Jaren terug schreef ik er al over: notitieboekjes en welke eisen ik er in het algemeen aan stel. Het is lastig, er zijn zoveel leuke en eigenlijk wil ik ze allemaal. Soms neem ik me een nieuw 'project' voor, zoals een dagboek, of ik zit bij een nieuw project en wil daar een boekje bij. Dan heb ik ook nog, leek me handig, schriften met verschillende tabbladen, zodat ik projecten kan combineren.
Gevolg is (veel) notitieboekjes of schriften, waarvan de eerste pagina's gebruikt zijn. Soms staan er maar een paar steekwoorden op. Lag hij naast mij bij een online cursus, meeting of vergadering. En omdat ik niet meer wist welk schrift ik waarvoor zou gebruiken, staat ook nog alles door elkaar. Ja, structuur is niet zo mijn ding, zeg maar.
Op de heenweg van onze vakantie, zag ik op het vliegveld schriften met uitwisbare bladzijden. Dát leek me ideaal! Niet meer diverse schriften, maar slechts één. Niet meer diverse boekjes met steekwoorden op één pagina, maar één boekje die ik voor diverse onderwerpen gebruik en waarvan ik de steekwoorden na gebruik gewoon weer kan wissen!
Eenmaal thuis ging ik op onderzoek uit en er blijken twee soorten boekjes te zijn met uitwisbare bladzijdes: steenpapier (Moyu) en whiteboardpapier (Bambook). Ik kon niet kiezen. Ja, zo ben ik. Dus ik nam er van allebei één. Beide boekjes hebben zowel gelinieerd als blanco papier. Bij de één kun je zelf je boekje samenstellen, kiezen hoeveel gelinieerd en hoeveel blanco en wel of niet met stipjes. De ander heeft gewoon een standaard aantal van alle. Zijn ze vol, kun je immers zo weer wissen? De combinatie van gelinieerd en blanco papier vind ik ook handig, want ja, ik loop altijd met én een schrijfboekje én een tekenboek. Dat hoeft dus niet meer.
Het boekje met steenpapier is het eerst binnen. Ik koos er een met een mooi omslag. Het voelt goed. Papier is stevig, bijna karton, maar toch als papier. Ik nam er verschillende kleuren stiften bij en er zit een 'penpal' bij, die je zelf achterin kunt plakken en waar je een pen in kunt stoppen. Handig. Heb je die altijd bij je. Daarbij zit er nog een schoonmaakdoekje en een verstuiver voor het water bij.
Twee dagen later volgt, per fietskoerier, het andere schriftje. Het whiteboardpapier voelt behoorlijk plastic aan. De omslag is effen, ik wilde hier zelf een sticker op plakken, maar ze hebben ook mooie afbeeldingen als je wilt. Ik nam ook hier verschillende kleuren stiften bij, de penpal zit er al aan vast. Het heeft ook de mogelijkheid van tabbladen, zodat ik direct weet waar gelinieerd ophoudt en blanco begint. Of waardoor ik nog verschillende onderwerpen bij gelinieerd kan scheiden.
En nu? Nu weet ik nog niet welke ik het prettigst vindt. Beide inkten vegen direct na schrijven uit. Het moet echt even drogen, maar dan is het ook veegvast. Met een nat doekje heb je vervolgens de tekst zo weer verwijderd. Waarschijnlijk moet gebruik dus uitwijzen welke ik altijd bij me zal hebben en welke ik op het werk laat liggen.
Wat doe ik nu met eventuele teksten of tekeningen die ik wil bewaren? De meeste steekwoorden zijn het bewaren niet eens waard. Bambook heeft een app voor makkelijk scannen en opslaan. Er bestaan vast ook meer van dit soort apps. Ook daarvoor moet ik enigszins gestructureerd handelen, maar af en toe zal dat wel lukken, toch?
Al m'n oude boekjes liggen inmiddels opgeruimd in de kast. Ik ben blij met m'n nieuwe aanwinsten.
Zo zien de boekjes er vanbinnen uit. De onderop is Moyu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten