Een nieuwe uitdaging

Mijn nichtje plaatste het op facebook: een 'Readingchallenge'. Ik was geïnteresseerd en zéker van plan dit van dichtbij te gaan bekijken, om het gelijk weer te vergeten. Zo gaan die dingen in de waan van alledag. Tot gisteren bij een nieuwe bijeenkomst van de leesclub.

We bespraken het boek "Een meisje op de weg" van Micheal Bergman. Het was voor het eerst dat ik echt een boek in een groepje besprak en het was echt leuk om te doen. Over een aantal punten waren we het eens, andere gebeurtenissen werden door een aantal van ons anders gezien of uitgelegd. Eén van de dames had een vragenlijst uitgeprint van lezerscummunity Hebban speciaal voor dit doel en daardoor kwam de challenge ter sprake. Ook zij had zich al ingeschreven en ik werd er dus weer aan herinnerd.

Vandaag heb ik de site bekeken en me aangemeld. Voorzichtig heb ik me ten doel gesteld volgend jaar minimaal 25 boeken te lezen. Eitje, toch? De leesclub heeft als streven 1x per maand bij elkaar te komen en dit keer heb ik om ons gezamenlijke boek heen zo'n 5 boeken gelezen. Nou waren dit enkele delen van Harry Potter en de Hungergames, dus wilde ik niet heel gelijk een challenge van 50 boeken aangaan. Dat legt zo'n druk op de activiteit, die vooral leuk moet blijven, lijkt mij, maar ik ga er wel heel optimistisch van uit mijn challenge in juni al gehaald te hebben.

Lezen is natuurlijk een heerlijke ontspannen bezigheid, die me ertoe dwingt om rustig aan te doen. Het verzet de zinnen en verlaagt de stress. Bij mij althans. Vooral wegdromen in andere werelden vind ik fijn, maar een goede thriller is ook niet verkeerd. Helaas ga ik altijd wel in verkeerde houdingen zitten, waardoor ik er toch weer pijn van krijg. Tot verbazing van mijn man leer ik dat ook niet af, want 'het zit zo lekker'. Pas bij opstaan, als ik mijzelf kreunend en steunend, stram en stijf verplaats over de eerste paar meters, merk ik dat het kennelijk toch niet zo'n fijne houding was. Gelukkig sta ik regelmatig op voor nog een kop thee of iets lekkers (fruit of chocolade) ernaast. Of ik moet door al die thee weer naar de wc. Te lang stilzitten is immers sowieso niet goed.

In januari komt mijn boekenclub weer bij elkaar, gisteren hebben we de titels van 3 thrillers uitgezocht, waarover we de komende week gaan stemmen. Tot die tijd dompel ik mij onder in de wereld van Nicholas Flamel, een serie van 6 (jong adult) boeken geschreven door Michael Scott. Kennelijk is mijn uitdaging op korte termijn dus voor 12 januari 7 boeken te lezen. Als dat lukt, kan ik mijn challenge gelijk wel aanpassen.