Wat was dat leuk!

Op zoek naar een bepaalde foto, scrol ik soms door mijn andere blog. Die met die foto's, zeg maar. Zo ook van de week, voor de bonusfoto bij het migraine-blog. Al scrollend kwam ik uiteraard langs de vele foto's met de Sonny Angels, waarmee ik een jaar lang een dagelijkse foto maakte. Of dat in elk geval probeerde. Scrollen door dat blog is een gezellige reis langs de Herinneringlaan* (Memory lane ja, haha**). 

Een 365-dagenproject. Het blijft toch kriebelen, maar het lukt me nooit. Niet elke dag een tekening, zelfs geen krabbel. Niet elke dag wat (voor mezelf) opschrijven of een foto, zelfs niet zonder dat ik ze plaats (want waarom en waarvan zou je elke dag een foto maken). Waarom wil ik het dan zo graag? Voor de herinneringen? Het terugscrollen? Het idee dat ik elke dag actief even wat anders doe dan een spelletje op de telefoon of op de bank voor de tv hangen? 

Oh, dat klinkt eigenlijk wel als een goede reden 

Dat andere blog begon zelfs als een 365-dagen project. Elke dag óf een tekening óf een foto óf een blog maken, wat variatie, me niet vastleggen bij één medium. Dit was nog voor de smartphone, dus een foto maken ging ook echt met de camera. Nét iets meer werk, maar dat was niet de reden dat ik het niet volhield. Instagram begon bij mij ook ooit als een 365-dagenproject, tenslotte. Net iets makkelijker, er hoeft geen foto overgezet te worden, geen blog geactiveerd, ook niets geworden. 

Dus blijft de vraag, waarom steeds die drang?  

• Ik ben elke dag even met wat leuks bezig
• Ik bekijk de wereld om me heen anders, want 'is dit een projectmoment' 
• Terugkijken is leuk (dus eigenlijk doe ik het ook voor later?)

Waarom lukt het niet? 

• Het blijft lastig iets élke dag te doen
• Het is lastig elke dag iets nieuws te verzinnen en als ik nu weer begin, zullen er waarschijnlijk herhalingen komen met het project in 2023. Werkplek, boek, plantje, etc. 
• Soms lukt het gewoon niet door gebrek aan inspiratie of leuke activiteiten, zie vorig punt

Of ik nou eigenwijs ben of dat het getuigt van een zeker doorzettingsvermogen, waarschijnlijk ga ik het binnenkort (uitstellen, nog een reden dat het niet lukt) weer proberen.  

En kijk nou...

Op m'n werk zit wel een heel leuk poppetje dat uitermate geschikt zou kunnen zijn voor een foto-per-dag projectje. Ze zit er al een tijdje. Eigenlijk al langer dan dat ik een geschikt poppetje zoek. Hoe opmerkzaam is dat van mij. 

Ze is wat warm gekleed, want eigenlijk is ze een kerstpoppetje. Misschien is het een idee om een paar van dit soort poppetjes te maken, één voor elk seizoen. Zet me gelijk weer aan het werk om iets anders te doen dan spelletjes op de telefoon of tv kijken. Of... waarschijnlijk maak ik de poppetjes terwijl ik tv kijk.  

 Het voelt nu al als een leuk project-idee dat niet uitgevoerd gaat worden, maar als ik over een (paar) jaar terugscrol door dit blog, dan is het wel een leuke herinnering. 

* Leuke naam voor een blog! 

 * * AI zegt: "Memory lane" kan op verschillende manieren in het Nederlands vertaald worden, afhankelijk van de context. De meest voorkomende vertaling is "een reis door het verleden" of "een tocht/wandeling langs herinneringen". Een meer letterlijke, maar minder gebruikelijke vertaling is "het geheugenlaantje". 

BINGO! (met migraine o_o)

Migraine is geen hoofdpijn. Ruim drie jaar terug schreef ik hier al een blog over, naar aanleiding van een boek dat ik had gelezen. Toch wil ik dat nog wel eens vergeten en heb ik het alleen over migraine wanneer ik hoofdpijn heb. 

Van de week zag ik onderstaande bingokaart en dat zet alles wel even op een rijtje. Zo zijn er maar zes symptomen waar ik echt vrijwel nooit last van heb, en met stip op één is dat toch wel 'loss of appetite'. Integendeel, zou ik haast zeggen. Eerder altijd trek, maar vooral rond de migraine-hoofdpijn.

 

Gelukkig geef ik ook nooit over (vorige week wel bijna, trouwens), kan ik me niet zo vinden in 'tunnel vision' en de 'chills', 'diarrhea' (ook hier eerder het tegenovergestelde, sorry voor teveel informatie) en 'partial paralysis' herken ik ook niet zo. Maar voor de rest? Ik denk dat ik wekelijks wel een rijtje vol krijg. Zes van de vierentwintig niet, achttien dus wel. Geluk of niet? En kijk eens naar het laatste vakje. Tinnitus! Dacht ik dat ik daar hoofdpijn van kreeg, kan het ook nog andersom zijn. (Ohnee, migraine was niet - alleen - hoofdpijn)

En nu?
En wat betekent dat nou? Kan ik niet meer zeggen dat ik één keer per maand migraine heb, omdat ik een aantal symptomen vaker heb? Migraine-medicatie gaan gebruiken bij duizeligheid of afasie?  M'n hoofdpijndagboek uit gaan breiden met alle symptomen? 

Zo'n bingokaart geeft een aantal antwoorden, symptomen die ik onder fibromyalgie schaarde blijken (ook) bij migraine te kunnen horen (of overgang...). Maar daarnaast dus ook een hoop vragen. Vragen, waarmee ik voorlopig waarschijnlijk niets doe, zolang de hoofdpijn-frequentie blijft zoals deze nu is. 

 

Bonus 

Als bonus nog een oude foto van een vleesetend plantje. 

Ik ging deze week weer op stap om zulke plantjes te kopen vanwege wolken met fruitvliegjes op het werk, maar helaas vond ik ze niet in dit formaat. Alleen een veel kleinere en een andere met bredere blaadjes. (gewone zonnedauw?)

Hopelijk groeien ze snel. Er is in elk geval voer genoeg voor ze. (en ik vind deze zo mooi, met die druppeltjes)

Helaas lukt het me weer eens niet de foto's mooi naast elkaar te zetten. Maar goed. Als positieve afsluiting dus dit plantje. Positief voor mij, niet voor de fruitvliegjes.  

 

Leesoverzicht van de maand juli

Zoals in een eerdere blog genoemd, is het mijn plan om vanaf nu mijn maandelijkse leesoverzicht hier te gaan plaatsen, omdat de spots op Hebban stoppen. Hoewel ik inmiddels volgens mij wél doorheb hoe de nieuwe blogs op het Hebbanforum werken (brainfog is weer over), zet ik het plan verder hier over mijn lezen te bloggen toch door. Zo blijft er wat leven in dit blog. Steeds maar weer over pijn en ongemak bloggen blijkt lastig. En ook het lezen behoort tot mijn leven met pijn, tenslotte. 

Dus, wat las ik? 

Doggerland - Stil als het graf - Maria Adolfson
Het laatste deel van deDoggerland-serie. In juni las ik de eerste zes delen. Daaruit blijkt wel dat ik het heerlijke serie vind, want anders stopt het serie-lezen wel na twee of drie boeken. 

De laatste duivel die sterft - Richard Osmond
Ik moet er bij de Moordclub (op donderdag) altijd even weer inkomen, zoals altijd als ik na een paar jaar weer verder ga met een serie, maar het vorige deel las ik niet al te lang geleden, dus dat was nu geen al te groot probleem. Het oplossen van een moord, naast de verdrietige problemen die bij de ouderdom horen. Het blijft speciaal, vind ik. Hopelijk komt er ook hiervan snel een volgend deel. Het vorige deel las ik voor de luek '25. Deze stond gelukkig bij de online bieb. 

