Grijze wolk

Vanmorgen werd ik chagrijnig wakker. Nou is wakker worden sowieso niet mijn favoriete moment van de dag (maar niet wakker worden is ook niets, dus wat doe je eraan) en helemaal niet als de wekker gevoelsmatig een uur te vroeg afloopt, maar vanmorgen was het pet. 

Wat was er aan de hand? Gisterenavond strompelde ik weer door het huis. Zere voet. Ja, die voet van die achillespees en hielspoor. Die voet. Die hielspoor. Overdag deed het al zeer, maar ik wilde niet gelijk in januari al opgeven, dus ging tóch naar yoga, alwaar we voornamelijk staande oefeningen deden. Ik deed vervolgens een deel maar liggend, want staan was geen optie meer. 

Chagrijnig dus. Met een hint van een grijze wolk rond m'n hoofd. Vermoedelijk komt die extra pijn van het fietsen afgelopen zaterdag. Ik kan tenminste niets anders bedenken. Het zal toch niet aan de ommetjes van maximaal 25 minuten liggen? 

Behandeling
Wat is er na de spuit zoal aan gedaan? De fysiotherapeut behandelt de hielspoor met EPTE. 

Wat?  

Echogeleide Percutane Therapeutische Electrolyse. 

Haha, nu weet je nog zoveel. 

EPTE is "een nieuwe en zeer effectieve behandelmethode voor het herstellen van chronische peesblessures dit wordt ook wel Tendinopathiën genoemd". Praktisch houdt het in dat de fysiotherapeut een dun naaldje in de zijkant van mijn voet steekt en daar dan stroom op zet. Door echogeleiding wordt het naaldje op de goede plek geplaatst, net tegen de pees. Baanbrekende resultaten worden ermee geboekt. Thuis moet ik ook nog oefeningen doen, maar niet de eerste 2 dagen na de behandeling. 

Helpt het?
Nouja, en ik ben dus nog niet bijzonder enthousiast. Meest effectieve behandeling tot nu toe was toch de spuit, maar als je dan na 2 maanden alweer veel pijn hebt, valt over die effectiviteit ook te discussiëren. Wanneer ik wandel voel ik nog steeds een druk links onder de voet, dus eigenlijk heb ik het gevoel dat m'n steunzool ook al niet zo effectief is. 

En ik ben er zat van. Ik ben er zó zat van. En als ik ergens heel erg zat van ben ga ik eten. Liefst zoet en/of vet. Nog liever beide. Zo heb ik ineens zin in taart of gevulde koeken. Er gaan weken voorbij dat ik aan dat soort dingen helemaal niet denk, nu wel. Veel en vaak. Maarja, taart en gevulde koeken eten, wanneer bewegen er niet inzit, is natuurlijk niet zo'n goed plan. Sowieso al niet, maar nu helemaal niet. Nog meer frustratie. 

Vandaar de chagrijn, de grijze wolk, met hier en daar een bliksemschicht. Omdat een en ander nu even uitzichtloos lijkt, qua pijn. Vanwege de boosheid op mijn lichaam. Ik doe zó m'n best om alles goed te doen, maar het helpt allemaal niets, zo lijkt het. En nu heb ik ook geen zin meer in m'n best doen. Liefst kroop ik weer terug in m'n warme bed, diep onder het dekbed. Maar daar gaat het ook niet van over. En eens moet ik toch dat bed weer uit.

Afbeelding van https://www.portretloket.nl/