De tijd rent maar door en ik probeer het met zere knieën en tegensputterende kuit bij te benen. Weken vervagen door dagelijkse hoofdpijn, een combinatie van migraine, spanning en verstopte voorhoofdsholtes valt me lastig, aldus de dokter. Dus verkort ik door middel van mijn laatste verlofuren mijn werkdagen met een uurtje. Als het goed is, zing ik het hiermee net tot de kerst uit. De eerste dag dat ik effectief later begon, afgelopen vrijdag, voelde al rustiger. Ik ben benieuwd of het helpt of te snel went. 's Avonds snotter en snuif ik een neusspray. Mijn man hoopt vooral dat het snurken zo binnenkort weer tot het verleden behoort.
Van 't weekend stapte ik weer eens in de sauna met de bedoeling hiermee mezelf regelmatiger te verwennen, minstens 2x per week. We hebben zelf een infraroodsauna, dus op zich is dat te doen, maar raar genoeg komt het er vaak niet van. Het nadeel van de sauna is ook dat m'n huid nog droger wordt, waardoor het nog meer gaat jeuken. Dus smeer ik 2 soorten vette crème en een cortisonezalf, om dat te verlichten. Was zonder sauna overigens ook al nodig. Ik werd gék van de jeuk.
Zo pep ik mezelf op tot betere tijden met een minimum aan pijn en jeuk. Doe wat ik kan doen, wat logischerwijs zou kunnen helpen. Door de kou buiten verminderen de dagelijkse stappen, helaas. Ik kan me er slecht toe zetten extra wandelingen te maken, maar doe m'n best. Met dochter 2x per week naar de winkels, zij in de rolstoel, en ik wandel 1x per week naar het werk. Op die dagen haal ik de 10.000 stappen wel. Op de 2 trainingsavonden ook. En ook de posterijen stimuleren het wandelen. De dichtsbijzijnde brievenbus is verwijderd. Weer wat koude stappen erbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten