Vroeger, ooit, niet zo heel lang geleden, kon je bovenin de blogs van blogspot kiezen voor [volgende]. Hierdoor kwam je terecht op willekeurige blogs van willekeurige mensen over willekeurige onderwerpen. Soms interessant, soms helemaal niet, soms zelfs in een taal die ik niet kan lezen, maar dan ging ik weer door. Naar de volgende dus. Op een gegeven moment kwam ik vaak in een 'loop', met steeds dezelfde blogs en dan was het tijd weer wat anders te gaan doen.
Tegenwoordig is deze mogelijkheid er niet meer, voor zover ik kan zien. Jammer, want hoe kom ik nu terecht bij willekeurige blogs over willekeurige onderwerpen? Ik begon met de googlezoektocht 'blogs', om maar eens simpel te beginnen.
Wat bleek? Zo kom je dus bij mensen die bloggen over bloggen en hoe interessant ook, dat zocht ik niet. Dacht ik. Want zo kwam ik ook bij redenen waarom mensen bloggen, tips voor bloggen en bij Elja Daae. Zij heeft een tijdje dagelijks geblogd. Dit trok mijn aandacht. Ik vind het zó knap. Niet alleen dagelijks bloggen, maar ook jarenlang daar inspiratie en energie voor hebben. Jeetje, hoe doe je dat? Nou, daar heeft ze gelukkig weer blogs over.
Ooit, in 2011, startte ik bloggen met het idee van een 365-dagenproject. Dit idee kwam door (weer) een andere blogster, die mensen opriep dit een week vol te houden. Bescheiden en enthousiast als ik ben, wilde ik dit gelijk een jaar lang doen. Niet alleen een geschreven blog, soms een foto of een tekening. Gewoon, wat me bezighoudt. En nouja, ik kreeg die eerste week al amper vol, geloof ik, dus een jaar bleek wat hoog gegrepen. (het is wel leuk die eerste blogs weer terug te lezen, voor mij dan) Daarna probeerde ik wekelijks bloggen of fotoblogs, via een wereldwijde "fotoprompt" voor een foto per dag.
Sinds die tijd heb ik af en aan geblogd en geschreven. Niet alles komt ook publiekelijk online. Soms omdat ik het onderwerp toch niet passend vond. Soms doordat ik de juiste woorden niet kon vinden om mijn verhaal over te brengen. Dit jaar begon ik voor mezelf ook weer met een dagboek, om écht dingen van me af te schrijven. Dit lukte redelijk, totdat m'n moeder overleed en het schrijven niet lukte. Best raar, want zo'n moment is het eigenlijk juist heel goed om dingen op te schrijven. Voor verwerken, om later terug te lezen en om dingen (letterlijk) voor jezelf op een rijtje te zetten.
Deze blog begon eigenlijk als 'bijblog', gestart vanwege een cursus bloggen. Niet als 'hoofdblog', want hoe zou ik nou dagelijks/wekelijks over leven met pijn kunnen schrijven en kan ik m'n andere blogactiviteiten dan hier wel kwijt. Passen de foto's per dag hier wel, bijvoorbeeld, vroeg ik mij af.
Inmiddels is dit m'n enige, af en toe actieve, blog. Deze, en m'n boekenblog op Hebban, waar ik in elk geval elke maand deel wat ik gelezen heb. En nu zit ik er toch weer over te denken dagelijks te gaan bloggen met stukjes over mijn leven (dat natuurlijk altijd met pijn is, ook als ik het niet noem), foto's en wie weet, af en toe een tekening. Hier, niet op m'n andere blog, die ik inmiddels m'n Fotoblog noem.
Verstandig zou natuurlijk zijn om me voor te nemen om dit wekelijks te doen. Of twee keer per week. Of twee keer per maand. Maar verstandig zijn, vind ik best lastig. En moet ik bovendien in het dagelijks leven al op zoveel fronten. Laat ik hier mijn onverstandige zelf maar lekker zijn. Waar ik wel een beetje bang voor ben: verwordt dagelijks schrijven niet tot een dagboek en hoe voorkom ik dat. Is dat erg, juist niet of moet ik ook actuele onderwerpen bedenken om over te bloggen. Om me heen kijken, wat er zoal gebeurt in de wereld (en dat is genoeg). Beleef ik wel genoeg voor dagelijks bloggen, of moet ik toch eens weer op zoek naar een leven.
Als ik enthousiast ben, heb ik niet altijd zin om mezelf af te remmen. Zeker hier niet in. Wat maakt het tenslotte uit, dat het dagelijks/wekelijks/maandelijks bloggen weer wat verwaterd. Daae zegt ergens dat je bij een dagelijks blog niet elke keer een heel lang verhaal hoeft te schrijven. De lat niet te hoog hoeft te leggen. Laat ik dat in het achterhoofd houden. En het is toch leuk zolang het leuk is?
Of zolang IK het leuk vind, want, ja sorry lezer, ik schrijf toch vooral voor mezelf. En mogelijk dus een tijdje weer frequenter. En ga ik nog lezen bij andere blogs, voor inspiratie. Waar schrijven ze over, met welke frequentie en hóe houden ze het vol.
Appelbloesem Groninger Kroon |
Kijk, ik begin alvast met een mooie foto van afgelopen vrijdag, van de bloesem in mijn appelboom. Dat wordt appeltaart dit najaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten