Op zoek naar een bepaalde foto, scrol ik soms door mijn andere blog. Die met die foto's, zeg maar. Zo ook van de week, voor de bonusfoto bij het migraine-blog. Al scrollend kwam ik uiteraard langs de vele foto's met de Sonny Angels, waarmee ik een jaar lang een dagelijkse foto maakte. Of dat in elk geval probeerde. Scrollen door dat blog is een gezellige reis langs de Herinneringlaan* (Memory lane ja, haha**).
Een 365-dagenproject. Het blijft toch kriebelen, maar het lukt me nooit. Niet elke dag een tekening, zelfs geen krabbel. Niet elke dag wat (voor mezelf) opschrijven of een foto, zelfs niet zonder dat ik ze plaats (want waarom en waarvan zou je elke dag een foto maken). Waarom wil ik het dan zo graag? Voor de herinneringen? Het terugscrollen? Het idee dat ik elke dag actief even wat anders doe dan een spelletje op de telefoon of op de bank voor de tv hangen?
Oh, dat klinkt eigenlijk wel als een goede reden
Dat andere blog begon zelfs als een 365-dagen project. Elke dag óf een tekening óf een foto óf een blog maken, wat variatie, me niet vastleggen bij één medium. Dit was nog voor de smartphone, dus een foto maken ging ook echt met de camera. Nét iets meer werk, maar dat was niet de reden dat ik het niet volhield. Instagram begon bij mij ook ooit als een 365-dagenproject, tenslotte. Net iets makkelijker, er hoeft geen foto overgezet te worden, geen blog geactiveerd, ook niets geworden.
Dus blijft de vraag, waarom steeds die drang?
- Ik ben elke dag even met wat leuks bezig
- Ik bekijk de wereld om me heen anders, want 'is dit een projectmoment'
- Terugkijken is leuk (dus eigenlijk doe ik het ook voor later?)
Waarom lukt het niet?
- Het blijft lastig iets élke dag te doen
- Het is lastig elke dag iets nieuws te verzinnen en als ik nu weer begin, zullen er waarschijnlijk herhalingen komen met het project in 2023. Werkplek, boek, plantje, etc.
- Soms lukt het gewoon niet door gebrek aan inspiratie of leuke activiteiten, zie vorig punt
Of ik nou eigenwijs ben of dat het getuigt van een zeker doorzettingsvermogen, waarschijnlijk ga ik het binnenkort (uitstellen, nog een reden dat het niet lukt) weer proberen.
En kijk nou...
Op m'n werk zit wel een heel leuk poppetje dat uitermate geschikt zou kunnen zijn voor een foto-per-dag projectje. Ze zit er al een tijdje. Eigenlijk al langer dan dat ik een geschikt poppetje zoek. Hoe opmerkzaam is dat van mij.
Ze is wat warm gekleed, want eigenlijk is ze een kerstpoppetje. Misschien is het een idee om een paar van dit soort poppetjes te maken, één voor elk seizoen. Zet me gelijk weer aan het werk om iets anders te doen dan spelletjes op de telefoon of tv kijken. Of... waarschijnlijk maak ik de poppetjes terwijl ik tv kijk.
Het voelt nu al als een leuk project-idee dat niet uitgevoerd gaat worden, maar als ik over een (paar) jaar terugscrol door dit blog, dan is het wel een leuke herinnering.
* Leuke naam voor een blog!
* * AI zegt: "Memory lane" kan op verschillende manieren in het Nederlands vertaald worden, afhankelijk van de context. De meest voorkomende vertaling is "een reis door het verleden" of "een tocht/wandeling langs herinneringen". Een meer letterlijke, maar minder gebruikelijke vertaling is "het geheugenlaantje".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten