"Ik ga fietsen, ook als het regent", zo neem ik mezelf stellig voor.
Vanavond was er een barbecue van het werk. Deze barbecue is op zo'n vijfentwintig minuten fietsen van mijn werk en mijn huis. Er werd regen voorspeld, maar mijn besluit stond vast: ik ga fietsen.
"Je mag wel met mij meerijden hoor", zegt een collega lief. Ze wil me zelfs ophalen van huis, maar ik bleef stellig bij m'n besluit. Deze week begon mijn 'training' en om nou bij de eerste regenbui al de auto te nemen, voelt als vervroegd opgeven. Nou is mijn regenkleding nog niet goed op orde, dus heb ik wel een goede smoes voorhanden, maar.. het werd de fiets. Gisteren liet ik het door beginnende migraine ook al een beetje afweten.
Uiteraard zoek ik wel online hoe het weer gaat zijn rond de tijd dat ik op de fiets zal stappen. En gelukkig, de voorspelling is goed. Wanneer het een half uur voor vertrek toch ineens gaat plenzen, probeer ik moedig 'wat nu valt, valt straks niet' te denken en houd vol. Voor de duidelijkheid: ik was om 15.00 uur vrij en de barbecue begon om 16.00 uur.
Moest gaan lukken toch? Onderweg nog even schuilen in een winkel ofzo.
Boven de stad hing een donkergrijze wolk, toen ik op de fiets stapte. Maar mijn vertrouwen wankelde niet. Het zou droog blijven, dus m'n regencape bleef in de fietstas. Dat bleek niet zo'n hele goede beslissing, want halverwege de stad barstte er toch een buitje los. Gelukkig lag er een boekwinkel op de route, waar ik een half uur doorbracht en niets kocht! *schouderklopje*
Uiteindelijk kwam ik droog aan bij de barbecue. Het was gezellig en we hebben nog heerlijk in de zon gezeten. Op weg naar huis, was de lucht stralend blauw!
Grappig, dit geeft me een goed gevoel. Ik heb het gedaan! Liet me niet kleinkrijgen door de dreiging van een regen- en onweersbui, maar pakte de fiets. Ondanks een beschikbaar alternatief.
En het pakte nog goed uit ook. Lekker hoor! Zo pak ik m'n 'training' (klinkt zwaar) een dag per keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten