Gisterenavond haalde iemand z’n gitaar naar de bar en we zongen gezamenlijk wat liedjes. House of the rising sun, Laat me (Shaffy), Het land van Maas en Waal en iets van John Denver, dat soort dingen. Ik humde wat mee, wel bekend met de tekst, totdat Jolene van Dolly Parton kwam. Uit volle borst ging ik de anderen voor en het werd zelfs gewaardeerd. Ongekend, voor mijn ‘zangtalent’.
Wie mij een beetje kent, weet dat ik alleen voor publiek
zing, hoe klein ook, als ik drank op heb. In de auto zing ik uit volle borst,
de kinderen hebben dit ook te voorduren gehad, maar daar houdt het mee op.
Totdat er drank in zit. Ooit op Schiermonnikoog zong ik zelfs met het voltallig
Shantykoor liedjes van André Hazes (sr) aan de bar. Dan ben ik écht ver heen.
Een alcoholvrije vakantie is het dus niet geworden, maar na
die eerste avond dat ik teveel wijntjes nam, ben ik wel voorzichtig geweest. Ik drink niet
in het huisje, op één avond met Portugees bezoek na, en ook voor bij de bar
houd ik het op dagen bij cola zero en bruiswater. Alleen… dat drinkt lang zo lekker niet
weg, op den duur. In Lissabon heb ik ook alcoholvrije cocktails genomen,
mocktails dus. Een dure hobby, maar het voelt toch feestelijker dan een glaasje
water of cola.
Ook met suiker houd ik me redelijk in, maar ik merk dat ik het
nu begin te vergoelijken met ‘ach, deze éne week nog’. Op de één of andere
manier kan ik hier ook minder vervanging vinden. Zo is het broodbeleg niet erg
gevarieerd.
We hebben een fijne vakantie, een heerlijke vakantie en dat
hangt niet af van de hoeveelheid alcohol, die genuttigd wordt. Toch kan alcohol
mij verder brengen, dan ik zonder alcohol zou gaan. Nooit over een bepaalde grens, maar zingen in
het openbaar bij een gitaar, bijvoorbeeld wel.
 |
| Biertje voor man, alcoholvrije piña colada voor mij |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten