Niet zo sterk

Ik zit op de bank. Op de televisie is een programma, dat ik eigenlijk helemaal niet wil zien. Mijn man zette de televisie aan, na even gekeken te hebben ging hij wandelen. De afstandsbediening ligt bij de stoel waar hij in zat. Ik zit op de bank. Hij komt zo wel weer terug. 

De blog heet 'Sterker dan pijn', maar zo voelt het op dit moment niet. Ja, overdag nog redelijk, maar 's avonds is het een drama. Ik kan niet meer op m'n voeten staan, zo zeer doet de hielspoor. Vooral de eerste stappen zijn vreselijk. Als ik eenmaal wat heen en weer gelopen heb wordt het beter, maar ik zie zo tegen die eerste stappen op. 

Morgenvroeg heb ik een afspraak bij de huisarts. Mijn eigen huisarts is er weer niet. Ik krijg een huisarts in opleiding. Eigenlijk had ik liever mijn eigen huisarts, maar ik wil ook graag snel hulp. Dus hoop ik dat deze hio dat heeft. Een snelle oplossing is er natuurlijk niet. Tenminste, daar ga ik niet van uit, maar hopelijk is er iets voor. Een oplossing, zodat ik 's avonds niet alleen maar op de bank zit, bang om een stap te zetten. En zodat ik ooit, in de toekomst, weer kan wandelen. 

Ik zit op de bank en heb pijn. De pijn is sterker dan ik. 

Nog even een mooi plaatje van vandaag. De 'oprijlaan' naar bezoekerscentrum Reitdiep van het Groninger Landschap. Het varken liep steeds zo lekker buiten te grazen.