Geschikt / Ongeschikt

Ik was er geschikt voor, de lockdown. Tenminste, de intelligente soort die Nederland had. Ik werkte thuis  maar genoot ook in de tuin. Voor het eerst in jaren was deze bijna onkruidvrij. Ik kwam achterin tussen struiken waar ik al jaren niet was. We kochten een loungeset en het was paradijs.Mijn man werkte ook thuis en vond een nieuw hobby, timmeren. Dingen creëren van oude pallets. Hij verbaast zichzelf en eigenlijk iedereen die hem kent.

Ik deed verder niet de dingen waarvan ik altijd dacht dat ik ze zou doen als ik tijd had. Ik las niet meer boeken dan anders, mede door die tuin waarschijnlijk. Plakte geen foto's in, ruimde niet extra op, dat deed m'n man vooral.

Waar ik minder goed in was, was het loslaten van de lockdown. Vanaf het begin was ik erg voorzichtig,  want ik had dit jaar meer last van hooikoorts en astma dan ooit. Kreeg zelfs extra medicatie. Ik ben duidelijk een risico geval. Heb tenslotte ook nog steeds overgewicht.

Erg sociaal zijn we dit jaar dan ook niet geweest. We hebben wel wat vrienden en familie gezien, maar het bleef beperkt tot vier per keer. Dan was de tuin wel 'vol'. Man ging overigens wel sporten. De tafeltennistafel is langer dan anderhalve meter en een aantal tafeltennissers hebben een tafel in een ruime schuur. Zo kon het veilig.

Twee vakanties zeiden we af (één daarvan was ver voor corona gepland), een derde gaat waarschijnlijk ook niet door. We bleven thuis deze zomer. Man leefde zich helemaal uit met z'n nieuwe hobby, zo hebben we nu een bar in de tuin, en ik fietste rond met tassen vol boeken op zoek naar minibiebs om deze te vullen. Ook stuurde ik, zeker in het begin, veel meer kaartjes. Voor postcrossing en naar familie, vrienden en kennissen. Het registreren van zowel die boeken als die kaartjes kost ook veel tijd. Hele avonden zat ik boeken te nummeren.

Wat ik niet deed was schrijven. Normaliter spoken er op dagelijkse basis zinnen door m'n hoofd, die zich uit zouden kunnen breiden tot een blog. Dit jaar kwam het niet. Ja, er staan een paar proefstukjes, maar daar ben ik helemaal niet tevreden over. Op mijn boekenblog vergeet ik zelfs het maandelijkse overzicht te maken!

Nu zitten we middenin de tweede lockdown, morgen zullen regels nog strakker worden. Buiten waait het en de regen volgt snel. Herfst. Brachten we de eerste lockdown veel buiten door, dat wordt nu waarschijnlijk anders. Binnen is het knus, maar het wordt toch wel tijd, vind ik, dat ik weer wat dingen oppak, zoals schrijven. Niet domweg registreren, maar ook iets maken. Dat hoort immers altijd al bij mij, waarom is het weg?

Dus hier een blog. Ik ben ook hier niet tevreden over, maar ik moet mezelf maar dwingen dit te plaatsen. Hopelijk tot snel weer.