Weekendje Duitsland (zoals elk jaar)

'Je loopt een badkamer in en weer uit en via een donkere gang kom je in een volgende badkamer. Dit duurt ongeveer tien minuten', aldus de suppoost in het Kunstmuseum Wolfsburg. Ik ben hier met onze Duitse vrienden, terwijl mijn man aan het tafeltennissen is.

In het Kunstmuseum Wolfsburg is de tentoonstelling "Never ending story". Verhalen die zichzelf herhalen, van de cirkel in de oudheid tot herhalingen uit het nu. Zoals de installatie 'Bad' van Gregor Schneider, waarover de suppoost vertelt. Lopen door deze 'loop' begint lachwekkend maar voelt op den duur beklemmend. Je weet dat je er weer uitkomt, maar het lijkt of je vastzit in deze ruimte van zwarte gang en badkamer. Steeds dezelfde badkamer. Zo'n vijftien keer (denk ik, ik heb ze helaas niet geteld)

Andere kunstenaars maakten zich herhalende flimpjes, zoals hiernaast gebaseerd op andere kunstenaars. Ik kan er naar blijven kijken, het spel 'pong' in de Mondriaan of de wisselende ogen van Dalí.

Ook met spiegelingen worden herhalingen gecreëerd. Een kamer vol met kleurige lampjes durf ik niet in. De binnenkant is bekleed met spiegels, de vloer is water. Een bijzondere ervaring, waar ik niet in durf, omdat ik al wat hoofdpijn heb. Al die lichtjes lijken mij een trigger voor een échte migraine-aanval. Die had ik vorig jaar al tijdens het weekend Duitsland, dat sla ik nu liever over.

Vrijdag vertrokken man en ik naar Wolfsburg. Helaas veel 'baustelles' onderweg, waardoor er ook veel files waren. De reis duurde zo een uur langer dan gepland, maar we zijn nog ruim op tijd. 's Avonds gaan we uit eten met de Duitse vrienden, lekker Indisch, een grote keus aan vegetarische gerechten.

Het toernooi begon niet vroeg, dus zaterdag uitslapen. Nadat we een aantal wedstrijden bekeken hebben, vertrekken de vrienden en ik naar het museum. Hier brengen we zo anderhalf uur door. Op mijn hoofd een koptelefoon met uitleg in het Engels. Ineens ben ik m'n Duits weer kwijt, woorden haal ik door elkaar. Gelukkig verstaat de vriendin ook uitstekend Engels en zo converseer ik in mijn eigen mengelmoes. In de museumwinkel koop ik nog leuke kaartjes voor postcrossing.

Voordat we teruggaan naar de sporthal, eten we nog snel een salade in de stad. De sporters zijn net klaar met de wedstrijden, man werd met z'n partner zesde (van de acht teams), maar heeft lekker gespeeld. De sfeer zit er goed in. Vanuit de sporthal gaan we gelijk door naar een Grieks restaurant, waar de prijsuitreiking is en we vervolgens eten van een buffet. Weer veel vegetarisch. Heerlijk zoveel keus.

Ondanks het uitslapen werd het voor mij een lange dag. En van steeds het Duits proberen te praten word ik erg moe, bemerk ik. Gelukkig is het ook voor de sporters een vermoeiende dag, dus wordt het niet heel erg laat. Zondag nog heerlijk uitgeslapen en weer naar huis, waar zoon een feestje gehad had en daarna keurig opgeruimd. De huiskamer was netter dan toen we weggingen. Ook niet verkeerd!

Al met al heerlijk weekend gehad! En gelukkig geen roet in het eten door (teveel) hoofdpijn of andere pijnen. Op naar de volgende feestjes dit jaar.