Positief en enthousiast was ik. Na een aantal drukke dagen met weinig rust en niet al te goede nachten, had ik nog geen hoofdpijn. Zelfs werken ging daarna goed. Joepie! Vooruitgang! Tot afgelopen nacht. Toen werd ik wakker met heftige steken rond m'n rechteroog.
Gelijk ging ik, uiteraard zou ik bijna zeggen, ontspanningsoefeningen doen. De spieren rond de ogen en kaak 'zacht' maken. Pogen om de knoop in de rechter schouder te ontspannen en de stalen pijnlijke kabel die van die knoop door de nek en het hoofd naar m'n rechteroog trok. Ja, dat ging niet zo goed. Het was uitzoeken hoe te liggen, stretchen en/of in elkaar kruipen. Warm of koud. Niets hielp, uiteindelijk.
Vanmorgen nam ik dus pijnstillers en meldde me ziek. Ik hoor en lees wel eens dat mensen je een aansteller vinden als je je ziek meldt met hoofdpijn. Ik kan uit ervaring zeggen dat het verschilt per hoofdpijn en baan. Bij de telefooncentrale kon ik het met matige hoofdpijn best nog volhouden. Maar bij een andere baan heb ik eens 16x een 0 bij elkaar opgeteld tot 16. De volgende dag heb ik dus al m'n werk van de dag ervoor moeten controleren op dergelijke fouten.
Vanmorgen stond ik in de keuken om koffie te zetten, maar ik wist niet hoe. Voor tips keek ik in de koelkast. Zo'n hoofdpijndag was het vandaag (de laatste keer dat ik m'n ochtendcafeïne niet op tijd kreeg, was ik dagen ziek van het 'afkicken', dus koffie moet er komen)
Na een licht ontbijt ging ik dus maar weer naar bed. En daar bleef ik vandaag tot eind van de middag. Inmiddels voelt het hoofd nog zwaar en mijn hoofdhuid doet zeer, maar ik kan weer typen. Goede hoop voor een betere dag morgen.
En als positieve afsluiter: mijn voeten kregen vandaag de rust die ze nodig hebben.
Ik loop achter met lezen en hoop dat het leed geleden is. Zo niet, sterkte. Hoofdpijn is enorm niet ffijn.
BeantwoordenVerwijderen