Het is zaterdagmorgen 8.52 uur. Een moment van de week, waarop ik me liefst in mijn warme bed nog een keer lui omdraai. Met nadruk op warm, bed en lui. Zo niet vandaag. Vandaag sta ik op een tochtig perron van Amsterdam Zuid, op weg naar Utrecht. "Huh?," zal de opmerkzame lezer, die iets weet van topografie, mogelijk denken. Amsterdam? Zuid? Naar Útrecht? Dat is misschien toch wel enigszins redelijk bijzonder te noemen, als je vanuit Groningen vertrekt.
Ik reis niet vaak met de trein en juist deze dag, dat ik mijn nieuwe cursus in Utrecht begin, zijn er werkzaamheden aan het spoor. Er rijden geen treinen van Zwolle naar Utrecht, de aanbevolen route is over Amsterdam Zuid. Dit is geen snelle route, integendeel. Mijn reis duurt ineens ruim 50 minuten langer dan normaal. En dat op de zaterdagmorgen en dat terwijl mijn cursus om 10 uur begint. Het was vanmorgen vroeg op. Om 5.45 uur, de tijd dat op de doordeweekse werkdagen mijn wekker afloopt, stapte ik op de fiets. Een bus reed er zo vroeg nog niet. Gelukkig ging mijn trein wel rechtstreeks naar Amsterdam Zuid, dus kon ik lekker blijven zitten. Ik las 'Christine', deel 2 van het feuilleton 'Het achtste leven (voor Brilka)', waar ik via Hebban.nl aan meedoe. (daarover later vast wel meer)
Het is trouwens niet zomaar een zaterdag, het is 29 oktober en mijn dochter is jarig. 19 is ze alweer. Het blijft een bijzonder fenomeen, je kind zien opgroeien, vind ik. Maar door deze bijzondere dag, is de cursus niet mijn enige activiteit. En juist daarom komt de omweg vandaag extra slecht uit. Liever was ik later opgestaan en sneller thuis. Juist vanwege deze langere reis overweeg ik nog om dit keer met de auto te gaan, maar hoewel de reis dan korter is, is hij mogelijk wel vermoeiender. Treinreizen is in feite wel zo rustig.
Gelukkig kan ik na een leuke cursusmorgen met een medecursist mee terug naar Groningen reizen, waardoor ik eerder thuis kan zijn dan gepland. Mijn zus en haar dochters zijn er al en ik sluit gelijk aan bij borrel en hapjes. Het eten, bestaande uit 2 soorten 'wintersoep', (vegetarische snert en pompoensoep) had ik vrijdagavond al gemaakt en hoeft alleen maar opgewarmd te worden. We hebben een damestafel; man heeft een wedstrijd en zoon moet werken, er sluiten nog 2 vriendinnen aan.
De gezelligheid zet zich voort in visite van nog meer familie. De laatsten gaan rond 23.30 uur weg. Het was een lange dag, het was een drukke dag, het was een dag, zoals ik er niet teveel moet hebben. Maar het was ook een leuke dag. Gezellig, veel indrukken en met een rustige zondag erna nog best te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten