Stilte is de ervaring van geen enkel geluid, of de ervaring van zo weinig geluid dat het als volledig natuurlijk en rustgevend wordt beschouwd. Stilte kan echter ook als beklemmend of bedreigend worden ervaren.
wikipedia.org
Na een aantal hectische dagen, ben ik er wel weer aan toe. Een dag vol rust en stilte.
Hoezo druk? Wat deed ik dan zoal?
Donderdag ging ik na een normale werkdag (dus om zes uur opstaan) samen met een vriendin naar Noorderzon. Er was een interview met Mensje van Keulen en hoewel ik nog nooit van haar gelezen heb, lijkt ze mij op tv altijd een bijzondere vrouw. Het was een leuk interview en aangezien ik haar derde dagboek gekocht heb, zal ik binnenkort wél van haar lezen.
Na nog een hapje en een drankje moest ik snel naar huis, want 's avonds ging ik met een andere vriendin naar Noorderzon. Dit keer een soort boektheater (schaamteloze reclame noemen ze het zelf) door Margôt Ros en Jeroen Kleijne over hun boek 'Zeg maar Agaath'. Betreffende vriendin zit in een rolstoel en daarom moest ik dus eerst naar huis, want ik nam haar mee in de auto.
Geen tijd voor de WOT dus.
Na een slechte nachtrust gingen man en ik vrijdag naar Helmond. Waarom sliep ik slecht? Zoon had 's avonds een première van zijn documentaire over Georgië. Nee, dat was het niet. Geen zenuwen over die première. Wat me wel wakker hield, is dat hij donderdags niet met het vliegtuig weg kon komen uit Boedapest, waar hij vakantie vierde met vrienden. Hun vliegtickets waren op mystieke wijze geannuleerd. En dus volgde er een race tegen de klok om over het spoor tijdig in Helmond aan te komen. Uiteraard kreeg hij te maken met vertragingen. Wij ook trouwens, want er waren zulke heftige regenbuien, dat we sommige momenten maar op de snelweg maar 50 kilometer per uur konden rijden. En er waren files.
Afijn, wij waren net op tijd in Helmond om hem van het station te halen en iets te laat (zo'n 20 minuten) kwamen we het theater in. Trots zag ik hoe zoon na een reis van 26 uur toch nog een introductie deed voor de documentaire.
Zaterdags hadden we een voorspoedige reis naar huis gelukkig. Na ongeveer een uurtje rust, gingen we naar vrienden waar we gezellig aten, dronken en wat live muziek aanschouwden. Heerlijk, leuk en gezellig, maar na al die hectiek ben ik dus toe aan rust. En stilte.
Maar daar is de zondag ook voor, toch?
Helemaal stil is het niet, trouwens, want één van de buren is een pad voor z'n deur aan het aanleggen en daarbij worden stenen gezaagd. Helemaal niet stil. Vreselijke herrie kun je wel zeggen. Het is niet anders.
Doe je mee?
#WOT of Write on Thursday. Een Engelse aanduiding voor iets wat ik op een Nederlands blog (Verwondervrouw voorheen Ipixitude) vond. Het idee is elke donderdag een blog te schrijven over het woord van die dag, dat door @ireenbertholee verzonnen wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten