Tijd gaat snel als je...

 Uitstelt!

Dat begint bij mij 's morgens al, gelijk na de wekker. Wanneer ik nog éven blijf liggen en er zomaar ineens een half uur voorbij is. 

De rest van de dag gaat het gewoon door en zo volgt de week en de maand. 

Niet met alles, uiteraard. Genoeg zaken moeten dagelijks zo niet wekelijks gedaan en die gebeuren ook gewoon. Soms wat later, want ja, uitstellen, maar het gebeurt. 

Dan zijn er zaken als 'even een kaartje sturen naar Y' of 'deze week bel ik even naar X'. Vervolgens knipper ik 2x met de ogen en zijn we 3 weken verder, ligt het kaartje nog in de schappen van de winkel (of in mijn tas, daar liggen ook kaartjes voor alle gelegenheden, maar nét niet dat kaartje voor Y) en is X nog niet gebeld. En het is dan niet dat ik niet aan X en Y gedacht heb. Nee, dagelijks, bijna elk uur schiet het door m'n hoofd dat ik 'zometeen' even dat kaartje moet pakken. Of bellen. 

Gelukkig ben ik hier niet de enige in. Ik hoor het veel om mij heen, dat de tijd zo snel gaat. Zo zou X  mij, nadat ik hem eindelijk belde, de week erna terugbellen. Dat is ook alweer 2 weken geleden. 

Er zijn mensen, die minder uitstellen. Die zeggen "maar dan bel je toch gelijk als je eraan denkt?". Klinkt mooi. En logisch. Maar ik bedenk dat soort dingen op de fiets, onder de douche of in bed. 'Te vroeg om te bellen', 'niet tijdens de lunch', 'straks als ik hiermee klaar ben' en 'Nu is het echt te laat' zijn de momenten waarop ik aan een telefoontje denk. Medicijnen bestel ik dus ook altijd pas op het laatste moment, wanneer ik echt echt écht toe ben aan nieuwe en uitstellen geen optie meer is. Gelukkig hoef je niet meer per se 's morgens rond een bepaalde tijd te bellen. Hopeloos was dat.  

Tijd gaat ook snel als ik op social media kijk of spelletjes doe op de telefoon. Er zijn een aantal puzzels, waar ik een dagelijks uitdaging doe. Op mijn vrije dagen begin ik daarmee in bed en voor ik het weet is er een uur voorbij. En nu heb ik een nieuw spelletje zonder reclame. Dus geen moment waarop ik denk "ja, heb ik wel genoeg enthousiasme gezien over 20 kg afvallen in 2 weken zonder sport of dieet" (ik snap niet dat zo'n reclame mag) of teasers voor andere spelletjes. En dit spelletje is echt verslavend. Gelukkig zit ik regelmatig 'zonder levens', maar die worden binnen een half uur weer aangevuld. En daarvan krijg je een melding. Gek genoeg stel ik dus iets anders uit om dat spelletje weer te gaan doen en stel ik niet het spelletje uit. 

Tja, en dan post je ineens een blog pas op de zaterdag, die op dinsdag al in het hoofd zat en makkelijk uitgetypt had kunnen worden. Woensdag was hij bijna klaar, maar donderdag is voor de WOT en die wilde ik niet óók nog uitstellen, hoewel hij wel een dag later kwam. 

Gelukkig zijn er ook andere, meer memorabele momenten dat de tijd snel gaat. Tijdens vakanties, waarbij ik de telefoon vaak wegleg. Als ik een boek lees. Tijdens avonden met vrienden. Als ik een stukje ga fietsen. Maar over het algemeen is een week zo voorbij. 

Wanneer de tijd niet zo snel gaat is tijdens 'sporten', of m'n half uurtje op de hometrainer. Maar.. ik heb het deze week wél gedaan en niet uitgesteld.