Daar ga ik weer

 "Als je pijn hebt, moet je toch gaan bewegen, dan gaat het vaak wel over"

Een aantal jaren geleden volgde ik via het werk een soort cursus om af te vallen. Deze cursus werd gegeven door een fysiotherapeut en een diëtiste. De fysiotherapeut deed de intake en hield ook persoonlijke gesprekken. Met zowel fysiotherapeut als diëtiste waren er groepsbijeenkomsten. 

Uiteraard vertelde ik in mijn intakegesprek aan de fysiotherapeut over mijn fibromyalgie en de frustratie die de pijn opleverde. Dat het bewegen lastig maakt. Bovenstaande opmerking maakte hij vervolgens in de groepsles. Bij mij kwam dit als een klap in het gezicht. Natuurlijk weet ik dat bewegen in veel gevallen helpt tegen pijn, maar als het MIJ zou helpen tegen de pijn, had ik alláng geen pijn meer. Ik moest mijzelf de rest van die bijeenkomst blijven vertellen dat de opmerking voor de groep gold en niet voor mij persoonlijk, maar mijn vertrouwen in deze man was weg. En in het programma ook. Van de diëtiste hoorde ik ondertussen ook niets nieuws. 

Inmiddels zijn we vele jaren verder. Afvallen wilde in die jaren niet of nauwelijks. Als ik al een keer afviel, door onder andere meer te bewegen, kwam mijn lichaam met een nieuwe pijn, zoals achillespees en hielspoor, waardoor ik vervolgens weer minder ging bewegen. En uiteindelijk door frustratie meer snoepen. Vooral het afgelopen jaar merk ik dat ik in een sterke neerwaartse spiraal zit en er niet meer uit kan komen. Niet eens genoeg om in elk geval op gewicht te blijven. Ik ben zwaarder dan ooit. 

Hulp
Met tegenzin heb ik besloten dat ik hulp nodig heb. Ondanks dat ik in theorie al veel weet over gezond leven, qua eten en bewegen, is de praktijk een lastig probleem. Toevallig zag ik bij ons gezondheidscentrum een flyer voor een GLI-programma. Gecombineerde Leefstijlinterventie. Beweegprogramma, noemen ze het zelf kort. In dit programma word je 2 jaar lang begeleid door een diëtiste, fysiotherapeut en coach. Met een BMI (Body Mass Index) boven de 30 wordt het automatisch vergoed. Ik kom hier dus voor in aanmerking. 

Ik heb de diëtiste gemaild met informatie over mijn pijn en frustratie en dat ik zoveel mogelijk veganistisch eet, dus ook graag hulp wil om voldoende voedingsstoffen (eiwitten en bepaalde vitamines) binnen te krijgen. Ook volgens haar kom ik in aanmerking. Via de huisarts is inmiddels een verwijzing gestuurd. Een afspraak zal binnenkort wel gemaakt worden. 

Ik verwacht geen wonderen van het programma. Ik ben zelfs bang dat ik, net als die vorige keer, weinig nieuwe inzichten zal krijgen. Bezig zijn met mijn leefstijl doe is al zolang onderdeel van mijn leven. Maar ik heb weer een zetje in de goede richting nodig en juist het groepsgebeuren lijkt me wel eens fijn. 

"Als ik geen discipline had, was ik al ver over de 100 kg"

Doel
Mijn doel is overigens niet eens meer om (veel) af te vallen en op een gezond BMI te komen. Dat klinkt misschien ongemotiveerd, maar is gebaseerd op ervaringen van de laatste 10 jaar. Ik wil uiteraard wel wát afvallen, maar verder vooral mijn conditie weer op hoger niveau brengen en hulp bij bewegen en minder pijn. Veel afvallen als doel, is voor mijn gevoel vragen om teleurstelling. Graag kom ik nu van enige frustratie af, zodat ik ook qua  eten mij weer vaker kan zetten tot gezondere keuzes. Het is niet dat ik mij hierin nu volledig laat gaan hoor. Welnee, dan zou ik nog minstens 20 kg zwaarder zijn dan ik nu ben. Maar ik schreef van de week al dat ik wel wat selectiever mag zijn met wat ik zoal in mijn mond stop op een dag. 

Bewegen
Inmiddels heb ik de afgelopen tijd al wat positieve veranderingen aangebracht. Qua bewegen dan. Al 64 dagen loop ik in elk geval 1x per dag een ommetje (2x levert nog steeds meer pijn aan de hielspoor op) en vandaag heb ik de hometrainer weer eens tevoorschijn gehaald. Om 's avonds bij de tv te fietsen. Wie weet, misschien helpt dat tegen pijn.