Een sociaal leven (en fibromyalgie)

Wat te doen overdag? Hoe vul ik m'n vrije tijd in, de tijd dat ik niet op het werk ben? Nou, ik heb vriendinnen, vrijwilligerswerk en familie natuurlijk.Oh, en boeken. Veel boeken. (heel veel boeken)

De mens is een sociaal dier en zodoende verkeren we graag in het gezelschap van anderen. Niet iedereen heeft hier evenveel behoefte aan. De één vindt het heerlijk om dagelijks bij mensen over de vloer te zijn, mensen over de vloer te krijgen of ergens af te spreken met vrienden. De ander vindt het best als zoiets maar één keer per maand voorkomt. 

Het is fijn als je daar zelf je keuze in kunt maken. Het wordt lastiger als je tot categorie één behoort, maar door je lichaam hierin begrenst wordt. Zoals iemand met fibromyalgie al snel zal ondervinden. 

Al jarenlang probeer ik mijn activiteiten zo te plannen, dat ik genoeg momenten heb om tot rust te komen. Ik werk vier dagen in de week, zeven uur per dag. Na het werk neem ik rust. In theorie sport ik twee keer per week 's avonds en de andere avonden wandel ik een half uurtje. Ik plan vrijwel nooit beide dagen van het weekend wat en liefst elk derde weekend helemaal leeg. Gelukkig ben ik een lezer. Gelukkig vind ik het heerlijk om alleen thuis te zijn en rustig op de bank te zitten met boek of tv en thee. Gelukkig heb ik ook een man, die het prima vindt om zowel zonder als met mij activiteiten te ondernemen.

Wandelen gaat momenteel niet zo goed en sporten is maar één keer per week. Meer rust dus, maar ik weet niet of dat zo goed is. De weekenden zitten wél steeds vol. Met leuke dingen, echt genieten. Het Hunzefestival, bijvoorbeeld. Een bezoek aan m'n zus in verband met de verjaardag van m'n achternichtje. Een meeting met bookcrossing en een muziekfestival in het park. Dat deed ik de afgelopen weekenden. Met heel veel plezier. De vrije woensdag probeerde ik zoveel mogelijk niets te doen, maar dat lukte ook niet altijd. Ondertussen heb ik dus wel meer pijn en ben erg moe. Totdat ik dit hier allemaal opschreef, had ik nog niet eens de link gelegd. Misschien is die link er ook niet. (hoewel ervaring van mij en anderen natuurlijk wel leert dat die link er is)

Afijn. Elk weekend denk ik 'alleen dit keer nog', maar inmiddels is komend weekend alweer half gevuld. Vanavond uit eten en morgen visite van familie, die we niet vaak zien. En daar heb ik ook weer zin in, dat wordt ook weer gezellig en die rust, die komt nog wel een keertje. 

Een druk sociaal leven, dat zit er voor mij niet (meer) in. Soms vind ik dat jammer, soms ook wel weer lekker. Maar het blijft puzzelen.