Enkele jaren geleden kreeg een collega een treetje geraniums. Hij zat vlak voor zijn pensioen en zo kon hij vast wennen met het 'achter de geraniums' zitten.
Bij vertrek kreeg ik de bewuste geraniums. Collega wilde ze écht niet mee naar huis. Oké. Goed.
Nou ben ik over het algemeen best goed met planten, maar geraniums horen bij mij thuis niet tot de overlevers. Het is jammer, maar het is niet anders. Om niet bij te dragen aan de wegwerpmaatschappij als het komt tot planten, koop ik dus eigenlijk nooit meer geraniums, hoewel ik de bloemen mooi en fleurig vind.
Weinig hoop was er dus voor de geraniums, die op mijn werk aan mijn zorg toevertrouwd zijn. Maar nu? Nu zijn we vier jaar verder, en ze doen het nog steeds! Ze bloeien bijna het hele jaar door uitbundig. Ik heb zelfs twee van een andere collega gered. Deze hadden beide nog één wanhopig blaadje.
Omdat het nu lijkt dat het blijvers zijn, heb ik man gevraagd een plantenbakje te maken. Tot nu toe stonden ze nog steeds in hun originele tree en die lekte de vensterbank kapot. En met de warme dagen zo af en toe hebben ze toch meer water nodig. Na elk warm weekend zaten er meer droge blaadjes aan. En kijk ze nu shinen!
En ja, zo kan ik dus zeggen dat ik al jaren achter de geraniums zit, ook al is het dan op m'n werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten