Go vegan of net niet

Op mijn vijftiende werden mijn zus en ik vegetariër. We hadden gelezen over de bio-industrie en wilden niet bijdragen aan deze behandeling van dieren. Zuivel aten en dronken we nog wel. Vis lustte ik niet, mijn zus nam wel af en toe een stukje. 

Mijn ouders gingen akkoord. Mijn vader wilde zelfs ook wel vlees minderen, maar mijn moeder was daar op tegen. Aangezien mijn vader over het algemeen kookte, las hij diverse boeken over hoe het vlees te vervangen en zo bleven we gezond en lekker eten. 

Jaren later kwam er bij mij wat klad in. Ik ging werken in de horeca, at daar ook meestal in de keuken, en de standaard vegetarische maaltijd waren een kaasplak (drijvend in vet) of een omelet (eveneens drijvend in vet). Niet echt veel variatie dus, het voelde ook niet echt gezond en het was ook niet echt lekker. Toen het werken in de horeca ook nog in het buitenland geschiedde, gaf ik toe en at weer vlees. Inmiddels ook vis.

In de tijd dat ik alleen woonde, kwam er gewoon geen vlees in huis, maar mijn man is (net als mijn moeder) een fervent vleeseter en na samenwonen ging ik voor gemak. Niet steeds dubbel koken, ik at wel vlees mee. Hier kwam weer verandering in, toen ik tijdelijk ging koken voor een vriendin. Haar gezin at vegetarisch, dus voor hen maakte ik elke week een (paar) vegetarische maaltijd(en). Rond die tijd wilde ook mijn oudste liever geen vlees meer, wat voor mij extra impuls was toch maar dubbel te gaan koken. Dit is nu ruim vijftien jaar geleden en slechts heel af en toe neem ik nog een stukje vlees. Meestal als we uit eten zijn, want een goed bereide biefstuk is gewoon erg lekker, of wanneer het thuis anders weggegooid wordt. Vlees weggooien vind ik nog erger dan vlees eten. 

Op zich ben ik niet tegen vlees eten, als een dier maar een mooi leven gehad heeft. Een stuk hertenbiefstuk van een hert dat z'n hele leven in de Oostvaardersplassen liep, zou ik niet afslaan. Maar we kunnen niet iedereen voeden met dieren die zo vrij geleefd hebben. Tenminste, niet als iedereen net zoveel vlees wil blijven eten als ze nu doen. 

Waarom
Ik ben tegen de manier waarop nu het geproduceerd wordt om iedereen maar in zijn vleesbehoefte te voorzien. Alleen dat woord al, produceren. Willen we zo naar dieren kijken? Als (vlees)product? Dieren die net zo slim zijn als de dieren die we pertinent níet eten, zoals honden en katten. Zet je een hond de hele dag in een bench, ben je geen dierenliefhebber. Eet je een stuk vlees uit de bio-industrie, kun je met een gerust hart zeggen dat je gék bent op dieren. (pun intended) En we hebben ook veel te veel van die dieren voor consumptie in Nederland. Nergens staat zoveel vee per vierkante kilometer als in Nederland. En vleesproducenten willen daar nog veel meer van maken. Het grootste gedeelte van dat vlees wordt dan ook nog eens geëxporteerd. Bizar gewoon. Voelt onlogisch en onnodig. Ook omdat we met het voer, dat we deze dieren geven, misschien wel het hongerprobleem in de wereld op kunnen lossen. (zie dit artikel van De Correspondent)

Vlees eten voelt voor mij daardoor gewoon niet fijn. Inmiddels zit bij mij ook zuivel in deze zone, want melkvee en kippen worden nou ook niet direct fijn behandeld. Bovendien is er inmiddels de milieuproblematiek. Deze was er veertig jaar terug ook, maar is alleen maar erger geworden. Nijpender. Toch lukt geheel vegan mij nog steeds niet. Waardoor? Eiwitten. Die kom ik tekort. 

