Kleine deceptie

 "Daar kan ik niets aan doen", zegt de huisarts, als ik hem vertel van mijn hielspoor. Hij laat me niet eens uitpraten. Het is een vervanger van mijn eigen huisarts en heeft precies de reactie waar ik bang voor was. Las hij mijn vorige blog?

Het zal best dat deze man goed is in z'n werk, en zijn manier van doen zal vast ook een aantal mensen aanspreken, maar mij niet. Na zijn eerste negatieve antwoord legt hij uit dat het tot nu toe bewandelde pad voor mijn hielspoor de route is, die hij ook gegaan zou zijn. Nou, poeh, wat een opluchting dat hij zich kan vinden in de behandeling van degene die hem inhuurt, zoals hij dat zelf zegt. 

"Soms doen ze zo'n voet een paar weken in het gips", laat hij vervolgens vallen. Dat had mijn eigen huisarts naar aanleiding van de achillespees-ellende ook al eens gezegd, waardoor ik hier al over nagedacht had. "Doe maar!", was dan ook mijn antwoord, maar hij ging er verder niet op door. 

Ik krijg nu eerst naproxen. "Dat is een pijnstiller én ontstekingsremmer", zo legt hij uit. Het voordeel hiervan is deels behandeling, doordat het ontstekingsremmend werkt, en verder het dempen van de pijn. Of ik wist wat het nadeel van een pijnstiller is? Ja, natuurlijk weet ik dat. Dat je daardoor weer teveel gaat doen. Het eeuwige dilemma. 

We hadden het al gehad over mijn smartwatch. Hij concludeerde dat het aantal stappen dat ik nu doe, zo'n vijfduizend op een dag, niet teveel is. Daar moet ik me dan maar aan houden, zo ongeveer. En dan over drie weken terugkomen. Kijken of de pillen geholpen hebben. Zo niet, zijn er twee opties: orthopedisch chirurg, maar die willen snijden, of revalidatiearts. 

Het leek wel of deze huisarts mijn reacties wilde testen met z'n 'kan ik niets aan doen', 'gips' en nu het snijden. Maar ik wil dat er wat gebeurt, wát dan ook.  Kom maar op met gips of zet het mes erin. Op deze manier door is geen optie.

Gezien deze manier van communiceren heb ik het maar niet over m'n pijnlijke handen gehad. Of het stipje, dat ik soms lijk te zien als ik lees en dat mee lijkt te bewegen met mijn ogen. Daarvoor ga ik wel op een andere dag naar mijn eigen huisarts, met wie ik wél goed kan praten. En met deze pijnstiller zal de pijn in m'n handen ook wel minder worden. Net als andere pijnen. Hier kan ik me dan wel stilletjes op verheugen. 

Gelukkig is het nu weekend. Het enige dat echt helpt voor achillespees- en hielspoorellende is rust, aldus de huisarts, dus ik ga me houden aan dat doktersadvies. 

Fijn weekend!

Een totaal niet gerelateerd plaatje: ik dacht dat mijn gele roos dood was, maar ineens staat hij in bloei!