Waarom we logen - Karin Slaughter
Ik lees niet veel boeken van Slaughter, maar als ik er dan een lees, vraag ik me af waarom niet. Dit is het twaalfde deel van de Will Trent serie. Gelukkig is het niet nodig om de hele serie gelezen te hebben, om deze leuk te vinden. Mogelijk dat ik er toch nog meer van op ga pakken. Het is wel weer een bijzonder en afschuwelijk verhaal. 

Wie zonder zonde is - Bo Svernstörm
Een boek dat op de ereader staat, bij vele ongelezen boeken. Ik was nog op vakantie, dus dan kan ik eens in die map met ongelezen boeken duiken. Een intrigerend verhaal, waarbij je je eigen geheugen misschien wel anders gaat bekijken. Een spannend verhaal, waarbij je op het verkeerde been gezet wordt. 

In de schaduw - Liz Nugent
Dit boek kozen we voor onze thrillerleesclub. Ik was niet heel erg enthousiast. Kon me waarschijnlijk niet genoeg verplaatsen in het Ierland van de jaren tachtig van de vorige eeuw (dat klinkt verder weg dan het is). Al met al een verdrietig verhaal. Dat wel. 

Niet te stoppen - Angie Thomas
Dit boek heeft dezelfde energie als The hate u give van dezelfde schrijfster. Over een deel van de zwarte gemeenschap in Amerika, hoe ze leven, liefhebben, gezien en behandeld worden. Frustratie, machteloosheid maar ook kracht en vriendschap. Het hele verhaal over het rappen was niet zo aan mij besteed, maar verder een goed boek. Boek 16 van LUEK '25.

Vrees niet - Stephen King
Een onverwachts cadeautje van m'n man. Zo lief! In het begin had er wat moeite mee om in het verhaal te komen, maar dat lag meer aan mij dan aan het boek. Door migraine kon ik me slecht concentreren.Toen ik er gisten dan eenmaal echt in zat, wilde ik hem ook niet meer wegleggen en zo las ik 'm nog net in juli uit. Een boek, waarin verschillende verhalen samenkomen in een climax, die je van verre aan ziet komen, maar waarvan je wilt weten hóe dit dan gaat gebeuren. 

Het is moeilijk te zeggen wat mijn favoriet van deze maand was. Slaughter was spannend, maar King ook. Thomas was weer op een heel andere manier heel bijzonder. Toch denk ik dat Vrees niet van Stephen King de favoriete rol op zich mag nemen. 

Al met al: een heerlijke leesmaand. 

Voor de statistieken nog dit:

• Ik heb nu 57 boeken van mijn Hebban Readingchallenge gelezen. Mijn doel is 62, dus daar zit ik bijna aan. Vanwege het lezen in het Portugees is de uitdaging niet al te hoog gezet. 
  
  
• Deze maand las ik 1 boek uit eigen kast, ik zit nu op 16 van de 25
  
  
• Ik las geen boek uit een nieuw land. Tot nu toe las ik boeken, die zich (voornamelijk) afspeelden in: Noorwegen, Nederland, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten, IJsland, Oostenrijk, Oekraïne, Ierland, Denemarken, Frankrijk, Zuid Korea, Maleisië, Zweden, Italië en Rusland. Het doel is 24 landen. De meeste gelezen landen tot nu toe zijn vrij gangbaar, op Maleisië en Zuid Korea na, dus het wordt steeds lastiger om een nieuw land te vinden. Maar dat maakt de uitdaging juist leuk! 

Over de afbeelding: boven het maandelijkse overzicht op Hebban zet ik altijd een foto, gemaakt in die maand. Dit is het beeld Vitoriano van Maria Pó. Het staat in het Jardim do Bonfim in Setúbal. Er staan meer van dit soort beelden en ik vind ze geweldig leuk.