2021, het jaar waar in negatief een positieve klank kreeg, sloten wij af met met een negatieve positief. Corona. Eerst man, toen zoon en raar genoeg ik als laatste. (we gaan ervan uit dat man als eerste besmet was en zoon kwam later met z'n besmette vader in aanraking dan ik) En dat in de week dat man en ik onze boosterprik zouden halen. De afspraken stonden al gepland.
Dit leverde een rustige laatste week van het jaar op. Bezoeken die we wel/niet met restricties zouden doen, gingen helemaal niet door. De hele 'zullen we wel/niet'-twijfel bleef uit. We konden niet. Klaar. Was het altijd maar zo duidelijk.
Nadat man op zondag positief testte, gingen zoon en ik op maandag de test maar doen. Zoals gezegd testte ik tegen de verwachting in negatief. Ik snotterde die dag wel enorm. Het voelde als een enorme hooikoortsaanval, en dat was het dus waarschijnlijk ook. Woensdagavond werd het echt meer dan dat, met hoofdpijn en trillen. De test van donderdag bevestigde wat ik al vermoedde en verwachtte.
De hoofdpijn, vol gevoel in de holtes en het snotteren zette nog een paar dagen door. Hoofdpijn is nu gelukkig weg, maar de rest nog zeer aanwezig. En moe. Moe moe moe.
Toch voel ik me niet zoveel anders dan op een normale hooikoortsdag in juli. Daarom merk ik nu dat ik, net als op die dagen, me probeer met te verzetten tegen de lichamelijke grenzen. "Iedereen is wel eens moe" tenslotte. Maar nu ben ik 'echt' ziek! Echt, met test en alles. Ik mag dus toegeven aan deze vermoeidheid. (eindelijk?) Ik mag gaan liggen en kijken hoe het leven aan me voorbij gaat. Deze week ben ik ziek! Lig! Af!
Kennelijk is dat echt lastig. Niet dat ik normaliter zo'n enorm actief leven leid, maar dat ik nu m'n normale wandelingetjes niet kan (mag) maken, bij vermoeidheid mag (moet) gaan liggen, het druist een beetje tegen de gewoontes in, die ik heb ontwikkeld in mijn omgang met fibromyalgie. Het 'wat nou moe, wándelen', want bewegen is belangrijk. Het 'nee, je gaat niet liggen, je hebt net gelegen', als ik weer moe ben. Woorden en wijsheden stuiteren door m'n hoofd als pingpongballetjes. Nog iets dat eigenlijk niet anders dan anders is.
Ik wens mijn lezers (en de rest van de wereld) een mooi, positief positief en vooral gezond 2022
Geen opmerkingen:
Een reactie posten