Drents Museum

 Vandaag was ik met m'n zus en zwager naar de tentoonstelling Sterven in schoonheid in het Drents Museum. Ik had er zin in en zag er tegenop. 

Hoewel ik toch niet van plan ben te starten met zelfmedicatie, waar ik het gisteren over had, nam ik nu maar wel pijnstilling. Een hele tijd door een museum lopen was al zwaar zonder hielspoor. 

De tentoonstelling was wel de pijn waard! Sowieso er weer even uitgaan was de pijn waard, als ik eerlijk ben, maar deze tentoonstelling was een mooie start. Het laat zien hoe mensen in de steden Pompeï en Herculaneum leefden, wat ze zoal aan rijkdom hadden, toen de Vesuvius uitbarstte. Veel godenbeelden gezien. Mede doordat Romeinen er geen problemen mee hadden de goden van culturen die ze overwonnen op te nemen in hun eigen godenrijk, zoals op onderstaande afbeelding te lezen is. 

Diverse goden

Niet volgzaam genoeg haha

Hoofd links is van een Amazone

Borstvoedende vrouw

Beste billen

Hierboven dus een kleine impressie van de tentoonstelling. Er was veel meer moois en vooral ook veel meer informatie, maar het werd steeds drukker en ik fotografeer liever geen mensen erbij op. 

We hebben daarna nog het verdere museum bekeken. Het meisje van Yde en andere veenlijken, poppenhuizen waarbij de oude inrichting van het grote gebouw aan de Brink. Helaas heb ik geen informatie gelezen, dus kan ik dat hier ook niet geven, maar het is mooi ingericht. Ook een tafel gedekt, een keuken vol met ingrediënten, potten en pannen. De kano van Pesse lag in het depot. Dat was wel jammer. 

Achterkant van museum

Na dit bezoek nog met m'n zus en zwager heerlijk geluncht. Op een terras in de zon! Wat een heerlijkheid. 

In een kinderboekenwinkel nog een schattig blikje gekocht. 

Al met al een fijne dag. Naar het Drents museum is het altijd makkelijk reizen met de trein. Zus en zwager zijn met hun camper onderweg en houden nog verder vakantie deze week. 

Na zo'n dag als vandaag neem ik me voor toch weer vaker musea te bezoeken. Er is nog een mooie tentoonstelling in zowel het Groninger Museum als het Museum aan de A (vroeger Scheepvaartmuseum). Dat zou te doen moeten zijn, toch? 

Als altijd heb ik daar zin in en zie ik er tegenop. Maar als ik er ben vind ik het de pijn meestal toch waard. Zelfs nu, nu ik geen stap meer kan verzetten.