioneerd is, zijn de aanvallen een stuk minder, maar nog lang niet weg.
In het artikel wordt ook duidelijk aangegeven dat migraine zich niet beperkt tot de hoofdpijn zelf. Voor en na een aanval, merk ik altijd heel duidelijk dat ik meer last heb van duizeligheid, geluid en een 'vol hoofd' of problemen met concentratie. Mijn moeder merkt dat mijn vader meer gaat eten voor een aanval.
Opvallend vind ik dat ook het weer genoemd wordt. Een aantal keren heb ik tijdens vakanties in het oostblok (Polen en Tsjechië) last gehad van draaiduizeligheid. Vooral met mooi weer. Zodra het weer veranderde, verdween mijn duizeligheid. Na de laatste keer vroeg ik me af of dat zou kunnen liggen aan een andere luchtdruk in die streken. Iets dergelijks wordt hier beneden genoemd (maar niet helemaal).
Gelukkig zijn mijn aanvallen op dit moment weer alleen rond de menstruatie en niet langdurig. Ik voel ze momenteel ook aankomen, waardoor ik m'n medicijn op tijd kan innemen. Mogelijk is dat ook de reden dat de aanvallen vooral op m'n vrije dagen zijn, dan grijp ik minder snel naar medicijnen dan wanneer ik werk. Een half jaar terug kwamen de aanvallen bijna wekelijks en was er geen medicijn tegen gewassen. Nu ineens weer terug tot maandelijks. Hopelijk is dat door de overgang. Hopelijk ook ben ik één van die vrouwen, bij wie de aanvallen na de overgang ophouden.
Ik kan niet wachten.
Van Gezondheidsnet.nl:
Rond migraine bestaan veel misverstanden. Nederlands grootste migraine-specialist, neuroloog Michel Ferrari van het Leids Universitair Medisch Centrum, legt uit wat de ziekte precies inhoudt en wat je eraan kunt doen.
1. Wat is migraine?
"Wie migraine heeft, krijgt kloppende hoofdpijn in de vorm van heftige aanvallen. Maar migraine is veel meer dan hoofdpijn alleen. Het hele lichaam is ziek. Migrainepatiënten kunnen tijdens een aanval slecht tegen licht en geluid, willen het liefst stil liggen, zijn vaak misselijk en moeten soms overgeven. Een derde van de patiënten ziet in het halfuur of uur dat voorafgaat aan de hoofdpijn ineens aura’s, vlekken of patronen, voelt prikkelingen in een lichaamsdeel of merkt dat ze minder kracht hebben. Veel patiënten klagen over intense moeheid die, nadat de hoofdpijn weg is, vaak dagenlang aanhoudt."2. Hoe ontstaan die verschrikkelijke hoofdpijnen?
"Migraine is een hersenziekte. Vroeger dachten we dat de hoofdpijn en bijbehorende klachten ontstonden door het verwijden van bloedvaten in de hersenen. Nu blijkt dat die vaatverwijding slechts een bijzaak is. Het is het gevolg van een veel grotere ontregeling, namelijk de ontregeling van het zogenoemde 'trigemino-vasculaire systeem'. Dit systeem verbindt de hersenstam, de vijfde hersenzenuw en de bloedvaten. En dat is totaal van slag bij migrainepatiënten."3. Hoeveel mensen hebben er last van?
"Een derde van de bevolking heeft ervaring met migraine, dat wil zeggen: ze hebben ooit minimaal vijf migraineaanvallen gehad. Sommige mensen hebben er alleen gedurende een periode in hun leven last van, waarna de aanvallen weer ophouden. Je bent echter pas migrainepatiënt wanneer je geregeld last hebt van deze aanvallen. Voor 12 tot 15 procent van de bevolking is dat de realiteit. Gemiddeld hebben deze mensen twee aanvallen per maand."4. Klopt het dat stress of bepaald eten een aanval uitlokt?
"Nee. Wanneer je het aan patiënten vraagt, krijg je wel lange lijsten van 'oorzaken': trek in zoetigheid, stress, slecht slapen, te weinig drinken… Mensen die lijden aan migraine zouden zogenaamd iets verkeerd doen op een van deze vlakken, en een paar uur later komt dan de migraineaanval.Maar in werkelijkheid is het andersom. De ontregeling in de hersenen is uren – en soms zelfs dagen – vóór de hoofdpijnaanval al begonnen. En dát geeft dat gestreste gevoel, zorgt voor een verandering in smaak, het vasthouden van vocht, vermoeidheid of geprikkeldheid. Vergelijk het met zwangere vrouwen. Als zij ineens enorme trek krijgen in haring met zure bommen, concluderen we toch ook niet dat ze van die vis en augurken zwanger zijn geworden? De trek in bepaald voedsel is het gevolg van de zwangerschap. En bij migrainepatiënten is dit het gevolg van de aanval."
5. Hoe wordt een aanval dan wél getriggerd?
"Dat weten we nog nauwelijks. Onderzoeken suggereren wel sterk dat bepaalde veranderingen in het weer een aanval kunnen uitlokken. Om te beginnen: droge, hete, plotseling opstekende winden, zoals de föhn in de Alpen, de mistral in het Rhône-dal en de chinook in Canada. Ook lijkt luchtdrukverlaging – een paar uur voordat een storm komt – bij velen een trigger te zijn. De aanwijzingen zijn sterk en ik denk dat het klopt, maar wetenschappelijk is het nog niet aangetoond."6. Komt migraine vaker voor bij vrouwen?
"Drie keer zo vaak; 33 procent van de vrouwen en 13 procent van de mannen heeft ooit gedurende minimaal een periode last van migraineaanvallen. Waarschijnlijk heeft dat verschil te maken met hormonale schommelingen. Hormonen zijn de enige trigger waarvan we zeker weten dat ze kunnen bijdragen aan de start van een aanval. Bij het begin van de menstruatie zakken bepaalde hormonen heel acuut en dat vergemakkelijkt het krijgen van een aanval. Sommige vrouwen ervaren dat maandelijks. Worden ze zwanger, dan zijn ze aanval-vrij na de eerste drie maanden zwangerschap en in de borstvoedingsperiode. Daarna komen de aanvallen terug. Tijdens de menopauze zijn er bij deze vrouwen vaak fases waarin er meer aanvallen zijn, en na de overgang verdwijnt bij hen de migraine."7. Kun je het op latere leeftijd voor het eerst krijgen?
"Dat is heel zeldzaam. De ziekte begint bijna altijd voor het 50e jaar, meestal zelfs al in de puberteit. Over het algemeen houdt migraine lang aan. Bij een deel van de vrouwen verdwijnt de ziekte na de menopauze."8. Waarom krijgen sommigen het wel en anderen niet?
"Het is een erfelijke ziekte. We denken dat de zenuwen bij migrainepatiënten makkelijker gestimuleerd kunnen worden om te ontladen. En dat ze dat ook sneller doen."9. Dus het is niet zo dat bepaalde persoonlijkheden er bevattelijker voor zijn?
"Als je me ergens boos mee kunt maken, is het door te zeggen dat migraine een ziekte is van aanstellerige hysterische vrouwen. Het is een hardnekkige mythe dat migraine veroorzaakt wordt door stress. Zelfs onder artsen. Dat is toch het ergste wat er is, als je met die verschrikkelijke klachten bij de huisarts komt en dat deze dan vraagt: 'Gaat het wel goed op je werk? Hoe is het thuis?' Dat heeft er níets mee te maken.Een mooie vergelijking is de maagzweer. Toen ik geneeskunde studeerde, was men er volstrekt zeker van dat zo’n zweer veroorzaakt werd door stress. Totdat twee Australiërs ontdekten dat een maagzweer veroorzaakt wordt door een bacterie. Het heeft daarna nog vijftien jaar geduurd tot dit erkend werd. Uiteindelijk kregen ze er de Nobelprijs voor."
10. Komt migraine steeds vaker voor?
"Ik denk dat de ziekte steeds vaker herkend wordt, niet dat ze vaker voorkomt. Wat wel een gevaar is, is dat we steeds dikker worden. Te dik zijn is een van de risicofactoren voor het ontwikkelen van migraine. In vetcellen wordt het hormoon testosteron omgezet in oestrogeen. Dat kan bij sommige mensen leiden tot het krijgen van migraine."11. Hoe wordt de ziekte behandeld?
"De arts begint meestal met het voorschrijven van gewone pijnstillers. Blijkt bij meerdere aanvallen dat dit niet werkt, dan is het goed om specifieke migrainemedicijnen te nemen zodra de migrainehoofdpijn begint, zoals triptanen. Deze middelen kunnen bij veel patiënten snel een aanval onderdrukken, maar helaas niet bij alle."12. Wat kun je zelf doen?
