Reizen

Net zit ik te genieten voor ons huisje. De zon gaat langzaam onder en om mij heen zijn allerlei geluiden. Krekels hoor ik, gekwinkeleer
van allerlei vogels, schapen, geklepper van een ooievaar, de wind door de eucalyptusbomen en een koekoek. Die hoor je echt de hele dag. KOEKOEK. 

Eergisteren gingen we van Groningen naar ons huisje in Portugal. Met het vliegtuig. Ja, daar heb ik gemengde gevoelens over, maar het is wel de snelste én goedkoopste manier. Vorig jaar reden we het in drie dagen. Alleen aan tol waren we al meer kwijt dan nu aan tickets. En dan moesten we nog overnachten en was er natuurlijk de benzine. 

Na drie dagen in de auto was ik stijf. Erg stijf. In twaalf uur met auto, vliegtuig en weer auto naar ons huisje rijden is ook niet fijn voor het lijf, maar is dan "maar" twaalf uur. Het echte stilzitten, maar zes uur. De andere tijd loop je van auto naar gate, van gate naar auto en ohja, je wacht, maar zit een stuk prettiger, met meer vrijheid en mogelijkheid de benen te strekken. Vliegen, hoewel vermoeiend, is dus comfortabeler. 

Verblijven in Portugal is helemaal fijn voor het lijf. De temperatuur, de rust en ontspanning, die zoveel makkelijker te vinden is dan thuis. Hoewel de natuur nooit stil is, is het een stuk stiller dan in onze buitenwijk, waar je motoren over de wijkring hoort racen, vuurwerk afgestoken wordt (ja, het hele jaar door), kinderen spelen en huilen (agut) en buren praten. Allemaal legitieme geluiden, die me zeker niet altijd storen, maar hier hoor ik ze dus niet. Heerlijk. 

En ik besef dat ik in luxe leef. Dat het enorm fijn is dat we dit kunnen doen en dat niet iedereen dat kan. Ik besef ook dat vliegen een schadelijke manier is van reizen. Toch, als wij de auto hadden genomen, had dit vliegtuig ook de reis gemaakt. Ik hoorde laatst zelfs dat er af en toe vliegtuigen leeg hun reis maken, omdat de vliegtuigmaatschappijen hun vluchtruimte niet kwijt willen. Ik vraag me af hoe het vliegpersoneel zich op zo'n vlucht voelt? In elk geval adverteert onze maatschappij dat ze hun best doen de milieuschade elders te compenseren. Een schrale troost. 

De lucht voor ons kleurt langzaam oranje. Aan de horizon steekt altijd één boom af tegen de verkleurende achtergrond. Enkele vogels vliegen nog snel heen en weer. Nog een laatste hapje scoren voordat ze gaan slapen? Een ooievaar vliegt over met de snavel vol met gras voor het nest, zo lijkt het. Het koelt af, ik ga maar snel naar binnen. Morgen weer een warme, ontspannende dag.