Fuck-it list

Van de week was Claudia de Breij bij de Wereld Draait Door. Op zich niet nieuwswaardig, want ze zit er vaker. Dit keer promootte ze haar nieuwe boek "Neem een geit: leven voor gevorderden". Een titel die vragen oproept denk ik, en dat is natuurlijk net de bedoeling. (Uitleg kwam van Hanneke Groenteman, trouwens)

Claudia interviewde oudere mensen, bekende Nederlanders, die voor haar gevoel het geheim van goed en gelukkig leven hebben ontdekt. Ze zoekt antwoorden op vragen die je als volwassene tegenwoordig nog amper stelt, zo is het beeld. Vroeger drongen de ouderen, die gewoon om je heen liepen en leefden, hun wijze les tenslotte nog wel eens aan je op. (dit is mijn eigen interpretatie van Claudia's verhaal, ik heb het boek nog niet gelezen)

Aan de hand van dit boek kwam Claudia met de 'Fuck-it list'. We kennen tegenwoordig allemaal wel de bucketlist; een lijst met activiteiten, die je nog gedaan wilt hebben voordat je sterft. Claudia bedacht dat er ook activiteiten zijn, die je gewoon niet wilt doen, ook al zegt iedereen dat dat het ultieme bucketlist-item is.

Nou ben ik natuurlijk een stukje ouder dan Claudia (op 2 weken na precies 8 jaar, zie ik) maar ik had dit al eerder bedacht. De mooie term heb ik er helaas niet bij verzonnen en credits hoef ik er al helemaal niet voor. Het kwam bij mij op toen een vriendin voor haar 40e verjaardag een parachutesprong cadeau kreeg. Misschien dat ik dus inderdaad even oud was als Claudia nu. Misschien is 40 zo'n punt, waarop je bedenkt wat je allemaal nog zou willen doen. Voor mij was in elk geval duidelijk dat een parachutesprong, of bungeejumping wat die vriendin ook al eens gedaan had, voor mij niet is weggelegd. En toen wist ik nog niet eens van mijn fibromyalgie. Pijn, die mijn leven in zekere mate beperkte, had ik al wel.

Het geeft rust, vind ik, het gevoel dat je niet 'alles' gedaan hoeft te hebben voordat je sterft, en dat is natuurlijk ook Claudia's punt. Het is voor mij: blij zijn met mijn leven zoals het is. Leven binnen mijn beperkingen ook. Ja..., er zijn best dingen die ik nog zou willen doen, maar als dat niet gaat lukken is dat ook goed. Het zijn ook geen grootste dingen, trouwens. Bungeejumping en parachutespringen vielen dus al af. De Mount Everest beklimmen heeft er ook nooit opgestaan, veel te koud. En aangezien ik al lange tijd met pijn loop, heb ik ook nooit een marathon geambieerd of, nog erger, een triatlon. Ik ben al blij met een lekkere wandeling in bos of park.

Wat ik op m'n 16e al wilde doen maar nog steeds niet gedaan heb, is een week lang een schildercursus doen op een Frans landgoed. De behoefte aan schilderen is er op dit moment niet zo, maar dat Franse landgoed (uiteraard in de zon) blijft wel een wens, hoewel het inmiddels ook Portugal mag zijn. Ik ben kennelijk wat minder kritisch geworden op de plek waar ik in de zon wil zitten.

Uiteindelijk bleek Claudia ook niet zo origineel betreffende de titel fuck-it list, kwam ik achter toen ik de juiste spelling op internet zocht. Er is zelfs een boekje van! Hierin staan lijstjes met eten, dat je nooit zult eten, haarstijlen, die je nooit zult nemen en muziekteksten, die je nooit goed zult zingen.

Zelf ben ik niet zo van dit soort lijstjes, maar net als een bucketlist vind ik het wel een leuk idee. Ik zou eerder een 'things-to-probably-sometime-do' lijstje willen maken, voor als er de mogelijkheden zijn. En zo niet, dan niet. Blij zijn met wat er is, in plaats van wat er ooit  misschien had kunnen zijn.