Boeken van december

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

De laatste boeken van 2020

op 31 december 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Begin van de maand ben ik bijna overrompeld dat het al december is. Dat het eind van het jaar nu écht is, kan ik bijna niet bevatten. Wat ging dit jaar snel.

Maar met welke boeken sloot ik dit jaar af?

Neem een geit - Claudia de Breij (luisterboek)
Een heerlijk boekje met levenslessen van oudere mensen, door De Breij en haar vrouw geïnterviewd. Ze leest zelf voor, wat het volgens mij wel een extra dimensie geeft. Je weet precies waar bij haar de nadruk op ligt.

James Bond. Moord onder water (Live and let die) - Ian Fleming
De film heb ik zó lang geleden gezien, dat het verhaal bijna nieuw voor me is. Ik heb een uitgave uit 1964 en het taalgebruik leidt mij wat af van het verhaal. Verder wel grappig om te lezen.

Clavis levensecht; Andijvie eet je met een plastic vork - Sebastiaan Leenaert
Een verhaal van/over een jongen met psychische problemen. Ferre voelt zich niet thuis tussen 'normale' mensen. Het verhaal is wat warrig, maar dat is logisch, want de hoofdpersoon vertelt het zelf.

Iskari, de laatste Namsara - Kirten Ciccarelli
Dit boek zat vorig jaar bij de adventkalender. Ik heb m'n tijd genomen dus, om eraan te beginnen. Een heerlijk verhaal. Een afgerond verhaal, hoewel het een eerste deel is van een serie. (wat bij mij eigenlijk een drempel was, ik heb al van veel YA fantasie-series een eerste deel gelezen, de laatste jaren)

Thema in het verhaal is wel dat vrouwen zich aan hun ondergeschikte rol willen onttrekken.
Na het lezen van dit boek wil ik een eigen draak. (maar dat had ik na Harry Potter ook al enigszins, hoewel ik toen eerder zo'n bewegend model wilde)

Hoe duur was de suiker - Cynthia Mcleod
Op zich een oppervlakkig liefdesverhaal, maar met op de achtergrond de onderdrukking van en het geweld tegen de slaven in Suriname. Fijn te lezen dat er ook in die tijd mensen waren die hier niet achter stonden, maar om te lezen wat hen aangedaan is, is echt verschrikkelijk.

Zomerhuis - Linda van Rijn
Dit zou een thriller moeten zijn, maar ik denk dat ik slechts zo'n 20 pagina's echt spannend vond. En dan nog niet echt, want er waren in het verhaal, tussen de borrels door, genoeg hints gegeven over de dader.

Zoeken naar Eileen W. - Leon de Winter
Een boek uit de Hebbantop1000 dat al zo'n twintig jaar in mijn kast stond. Toch maar eens gaan lezen. Ik kan zien waarom mensen het een bijzonder verhaal vinden, in een bijzondere tijd ook vooral, maar het is niet een schrijfstijl waar ik m'n aandacht goed bij kan houden. Het boek las ik puur op wilskracht uit.

Winterzon (Christmas with the Kranks) - John Grisham
Een totaal ander verhaal dan je van Grisham gewend bent. Een soort anti-kerst-kerstverhaal. Wel grappig. Met een einde, dat je van verre aan ziet komen, maar dat maakt niet zoveel uit.

En dit was het hondertste boek van het jaar, waarmee ik mijn readingchallenge dus volbracht \o/

Het anti-vakantieboek - Cees van Hoore
Een melancholiek boek geschreven boek, dat steeds somberder lijkt te worden met af en toe wat (zwarte humor). Regelmatig een oogstrelende metafoor, die alles weer goed maakt.

Smilla's gevoel voor sneeuw - Peter Høeg
Een spannend boek, waarin ik gelijk een hoop heb geleerd over sneeuw, ijs en Groenland. Bijzonder. Høeg heeft ook een mooie beschrijvende schrijfstijl, vind ik.

Recepten voor Liefde en Moord - Sally Andrew
Een onderhoudend boek dat zich afspeelt in Zuid Afrika. Qua verhaal en toon lijkt het erg op de boeken van Alexander McCall Smith over Mma Ramotswe, de eerste vrouwelijke detective in Botswana, waar ik ook al een paar keer van genoot. Hoofdpersoon Tannie Maria weet overal een (lekker) gerecht bij. Ik kreeg er honger van.

De jongen, de mol, de vos en het paard - Charlie Mackesy
Een lief boek, dat troost kan brengen, maar dat eigenlijk niet geschikt is om in één keer uit te lezen.

Kleurenblind - Trevor Noah
Een eerlijk verhaal over de jeugd van Noah in Zuid Afrika. Een opbeurend maar ook verdrietig en rauw verhaal.
Door dit boek en Recepten voor Liefde en Moord leerde ik Zuid Afrika in dezelfde lastige periode maar op verschillende plekken kennen. Een zwarte (maar niet geheel zwarte) jongen  in Johannesburg en de thuislanden, een witte vrouw in een klein dorpje op het platte land. Overeenkomst was zeker het geweld tegen vrouwen. Ik snap dat Noah een enorme bewondering voor zijn moeder heeft. Wat een sterke vrouw. Wat een moeilijk leven.

