Nog steeds lekker weer

Het begint een bonsaiblog te lijken, maar dat is het echt niet hoor. Ik ben alleen zo lekker bezig en op deze manier kan ik mooi bijhouden wanneer ik wat met de boompjes heb gedaan.

Gisteren was ik door omstandigheden vrij (nee, helaas niet vanwege Gronings Ontzet, daar krijgen ambtenaren sinds een paar jaar geen vrij meer voor). Ik keek eens naar de plantjes die buiten staan, waaronder een ficus. Deze heb ik geërfd van mijn oma, zo'n 14 jaar terug. In deze periode is hij niet gegroeid, zo lijkt het, en ik ben bang dat ik daar volledig de schuld voor op me moet nemen. Hij heeft het overleefd, dat is het wel. Maar bovenin zitten wel leuke takjes, terwijl onderin 1 uitloper zit. Ik prakkiseerde niet lang, pakte een snoeischaar en knipte de top af.

Stekjes van de ficus

Nu is het een hele kale stam, maar hopelijk komt er onderaan meer blad. Van de takjes bovenin sneed ik nog stekjes. Volgens mij is het stekken van een ficus mij slechts één keer gelukt. Laat dit maar de tweede keer zijn, zo bedacht ik me.

Uitloper van de kurkeik

Daarnaast zag ik zojuist tot mijn blijdschap dat een kurkeikje, dat ik al had opgegeven, want helemaal bruin blad, onderaan uitloopt. Ik stond nog net niet te springen van blijdschap, want ik heb namelijk spierpijn van tafeltennis donderdagavond en nogal enthousiast wii-en zojuist.

Ja, wii-en.. zo'n computerspel, waarbij je zelf in beweging blijft. Al jaren had ik niet getennist en nu voel ik dat aan m'n bovenarm. Na nog even 10 minuten op het balanceboard heb ik nog meer spierpijn in de bovenbenen. Tijdens het sporten, tennis en baseball dit keer, probeer ik altijd zo goed mogelijk de houding aan te nemen, die bij de originele sport ook hoort. Een beetje met gebogen knieën dus. En dat werkt, kennelijk.