Het is niet te geloven hoe snel zoiets gaat: twee weken Portugal. Zoef, voorbij. Nog één dag en weer terug naar huis.
Ik schreef er al eerder over, de frustratie dat het veel regende, dat man aan het werk was en ik huiswerk maakte. (nouja.. zoveel was dat niet)
Momenteel staat man de laatste schroeven in het nieuwe terras te schroeven. Niet echt nodig, maar dan ligt het nóg steviger. Hij heeft hard gewerkt, samen met onze campingeigenaar. Er is veel gerekend, berekend en geprobeerd, neergelegd, weggehaald, nieuw bij gehaald en weet ik al niet wat. Campingeigenaar J. had ook z'n verplichtingen voor bij de bar, en dan deed man zo goed en kwaad als het ging wat klusjes, die alleen wel lukten.
Een medewerker van de camping begon ondertussen met het schuren van ons huisje, want deze was toe aan een nieuwe verflaag. Helaas kon hij door de regen niet verder, dus nu is het huisje half geschuurd. Dat wordt afgemaakt, wanneer wij alweer lang en breed terug zijn in Nederland. Eigenlijk was ik wel blij, dat het schuren niet door kon gaan, want wat een herrie aan het hoofd zeg.
Ziehier begin en eindresultaat. Wat een plek, nietwaar? We zijn nu druk aan het speculeren, wat we er nog op willen hebben. Een overkapping met een loungebank, bijvoorbeeld. Iets met schaduw voor de heel hete dagen. We hebben heerlijke ligstoelen en ik wil heel graag een schommelbank. Die wil ik al heel lang, maar thuis in de tuin is er niet echt ruimte voor. Hier wel! En dan kunnen we samen, al schommelend, genieten van het uitzicht en de zonsondergang. Ik verheug me nu al op ons volgend bezoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten