A day in the park

Wanneer mensen mij vragen hoeveel ik beweeg en of ik ook sport, zeg ik steevast dat ik minimaal 1 dag per week naar het werk wandel. In werkelijkheid is dat er de laatste weken tot maanden slechts zelden van gekomen. Eén van de oorzaken is de ziekte van mijn dochter en dat een half uur reistijd dan gewoon te lang kan zijn, voor ad hoc oproepen van haar kant. Inmiddels is het vakantie en is dochter thuis. Op stel en sprong opgetrommeld worden, is nu niet aan de orde. Daarom besloot ik zondag, dat dit stukje beweging maar weer eens in ere hersteld moest worden. Maandag weer aan de wandel.

Ik trof het. De weersvoorspellingen waren goed, en het actuele weer sloot zich daar nu eens bij aan. Het kon zelfs wel eens mooier zijn, dan voorspeld! (dat ik dat nog mag meemaken) Dus stond ik vanmorgen op tijd en op ging op weg. Zoals altijd vond ik het weer genieten. Het half uur is zo om.

Vanmiddag was het weer zowaar nog steeds erg prettig. (ik reken nergens meer op momenteel, qua zon) Als zomer- en zonliefhebber vind ik het weer niet zoals het zou moeten zijn zomers, maar het is beter dan die regen al de tijd, dus was ik blij. Zo blij, dat ik zelfs de drang op voelde komen tot het maken van een vlog. Ik loop namelijk door een heerlijk park annex natuurgebied richting mijn wijk. Een park waarin mensen wandelen, samen, met kinderen of de hond, skaten, fietsen en zelfs paardrijden. Een park, dat sowieso 2 wijken bediend, maar waar volgens mij ook veel mensen van buiten die wijken vertoeven met mooi weer. Dit wilde ik nou wel eens delen.

Maar.. ik houd eigenlijk niet van zo vlogs. Dientengevolge heb ik totaal geen idee hoe ik zoiets in elkaar steek en of dat haalbaar is, lopend met een telefoon voor me uit. Daarom maakte ik foto's, om hier een serie van naast de tekst te plaatsen. En zojuist ontdekte ik hoe ik van verschillende foto's een animatie kan maken. Geen vlog, maar ook geen lange rij van foto's onder elkaar.

Het gaat wel wat snel misschien.., hoe ik dat aanpas, moet ik nog leren. De eerste foto is mijn schaduw en zo loop ik naar huis.

Overigens was de stappenteller ook blij met de uitvoering van mijn bewegingsplan. Toen ik bijna thuis was, vernam ik een jubelend getril rond mijn pols: ik passeerde de 10.000 stappengrens. In totaal zette ik 13.470 keer de ene voet voor de ander. Dat is het dubbele van het gemiddelde aantal stappen van vorige week. Niet verkeerd dus, zo'n dagje wandelen.