"We adviseren altijd: regelmatig leven. Het zou heel goed kunnen dat het werkt, maar in feite is dit nooit wetenschappelijk aangetoond. Wat we wel weten, is het omgekeerde: patiënten die heel onregelmatig leven en die bijvoorbeeld veel moeten switchen tussen dag- en nachtdiensten of vaak een jetlag hebben, krijgen daardoor meer aanvallen. Als ze die onregelmatigheid vermijden, hebben ze vaak minder klachten.Bij een deel van de patiënten is sprake van 'medicatie-afhankelijke hoofdpijn'. Deze mensen nemen te vaak pijnstillers of koffie om van hun hoofdpijn af te komen. Die middelen werken op zich prima. Maar als je ze week in, week uit steeds maar weer gebruikt – vaker dan twee dagen per week – kan dat leiden tot een ernstige toename van de hoofdpijnklachten. Het wordt algauw een vicieuze cirkel van hoofdpijn: meer cafeïne drinken of medicijnen slikken, nóg meer hoofdpijn. De migraine wordt dan chronisch en de aanvallen komen vaker dan twee keer per week.
In dat geval werkt cold turkey stoppen – patsboem, van het ene op het andere moment – fabuleus. Het is even doorzetten, want in de eerste paar weken verergert de pijn. Maar daarna zijn deze patiënten afgekickt en na drie maanden heeft 80 tot 90 procent veel minder aanvallen."
Bron: gezondheidsnet.nl
Andere artikelen over hoofdpijn op Gezondheidsnet.
12 verrassende hoofdpijntriggers
Menstruele migraine
Spanningshoofdpijn (zonder spanning)
Bijzondere vormen van migraine (gelukkig herken ik alleen de verwardheid, niet in die mate)
Clusterhoofdpijn
maandag 6 november 2017
Welcome to my foreign readers
I'm so happy to meet you here!
Unfortunately I can't write in English, because I know I make a lot of grammer mistakes and I hate that. So I hope you'll use the translate button and let google make the grammermistakes I don't want to make.
Enjoy my blog!
Vorige week kreeg ik een reactie op mijn blog Dipperdedip. Altijd leuk natuurlijk, maar dit keer was het echt een verrassing. Het internationale fibroblog uit Australië vroeg mij of ik mijn blog bij hen wilde toevoegen. Hoe leuk is dat? Natuurlijk heb ik dit gelijk gedaan.
Even heb ik toen getwijfeld: zal ik ook in het Engels gaan schrijven? Maar nee, ik kan vrij goed Engels, maar dan vooral spreken. Hoewel mijn uitspraak meer Amerikaans is, ofwel Engels met een behoorlijk Nederlands accent, kan ik rustig hele dagen gesprekken voeren. No problem. Engels lezen is dus uiteraard ook geen probleem, maar ik weet dat ik al schrijvend behoorlijk wat fouten maak. En dat weerhoud mij ervan. Voor de buitenlandse lezers, mocht ik die krijgen, dus maar een translatebutton toegevoegd. En dat is léuk! Met één klik is alles vertaald. Geen idee of het klopt wat er staat, wanneer het in Arabisch of Russisch is, maar het ziet er geinig uit. Grote kans ook dat googletranslate meer fouten maakt dan ik, maar daar kan ik niet mee zitten.
Ondertussen loopt het nog niet echt storm met de bezoekersaantallen, trouwens. Dat komt misschien doordat de aankondiging door Fibrobloggers op twitter is gedaan en in mijn twitteraccount staat mijn andere blog genoemd. Ik weet niet of ik er al aan toe ben dát te veranderen.
Verder weinig nieuws. Ik lees. Ben bijna door de boeken heen voor de NS Publieksprijs. Heb genoten van Huidpijn en ben nu bezig in De levens van Jan Six.
woensdag 1 november 2017
NS Publieksrpijs - lezen
"Gefeliciteerd! Je zit in de kernjury van de NS Publieksprijs 2017"
Ik heb de hele dag gestuiterd, toen ik dit bericht las. Weken eerder (voor m'n vakantie) had ik me al aangemeld, maar rekenend op een afwijzing, er verder niet meer zo aan gedacht. En toen.. dus toch!
Op woensdag 25 oktober werd ik, samen met 274 andere kernjuryleden, verwacht in Utrecht. Er was een avondprogramma, van 18.00 - 22.10 uur. Eerst verzamelen, eten en drinken bij Bar Beton op het Centraal Station. Vervolgens de officiële start met Jaap Jongbloed. Met onze rechterhand in de lucht een 'eed' afleggen met z'n 275-en, dat we eerlijk en getrouw de boeken zouden lezen en beoordelen. Jaap maakte er een originele eed van. Vanaf het station beneden ons keken veel mensen verwonderd op.
Ik hoop dat je van sportboeken houdt, appte een vriendin me..
We liepen achter een 'fanfare van drie personen' aan naar het perron, waar een speciale trein voor ons aankwam. In deze trein zouden we te horen krijgen welke boeken genomineerd zijn, maar op de NS Publieksprijs-app en bij De Wereld Draait Door waren ze al bekend gemaakt. Dat vond ik wel een beetje jammer, maar ach..
Welke boeken zijn het geworden?
