Grenzen

Grenzen. In het dagelijks leven hebben we er veel mee te maken, waarschijnlijk zonder dat we erbij stilstaan. Je hebt je persoonlijke grens; hoe dicht mag iemand bij je komen? Je hebt de grens van je tuin of huis, stads-, provincie- en landsgrenzen. De meeste grenzen zijn duidelijk, we weten precies waar Nederland overgaat in Duitsland. Andere zijn wat vager; iemand die je lief is mag wat dichterbij komen dan een willekeurige vreemde. 

 Zonder dat de meeste mensen er over nadenken, waarschijnlijk, zijn er ook nog de grenzen aan wat je kunt. Natuurlijk, niet iedereen kan de Mount Everest beklimmen, dat is ook nog een vrij duidelijke grens, maar over het algemeen kunnen gezonde mensen in het dagelijks leven uitstekend met hun grenzen overweg.

"Grenzen zijn er om overschreden te worden" Ik weet niet wie het gezegd heeft, ik weet zelfs niet of het überhaupt wel eens door een bekendheid gezegd is (Julius Ceasar zou een goede kandidaat zijn, vlak voor z'n Veni, Vidi, Vici), maar het klinkt goed, totdat het mijn grenzen zijn. De begrenzing van mijn lichaam.Wat kan ik op dagelijkse basis aan en waar moet ik een grens trekken. Ook deze grens is vaag. De ene dag kan ik meer aan dan de andere dag. Dat kan te maken hebben met mijn cyclus, het weer, wat ik de rest van de week gedaan heb en mijn humeur (of mijn humeur mijn grenzen beïnvloed of vice versa, dat is mij nog steeds niet helemaal duidelijk) Om mijn grenzen zo goed mogelijk te beschermen leef ik over het algemeen een vrij regelmatig bestaan. Nouja, dat probeer ik. Vaste uren werken en redelijk vaste invulling van mijn vrije tijd, met ruimte voor extra's. De ene week wat meer ruimte dan de andere.

Momenteel overschrijd ik mijn grenzen. Bewust. Mijn vrije woensdag staat nu bijvoorbeeld deels in het teken van de zorg voor mijn dochter. Niet veel, een uurtje ofzo. Niet eens zo erg, dat kan ik best aan, alleen.. ik vergeet een beetje om mijn rust ook te nemen. In mijn hoofd moet ik zoveel. En dat is dom, want het is zo nodig, die rust. Gelukkig heb ik het lezen. Het is nog net geen werk, maar er is een boek voor de leesclub, die uit moest, en ik heb weer een buzzboek gewonnen.

Nouja.. ik kan het wel, maar de grenzen zijn weer een beetje aan het verschuiven. Net als je denkt alles onder controle te hebben, gooit iets dat weer in de war. "Life is what happens to you when you're busy making other plans" zei John Lennon al, en hij had gelijk.

"Kijk, daar moet je mij parkeren!"
Overigens is het over mijn grenzen gaan niet louter kommer en kwel. Niet alleen ga ik ook over grenzen voor leuke activiteiten (dit weekend een afspraak met vriendinnen, die ik heel verstandig wel wat heb ingekort) ook heb ik met mijn dochter tijdens de 'zorg' ook gewoon veel lol, onderweg bij het rolstoelwandelen, bijvoorbeeld. 

* de Loesje-afbeeldingen zijn duidelijk niet van mij