Al eerder vertelde ik over onze plannen om kleiner te gaan wonen. Daarmee verhuizen we van de vertrouwde omgeving, waar we inmiddels zo'n dertig jaar wonen, naar de andere kant van de stad en nog een stukje verder. De afstand tot mijn werk gaat van twee naar vijftien kilometer. Een verschil van acht minuten fietsen tot .. vijfenveertig?
"Ik blijf fietsen naar m'n werk", nam ik me al voor, "en dan word ik dat laatste (half) jaar sterker en slanker".
Altijd fijn, dat optimisme van mij, maar daarna kwamen er meer realistische gedachten.
Ten eerste zal dat het laatste half jaar de herfst- en winterperiode betreffen. En dat is nou niet gelijk mijn favoriete periode om te fietsen. Integendeel, de huidige acht minuten leg ik al vloekend en tierend af en de natte kou zorgt voor meer pijn.
Vervolgens is het wel handig om voor zo'n voornemen te trainen. Vanaf wat ik nu kan en doe ineens vier keer per week anderhalf uur fietsen, dat gaat waarschijnlijk grote gevolgen hebben. Zeker als het ook nog met kou en regen is. De kans van mislukken ligt op de loer, niet eens ver uit het zicht.
En toen keek ik eens naar de hometrainer, die staat te verstoffen in onze huiskamer. Als het mogelijk is om vanaf ergens volgend jaar dagelijks anderhalf uur te fietsen, is het ook mogelijk om dat nu drie kwartier op de hometrainer te doen. Ja, dat is saai, maar wel warm en droog en ondertussen kan ik gewoon series kijken, die ik nu vanaf de bank bekijk.
"Ik ga niet naar de sportschool om sterker te worden, maar om te voorkomen dat de spieren afnemen", zei een oudere man laatst op een terras. En dat zette mij ook aan het denken, want hij heeft natuurlijk gelijk. Ik moet wel eerst sterkere spieren maken, want momenteel is het flut. De conditie is ook al flut. Wil ik nog wat kunnen doen over tien jaar, dan moet ik daarin nu investeren. Dat weet ik ook.
Dus, daar ga ik weer. Een voornemen tot bewegen. Optimistisch en overtuigd van het slagen als altijd. Ik weet dat ik dat al vaker op dit blog heb geschreven. Zoveel vaker. Zo vaak weer teruggefloten door lichaam of het om andere reden opgegeven. Maar eigenwijs als ik ben, ik gá er gewoon weer voor.
Ik moet wel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten