Op diverse sociale media zie ik dat je kunt kiezen voor 'Het Mooiste Natuurgebied van Nederland' en dat vind ik dus behoorlijk lastig. Het zijn niet zomaar een paar floddertjes natuur, het zijn gedegen gebieden die belangrijke plekken van Nederland kleuren en ik zou niet weten welke ik het mooist vind!
Natuurlijk gaat het ene gebied me wat meer aan het hart dan het ander. Zo woonde ik jarenlang op een Waddeneiland, dus ben ik snel geneigd 'dan maar' het Waddengebied aan te klikken. Het ís immers ook een bijzonder gebied, de kraamkamer van de Noordzee, vol met mosselen en zeehonden, waar tal van vogels tijdens de trek foerageren. Uniek in zijn soort en geplaatst op de Werelderfgoedlijst. Dan ben je ook wat, kun je zeggen.
Maar als ik stem op het Waddengebied, dan stem ik dus níet op de Veluwe, de Biesbosch of het Nationaal Park Oosterschelde. Ook elk heel uniek en bijzonder. En dan is daar nog het Nationaal Park Drentsche Aa. Dichtbij huis en in de loop van de afgelopen jaren ontwikkelt tot een stuk natuur van formaat. Wat mij betreft echt een aanrader voor iedereen die van groen en water houdt. Nee, er kan nog niet trots verteld worden over groot wild, maar ook het kleine is de moeite waard. (en er zitten vast vele ijsvogeltjes)
Enigszins verwezen kijk ik naar de plaatjes op het scherm. Er staan parken tussen die ik helemaal niet ken. Hoe kies je uit zoveel moois? Ik ben slecht in dat soort dingen. Vraag mij niet naar mijn lievelingsliedje, favoriete film of boek. Hoe kan iemand kiezen uit zo'n groot aanbod dat ook nog eens zoveel van elkaar verschilt?
Dan valt mijn oog op een wel heel bijzonder stukje Nederland. Bergen omringt door blauwe zee. In Nederland? Gelukkig staat erbij wat het is 'Saba en omringende zee'. Even droom ik weg, zie mezelf lopen: het is oktober, onder mijn blote voeten voel ik het warme witte zand, naast mij een blauwe zee aan de andere kant palmbomen. Aan de horizon steekt een rots omhoog: Saba, parel van de Caraïben. Ik ben er nooit geweest, maar wel op dat andere 'overzeese gebied' Sint Maarten. Als ik dan toch moet kiezen, dan dit maar. Een stukje bijna ongerepte natuur, misschien niet uniek op de wereld*, maar wel voor Nederland. En nu maar hopen dat Saba wint en dat één van de stemmers (Kies mij! Kies mij!) het eiland mag bezoeken deze winter. Lekker warm.
Sint Maarten, oktober 1990 |
(* er werd me 25 jaar terug verteld dat het eiland Domenica zo weinig is veranderd sinds 1492 dat Columbus het als enige eiland nog zou herkennen.. geen idee of hij Saba heeft gezien)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten