Ik vertelde al eerder over mijn ervaringen in de hardloop-arena. Toen ik begon kocht ik eerst redelijk goedkope schoenen, waarmee ik binnen een half jaar opbouwde naar een afstand van 5 kilometer. Blij en trots stapte ik een winkel, gespecialiseerd in hardloopproducten, binnen. Voor nieuwe en goede schoenen. Precies zoals in het programma van Radar verteld wordt, kreeg ik een loopanalyse. Zoals veel vrouwen, vertelde men mij, zak ik aan de binnenkant van mijn voeten wat door en daar moest ik een speciale schoen met ondersteuning voor aanschaffen. Uiteraard vertrouwde ik hierop en enthousiast liep ik een paar dagen later op mijn glimmend nieuwe ondersteunende schoenen door het park.
Mijn man vond deze (dure) aanschaf eigenlijk onzin. Het ging toch goed op die andere schoenen, waarom dan nieuwe? Ik was juist bang dat ik te laat met deze nieuwe aankoop gekomen was. Bang dat ik al wat beschadigd zou hebben met mijn 'goedkoop-is-mogelijk-duurkoop'-schoenen. Nu ik echt op de 5 kilometer zat en dat 2 keer per week ging volhouden, wilde ik mijn blessuregevoelige lichaam zo goed mogelijk ondersteunen.
En toen kreeg ik meer pijn in beide knieën. Gefrustreerd liet ik mij doorverwijzen naar het ziekenhuis voor een oplossing, in plaats daarvan kreeg ik een diagnose. Natuurlijk is deze diagnose niet alleen gebaseerd op mijn zere knieën. Voor fibromyalgie moet je op meer plekken in je lichaam pijn hebben, gedurende een periode langer dan 3 maanden, en nog wat andere klachten als vermoeidheid en gevoelige tenderpoints. Op al deze symptomen scoorde ik hoog en dat moet ik mezelf nu af en toe wel voorhouden, want ik zou bijna mijn nieuwe hardloopschoenen de schuld gaan geven van mijn aanhoudende pijn.
De specialistische winkel Run2D heeft een reactie geschreven op de site van Radar over hun uitzending. Dat pijnklachten nog andere oorzaken kunnen hebben en dat zij zich niet kunnen vinden in de ervaringen, die te zien zijn in de uitzending. Mooi dat Radar dat ook publiceert. Ik kocht mijn schoenen trouwens bij een andere winkel, maar grote kans dat ik toch niet meegedaan zou hebben aan hardloopclinics en looptechniektraining. Het ging immers allemaal goed. Toch blijft bij mij de twijfel nu over de kwaliteit van de voorlichting en de noodzaak van nieuwe schoenen.
Inmiddels heb ik hardloopschoenen zonder speciale ondersteuning gekocht, omdat deze een prettig voelen aan mijn pijnlijke voeten. Niet eens met het idee daarmee te gaan hardlopen, maar deze gebruik ik nu voor mijn stukjes tussen de lantaarnpalen. Opbouwen gaat nog niet hard, maar extra pijn heeft het ook nog niet opgeleverd. Kijken hoever ik hiermee kom. Mijn echte goede dure (niet meer zo glimmende) hardloopschoenen blijven vanaf nu in de kast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten