Pagina's

vrijdag 15 maart 2019

When in London

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders. 

When in Londen...

op 15 maart 2019 door   

Mijn man en ik lopen door Pall Mall street. Voor St. James Castle zien we grote zwarte auto's met politiebegeleiding. We kunnen helaas net niet zien wie daar langs kwam. 's Avonds lees ik in mijn boek Witte Dood van Robert Galbraith dat Cormoran Strike door Pall Mall street loopt. Voor St. James Castle staan dure zwarte Bentley's en Audi's, terwijl er politie een menigte in bedwang houdt. Zelden komt wat ik lees zo dichtbij wat ik overdag meemaakte.

Het boek speelt zich af rond de Olympische Spelen in Londen van 2012. Toen waren wij daar niet. Ik weet nog wel waar we waren (Epke stond! We stonden allemaal!!), namelijk in Polen. Zo herkende ik in het boek ook het Poolse 'Dziękuję' (klinkt, net als in het Tjechisch, als 'tienkoeien') voor 'dankjewel'.

Er is meer herkenning in het boek, liefst zou ik een Cormoron Strike tour door Londen doen, maar we hebben andere plannen (en bovendien vindt mijn man dat een heel raar idee). Mijn oudste is naar Londen verhuisd, dus daar gaan we heen. En met hem ontdekken we een middagje de South Bank, met de Londen Eye en het Parliament aan de overkant. Dat gebouw komt ook veel voor in het boek, leuk om van dichtbij te zien. Net als Trafalgar Square en de diverse metrostations of undergrounds.

Liefst zou ik nog een plattegrond van de stad kopen.  Om te zien waar wij geweest zijn, waar m'n oudste woont en waar wij nou precies waren ten opzichte van zijn woning en ons hotel, maar ook om af te vinken waar onze schreden die van Strike een soort van kruisten.

Een plattegrond kocht ik (nog) niet. Wel doken we een boekwinkel in, waar ik mij inhield en slechts twee boeken kocht. Ineens wist ik weer, waarom ik in Nederland boekwinkels af en toe ontloop. Er is gewoon téveel. Boeken zijn gewoon té leuk!

Op de terugweg kocht ik in een enorm winkelcentrum "Westfield" nog een Harry Potter beker. En ook hier hield ik me in, want bij aanschaf van drie Harry Potter producten, kreeg je plus één gratis ... (ik wil eigenlijk nog terug)

Nouja, gelukkig hebben we de foto's nog.

bb060b8f41124a616866b0f095c79b3d.jpg

Dit boekje zou geschikt zijn voor mn zoon

57e9350da90dd44dac1286abc9121c43.jpg

 En deze wil ik eigenlijk nog wel...

oh.. en uiteraard hebben we ook foto's van zoon en onszelf en de 'eye' en dergelijke.


Aanvulling 2025: inmiddels lees ik geen Cormoron Strike meer, omdat JK Rowling zich indringend uitspreekt tégen trans mensen en zelfs haar geld besteed aan anti-trans activiteiten. Mijn oudste is trans, dus dat is pijnlijk. Toch was deze blog een leuke herinnering. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten