Bewegen

Lee Good van de Fibro Blogger Directory kwam met een nieuw idee: een blogchallenge. Wanneer de bloggers vastlopen met ideeën, kunnen ze bloggen over de door Lee bedachte prompt. Het eerste onderwerp: Excercise.

Terwijl zich hier in mijn hoofd langzaamaan een blog over vormde, was de week al voorbij. De nieuwe prompt was 'Wat heb je geleerd van fibromyalgie' en ik kon niets verzinnen, dus besloot ik alsnog over mijn beweegdoelen en de realiteit te schrijven. Een goed idee is een goed idee, tenslotte.

Eerste lentedag: Koud maar zonnig

Mijn beweegdoel:
In een goede week fiets ik drie dagen naar het werk en ik loop de vierde, op vrijdag. Wandelend doe ik zo'n half uur over de afstand. Twee keer per week heb ik verschillende werkplekken en fiets ik tussen de middag ook nog 20 minuten. In mijn goede week zwem ik op maandagmorgen voor het werk. Op maandagavond heb ik tafeltennistraining en op de donderdag vrij spelen of een wedstrijd. De dagen dat ik niet sport, probeer ik toch 9.000-10.000 stappen te zetten op een dag.
Liefst zou ik ook nog één tot twee keer per week aan yoga doen, maar dat lukt me (nog) niet. 
  
Mijn beweegrealiteit:
Het was koud de afgelopen weken en het waaide veel. Buiten zijn was voor mij geen pretje, de pijn was aanmerkelijk erger. Steeds vaker nam ik de auto naar het werk. Op tijd opstaan werd bemoeilijkt, doordat ik me echt extreem moe voel. Hierdoor kwam het zwemmen in de ochtend ook in het slop.
Tafeltennis doe ik nog wel, in elk geval één keer per week, maar zelfs dat werd lastiger.
Door de kou en de pijn en de vermoeidheid haalde ik ook regelmatig de 9000 stappen niet.

Hoe pak ik dit nu aan?
Wanneer ik weer wil voldoen aan mijn beweegdoel, ga ik er meestal op maandagmorgen weer vol voor. Zwemmen, fietsen, tafeltennissen, niet nadenken maar doen. 's Avonds de hond mee voor een wat langere ronde, geen probleem. Of, nouja, wel een probleem, want op vrijdagmiddag lig ik dan weer uitgeput op de bank, om in het weekend de beweging tot het minimum te beperken. Dat is niet hoe ik het leerde in revalidatie.

Dus
De afgelopen week heb ik me mentaal bij de lurven gepakt en elke dag de fiets naar het werk genomen. Het was Pasen, dus slechts drie werkdagen. Het weer op donderdag viel wel erg tegen, met een complete herfststorm tijdens het lunchtochtje naar de andere werklocatie, maar ik fietste. Vanwege Pasen was er op maandag geen training, maar dinsdag én donderdag had ik een wedstrijd, dus twee keer tafeltennissen is ook een feit. Nog geen zwemmen en van het werkwandelen heb ik ook even afgezien.

En nu

Mijn stok achter de deur
in het weekend

Gelukkig laat de weersverwachting een stijgende lijn zien. Meer zon en hogere temperaturen. Volgens mijn stappenteller heb ik een dagelijks gemiddelde van 7334 stappen in de afgelopen 30 dagen (zo'n 4,7 km) Dat valt me nog mee, eerlijk gezegd. In feite is het maar 15 minuten wandelen per dag van m'n dagdoel van 9000 stappen af, dat klinkt haalbaar. Wanneer ik weer stabiel op dat dagdoel zit, ga ik het verhogen, is mijn plan. Zo bouw ik stapsgewijs (ja, pun intended) mijn beweging uit.

Komend weekend heb ik het druk, met een tafeltennistoernooi op zondag aan de andere kant van het land. Aan de éne kant vind ik, dat ik me gewoon aan m'n planning moet houden en op maandagmorgen moet gaan zwemmen, aan de andere kant kan dat misschien beter nog één weekje wachten. Het hangt een beetje af van de zondagavond, denk ik. Het zou jammer zijn als ik door het zwemmen de training 's avonds weer afzeg.

Al met al: nieuwe plannen, nieuwe doelen en een nieuw seizoen. Hopelijk verdwijnt de komende tijd die extreme vermoeidheid, waar ik maar last van blijf houden. Dat helpt namelijk niet. Omdat ik weet dat mijn conditie snel achteruit gaat wanneer ik stop met het basisbewegen (fietsen naar het werk, stappen en tafeltennis) probeer ik dit keer echt rustig aan op te bouwen. Eventueelvoor de pijn maar weer eens aan de pijnstillers. Dan moet het over een paar weken toch allemaal weer lukken en misschien zal ik dan eindelijk ook die yoga weer eens oppakken.