Judas van Astrid Holleeder is het best verkochte boek tussen 1 juli 2016 en 1 juli 2017. Daarnaast is er nog Johan Cruijff - mijn verhaal, De wereld volgens Gijp door Michel van Egmond, Thomas Dekker - mijn gevecht door Thijs Zonneveld, De levens van Jan Six door Geert Mak en Huidpijn van Saskia Noort.
Ik moest even slikken. Drie sportboeken. Judas had ik het hele jaar al afgeweerd, hij is me diverse keren aangeboden, omdat het me gewoon niet interesseerde. Bleven over Geert Mak en Saskia Noort, twee boeken die ik wél op mijn 'wil ik nog lezen lijst' had staan, maar slechts één fictie. Gelukkig wel een thriller.
We mogen niet signeren
De boeken lagen in een leuke boekentas onder onze stoelen. Met de trein reden we naar Arnhem en weer terug, onderweg kwamen de schrijvers van de boeken langs om een stukje voor te lezen en vragen te beantwoorden. Signeren mocht beslist niet, maar een enkeling was toch zo brutaal hierom te vragen, en kreeg een handtekening.
Thijs en Thomas, wat een leuke mannen om te zien. Van hen hebben we helaas niet zoveel gehoord, omdat de microfoon niet helemaal goed werkte en ze net in het andere coupédeel zaten. Saskia Noort kwam bij ons in de coupé. Ze zat zelfs vlakbij me!
"Ik ben de Anita Witzier van de NS Publieksprijs", zegt ze, terwijl ze onze boeken signeert. Al meerdere keren was ze genomineerd, ook al een eer natuurlijk, maar ze heeft nog nooit gewonnen. Dit jaar zit ze ook als enige schrijver van fictie klem tussen drie sportboeken en twee portretten, zo merkt ze op. Erg jammer. Bij haar eerste nominatie was er alleen maar fictie. Een bijzondere verandering van koers in het leeslandschap, waar ze niet enthousiast over is.
Waarom weer Gijp?
Michel van Egmond won de NS Publieksprijs al twee keer eerder met Kieft en Gijp. Hij is het tegenovergestelde van Saskia Noort zou je dus kunnen zeggen, want volgens mij werd hij niet vaker genomineerd. Hij praat zo enthousiast over Gijp, die inmiddels een vriend geworden is, dat ik bijna zin krijg in dat boek. Aanleiding voor dit boek, was een emotionele gebeurtenis in het leven van Gijp. "In het echt is hij anders dan op tv". Dat hoop ik dan maar. Snel zet hij nog een krabbel in m'n boek.
Als je hem ziet voetballen, weet je hoe het moet
Omdat Johan Cruijff om begrijpelijke redenen niet langs kon komen, nam Viggo Waas het voor hem
waar. Viggo is fan van Cruijff, heeft hem gekend en zelfs wel eens met hem gevoetbald. Hij praat vol vuur over het boek en de man.
Geert Mak signeert niet. Dat mag niet, dus hij doet het niet. Hij vertelt wel heel enthousiast over z'n boek en de Jannen Six of is het de Jan Sixen? Geen idee. Omdat ik bij Kunstuur al eens wat over de geschiedenis van Jan Six gezien had, leek het boek me sowieso al interessant.
Astrid Holleeder komt ook niet langs. Er zou een waarnemer zijn, maar ook die zien we niet in onze coupé. Ik vind het niet erg, want inmiddels ben ik best moe. Precies om 22.10 uur stopt de trein weer in Utrecht. Uiteraard op tijd, zoals Jaap Jongbloed al zei. Ik blijk met meerdere mensen uit het Noorden in het coupé te zitten en met z'n allen rennen we van perron vier naar twaalf, die er gewoon naast ligt, om onze trein nipt te halen.
Op station Groningen duik ik in een taxi. Ik ben doodmoe en alles doet zeer. Geen zin om op de bus te wachten. Rond één uur ben ik thuis. Lange dag! Gelukkig heb ik de donderdag vrijgenomen. Helaas lig ik die hele dag met migraine op bed en vroeg ik me af of dit het waard was. Toen de hoofdpijn -eindelijk- afnam, vond ik van wel. Zes gratis boeken en een leuke ervaring!
Dit zijn de boeken. Wil je op één van deze stemmen, dan kan dat via deze link. Als jouw boek van het afgelopen jaar er niet bij zit, kun je ook op een ander boek stemmen, zolang deze maar oorspronkelijk in het Nederlands geschreven, en fictie of factie, is en duurder dan € 3,50.
Wat ik van de boeken vind, kun je verder lezen op mijn boekenblog.
Wat ik van de boeken vind, kun je verder lezen op mijn boekenblog.
Abonneren op:
Posts (Atom)