Vakantie

Het lijkt een uitkomst voor iedereen met pijn: vakantie. Doen wat je wilt, niets moet, alles mag.

Tegenvaller.

Voorgaande jaren was ik moe moe moe en deed ik inderdaad niet zoveel op vakantie, buiten de bezoekjes aan locale toeristische attracties. Ik lag in de zon of schaduw, hing op een stoel of lag zelfs in bed, en las of speelde een spelletje. In tegenstelling tot wat je zou denken, werkt dat dus averechts. Het werd niet beter, de pijn en vermoeidheid werden erger. Na de vakantie moest ik conditie opbouwen, wat altijd lastiger is dan af laten breken.

Dit jaar ging ik het anders doen. Toegegeven, dat voornemen had ik 2 jaar terug ook, maar nu echt. En... het lukt gelukkig. Op de camping wordt 's morgens door een aantal mensen gewandeld en ik wandel mee. Niet al te vroeg, maar voor de ergste hitte aan. We bouwen op van een half uur tot al bijna een uur. Over zandpaden best intensief voor mij.

Daarnaast zwem ik. Niet veel, tot nu toe hooguit 20 baantjes in een zwembad van zo'n 20 meter, maar  met mijn tempo is dat toch weer ongeveer 20 minuten. Het is beweging! Als klap op de vuurpijl speel ik ook hier tafeltennis. Elke dag! Mijn man, een goede amateur, traint me en dit werpt al z'n vruchten af. Terwijl ik met hem mijn fore- en backhand train, speel ik partijtjes tegen mijn zoon, die helaas ook beter wordt. Vandaag versloeg hij mij voor het eerst. Maar mijn trainer is positief verrast over de geboekte vooruitgang in de afgelopen 5 dagen.

Ik reken niet op gouden bergen, de heenreis was lang en zwaar en de terugreis zal dat ook zijn. Toch hoop ik in elk geval op een status quo; uitgerust en ontspannen verder gaan waar ik was in plaats van weer een jaar opbouwen wat ik in 3 weken kwijtraakte. En misschien? Misschien kom ik dit keer wel fitter thuis (fingers crossed)