Ik ben gek op mooie woorden. Het mooi zit hem niet zozeer in de betekenis als wel in de klank. Desalniettemin bijvoorbeeld. Heerlijk woord om te zeggen. Mijn lievelingswoord denk ik, terwijl de betekenis niet zoveel voorstelt. Helaas kan ik het ook niet zoveel gebruiken. Apparently in het Engels, is ook zo'n fijn woord. Iets gangbaarder.
Karin, die de WOT waarneemt, vond ook een mooie.
Confabuleren: het vertellen van verzinsels, meestal om leemten in het geheugen op te vullen
[bron met meerdere definities: https://www.encyclo.nl/begrip/confabuleren ]
Confabuleren. Ik had er nog nooit van gehoord, maar als je het zo ziet, kan het vanalles zijn, toch? Karin legt in haar blog nog specifieker uit wat het is. Eigenlijk zegt het ongeveer dat mensen hun eigen verhaal maken van wat ze zich kunnen herinneren. En de één herinnert zich meer dan de ander.
Volgens Wikipedia is het een stoornis van het geheugen, maar in mindere mate kom je dit toch ook wel tegen als je met een groepje een bepaalde dag probeert te reconstrueren. Ieder heeft andere herinneringen. Sommige mensen noemen dingen, die volgens anderen beslist niet gebeurd zijn. Mensen uit één gezin, kunnen een hele andere beleving van hun jeugd hebben.
Ook bij ooggetuigen komt dit voor. Diverse getuigen zien andere dingen en vullen aan wat ze niet zo goed meer weten. Zo is bij de één het slachtoffer wit terwijl de ander zéker weet dat het om een donkere persoon gaat. Bijzonder dat waarnemingen zo kunnen verschillen en dan vullen we dus ook nog aan met wat we zelf logisch vinden. Aan de politie om uit ooggetuigenverslagen de overeenkomsten te halen.
In mijn eigen leven dacht ik hier verder niet echt bewust mee te maken te hebben gehad, totdat ik me het laatste jaar met m'n moeder herinnerde. Bepaalde verhalen die zij mij gedurende mijn hele jeugd verteld had, waren volgens haar nu ineens niet waar en/of waren heel anders gebeurd. Wat was hier aan de hand? Had zij de verhalen altijd anders verteld gaf ze er nu een andere draai aan of had ik de verhalen verkeerd onthouden?
We zullen het nooit weten. Ons leven wordt tenslotte niet 24 uur er dag opgenomen, zoals in de film The Truman Show. Gelukkig maar. En als ik nu een keer met mijn zus of iemand anders onenigheid heb over een herinnering , dan kan ik zeggen dat ik het anders heb geconfabuleerd.
Vergeet-me-nietje |
(Ik wilde nog een mooie afsluitende zin met desalniettemin maken, maar het lukte niet.. )
Doe je mee?
#WOT of Write on Thursday. Een Engelse aanduiding voor iets wat ik op een Nederlands blog (Verwondervrouw voorheen Ipixitude) vond. Het idee is elke donderdag een blog te schrijven over het woord van die dag, dat door @ireenbertholee verzonnen wordt. (vanwege omstandigheden zal Karin tijdelijk de WOT verzorgen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten