Een heetwaterkraan

Ik wilde er al langer één, een heetwaterkraan, maar toen we in lockdown gingen en thuis moesten werken, leek het steeds praktischer. Werken deed ik voornamelijk aan de eettafel, maar overleggen op een studeerkamer boven. Tijdens overleggen zijn er dan vaak tien minuten pauze. In die tien minuten moest ik naar de wc, uiteraard, maar ook thee zetten. Dus eerst moest er water koken. En dan moest die thee ook nog trekken. Ondertussen had man tijdens zijn overleggen last van de herrie van de waterkoker. 

Inmiddels zijn we ruim twee jaar verder. Thuiswerken doe ik al niet meer, mijn wens voor een heetwaterkraan bleef, net als de geluidsoverlast van de waterkoker, want man werkt nog wel thuis. Maar mèn, wat zijn die dingen duur. Dat bleef een hobbel. Totdat er twee dingen samen kwamen: geld vanwege de aardbevingen en een aanbieding voor een heetwaterkraan. Niet de bekende, waar in elk reclameblok reclame voor gemaakt wordt,  maar eentje die een stuk goedkoper is. 

Maar goed, ik wilde niet een besluit nemen over een plaatje op internet, dus wij op pad om kranen te vergelijken. Dat bleek lastig. De kranenspecialist vlakbij was gesloten voor particulieren (?) en de keukenspecialist ernaast, waar deze kranen ook te koop zouden zijn, heeft een verbouwing van een paar maanden. Daarna waren we weer welkom, aldus een vriendelijke dame die even bij de deur kwam. Dat mag je toch hopen.

Ja, er zijn in Groningen nog meer aanbieders, maar mijn accu van de fiets was bijna leeg, dus zover kon ik op dat moment niet fietsen. Thuis gaf ik man groen licht de goedkopere kraan te bestellen, (man is hier in huis degene die dit soort dingen regelt en dat gaat heel goed) want eigenlijk kost dat gesjouw me best wat energie. En die heb ik momenteel niet echt op voorraad.

Het installeren werd nog een uitdaging. Ja, daar hadden wij een monteur voor besteld. De eerste meldde zich via email af, nadat we een hele morgen op hem hadden zitten wachten, want had een spoedklus. De tweede wilde met liefde 's avonds komen, maar strandde met pech langs de weg. Deze vrolijke jongeman kwam dus een avondje later. Hij had nog nooit deze kraan geïnstalleerd, maar gelukkig lukte het wel. 

En nu is hij er dan: de kraan. 

Is het handig? JA! Het is wel wennen. De manier waarop je kokend water pakt, is best lastig en daar moet ik nog handigheid in krijgen. (na de eerste keer had ik een zere pols.. ai) Je pakt het in elk geval niet per ongeluk. Nog steeds wil ik man 's avonds, als hij even opstaat, vragen om water voor me op te zetten. Dat hoeft niet meer! Ik merk dat ik een logische volgorde in bepaalde activiteiten had. Eerst water opzetten, dan dit/dat doen. Dan water opschenken en tijdens het laten trekken nog even iets anders doen. Deze reeks is nu ingekort. Het went snel. Ik zie echt de voordelen, waar ik met thuiswerken zeker wat aan gehad zou hebben, maar nu is het ook gewoon fijn. 

En er staat nog steeds af en toe thee koud te worden op het aanrecht, dat nog 'even' moest trekken. Sommige dingen veranderen dan weer niet, hoewel dat met een stapje minder niet zo vaak meer voorkomt. Hoop ik.

Ziehier de kraan. En ja, ik heb er even grijs karton achter gezet, want wat erachter staat is een rommeltje dat niet alleen afleidt maar waardoor je ook de kraan niet zo goed ziet.