De feiten
En mens heeft per kilogram gewicht één gram eiwit nodig. Wanneer je geen dierlijke eiwitten binnenkrijgt, is het van belang dat je noten/bonen én granen eet. Zo krijg je de essentiële eiwitten binnen. Een tekort aan eiwitten, kan pijn veroorzaken. 

Hé. Dat wil ik natuurlijk voorkomen.

Mijn probleem
Vanwege mijn gewicht moet ik vijfentachtig gram eiwit per dag binnenkrijgen. Zou ik een stukje vlees eten, was dit geen probleem. Dan bleef ik ook nog binnen de perken van het aantal kilocalorieën dat ik maximaal tot me mag nemen om niet aan te komen en qua eiwitten zat ik gebakken. Maar vlees wil ik dus niet. Met wat ik nu eet aan bonen, brood, pasta/rijst, noten en vleesvervangers lukt het me amper. Inmiddels zit ik aan één tot twee vegan proteïne shakes per dag. En dan neem ik wel kaas en yoghurt of een ei. Neem ik dan niet, dan heb ik sowieso te kort. Niet heel veel, maar ik kom maar moeilijk op de vijfentachtig gram. Bijkomend probleem is dat ik van bonen en cashewnoten vreselijke buikpijn krijg. Vegan kaas bevat vrijwel alleen vet, geen eiwit, ben ik achter, dus is totaal geen vervanger van kaas. Maar kaas is wel makkelijk mee te nemen op brood naar het werk. Pindakaas bevat heel veel vet, wel eiwitten en ook heel veel kilocalorieën. Is bovendien zo plakkerig in het (herbruikbare) broodzakje. En ja, afvallen zou dus ook nog wat oplossen, want dan heb ik minder eiwit nodig. Afvallen lukt alleen niet zo. Dat is weer een heel ander probleem, waar ik al vaker over schreef.

En terwijl ik dit allemaal ontdek door in te vullen wat ik eet op voedingscentrum.nl, zie ik ook dat ik bepaalde vitamines niet altijd genoeg binnen krijg. Verdorie. 

Afijn, ik doe wat ik kan voor mijn gezondheid en het leven om mij heen. Helemaal vegan lukt dus (nog) niet, maar ik troost mij met de gedachte dat als iedereen zo weinig dierlijke producten zou eten als ik, bio-industrie niet meer nodig was en ook de zuivelproductie een stuk diervriendelijker kon. En hoe meer mensen vegetarisch of veganistisch eten, hoe meer aanbod er op dat gebied komt. 

Disclaimer
Ik begrijp dat er mensen zijn die vlees blijven eten. Ik ben niet iemand die anderen haar eetgewoontes op wil dringen. Ik wil je ook zeker niet op dit onderwerp 'aanvallen' of iets dergelijks. Ik ben geen missionaris. Mijn man eet ook vlees en ik zou nooit stiekem een maaltijd vegetarisch maken, zoals ik wel bij anderen lees. Dat moet een keuze zijn, die je zelf maakt. Eet je met plezier en zonder schuldgevoel vlees? Gewoon blijven doen. Denk er hooguit af en toe eens over na waarom je het doet en of je wat zou kunnen of willen minderen. 

 

Van de week zag ik een krantenartikel van twee boerenzonen, die van koeien overgegaan zijn op soja en daarmee hun geld kunnen verdienen. Dat zijn wel heel diervriendelijke melkboeren en zo kan het dus ook. Lost nog niet mijn probleem helemaal op, maar dat van milieu en het vee wel weer wat meer. 

NB
Door ontzettend boze reacties op Facebook en Twitter naar mensen die vegetarisch of veganistisch eten alleen maar noemen als een mogelijkheid, heb ik even getwijfeld of ik deze blog zou posten. Zodra hier boze reacties komen, zet ik de reactiemogelijkheid uit en de reactie haal ik weg. Ik heb daar geen zin in, ik dwing je nergens toe, geef alleen aan hoe ik tegenover het eten van vlees sta en wat mijn dilemma is ten opzichte hiervan. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar schelden is nergens voor nodig. Boos ga je maar ergens anders zitten wezen.