Ik las een stuk minder dan vorig jaar, wat ik vooral wijt aan het feit dat we niet op vakantie gingen, alsmede bookcrossing (waarvoor ik middagen lang boeken zat te registreren die ik daarna weer vrij ging laten, in plaats van dat ik ze las) en postcrossing. Ik schreef dit jaar weer meer kaartjes, omdat dat toch wat contact en vrolijkheid verspreidt. (hoop je dan) En ik had wel een eindsprint deze maand!

Het is me dit jaar niet gelukt de checklist bij te houden. Ik begon hoopvol, maar het lukte niet. Ik deed ook nog mee met challenges op bookcrossing en dit bleek niet te combineren (hoewel de challenges op bookcrossing vooral over het vrijlaten van bepaalde boeken gaat, wilde ik veel van die boeken ook eerst lezen) Voor de checklist van 2021 heb ik goede hoop.

Koud

 

"Zag je van de week dat programma op tv, waarin mensen een koudetherapie gehad hebben?", vraagt mijn moeder aan mij. We zitten bij haar aan het ontbijt. Ik heb een t-shirt, trui en vest aan, alsmede een joggingbroek, sokken en sloffen. Zij zit met een dunne ochtendjas luchtig omgeslagen. Het is 16 graden in de kamer en ze vindt het wel aangenaam zo. Ik heb het koud. 

Kennelijk was er afgelopen week wat op de tv over de methode van 'Iceman', Wim Hof. De man die in een poolzee onder het ijs door zwemt met alleen een zwembroek aan, die rustig een anderhalf uur in een bak met ijs zit of op blote voeten de Kilimanjaro beklimt. Intrigerend. Bij het programma was een man, die een aantal jaren terug niet kon lopen door de reuma maar na deze 'Iceman-methode' weer alles kan én geen medicatie meer nodig heeft. Je zou je toch gelijk in willen schrijven, als het maar niet zo koud was.

Inderdaad had ik wel eens gehoord dat mensen profijt hadden van deze methode. Hier wordt ook onderzoek naar gedaan, begreep ik. Zelf heb ik vorig jaar vanaf de zomer steeds koud afgedoucht. Ik leek het minder koud te hebben vorig winter, maar of het daaraan lag? Tegen pijn en eczeem, waarvoor ik eraan begon, hielp het in elk geval niet. En nadat ik bij de dermatoloog ben geweest en nog maar 2x per week mocht douchen, besloot ik dat toch vooral niet koud te doen. Ook niet te heet, natuurlijk, want dat is helemaal slecht voor mijn huid.

Ik reageer enigszins afwijzend op m'n moeder, zoals ik bijna altijd reageer als weer iemand een geweldige therapie aanraadt, waar zoveel mensen mee geholpen zijn. Therapieën, diëten, pillen, kruidenmengsels. Er is altijd wel iemand, die weer iemand kent die dit of dat gedaan had en dat híelp. En dan kijkt men je vaak raar aan, dat je niet gelijk opspringt om een telefoonnummer te zoeken van betreffende therapeut, de leefregels van betreffend dieet of het plantje, waar een ander zo'n baat bij had. 

M'n moeder haalde haar schouders op. Het is duidelijk dat zij vrijwel geen last heeft van kou. Ze vindt dan ook dat ik zoiets best eens zou mogen proberen, als koukleum. Maar wat mij altijd opvalt, bij een succesmethode: je hoort nooit over mensen, bij wie het niet werkt. Alleen succesverhalen, maar vaak helpt iets voor een aantal mensen, terwijl het voor andere mensen juist niet werkt. Misschien zijn dat er nog veel meer, geen idee. Anders zou de regulieren gezondheidszorg er wel wat mee gaan doen, denk ik. 

Omdat ik toch nieuwsgierig ben, google ik maar eens op de Ice-man. De eerste hits zijn direct al negatief. Kritische programma's namen hem onder vuur en er schijnen door zijn methode doden te zijn gevallen. Wow.

Toch vind ik ook de resultaten van een onderzoek van het Radboud MC uit 2014, waaruit blijkt dat de methode wel degelijk positief kan werken. Vooral bij ontstekingen in het lichaam, waardoor eerder genoemde man met reuma er waarschijnlijk baat bij had. Ik heb geen ontstekingen. De website Skepsis is kritisch. Dat moet ook wel met zo'n naam. Ook hun reactie is van 2015, trouwens. Het nieuwste artikel, van maart 2020, dat ik zo kan vinden staat op Bedrock. Hierin wordt ook de onderzoeker van het Radboud weer aangehaald, die nog steeds enthousiast is. 

Steeds meer Ice-man fans: Ondertussen wordt de groep met aanhangers van Wim Hof steeds groter. Er komen verhalen naar boven van astmapatiënten die na de training geen puffers en medicijnen meer nodig hebben. Van mensen die nooit meer griep hebben en zich geestelijk steeds jonger voelen. En van mensen die hooikoorts hadden en dankzij de methode nooit meer medicijnen gebruiken noch symptomen hebben. (quote www.bedrock.nl)

Gezien deze quote, moet ik de methode misschien toch eens overwegen. Geen astma en hooikoorts meer. Het klinkt geweldig. Griep heb ik sowieso al nooit. (ik hoop dat ik deze weerstand ook tegen corona heb) Gelukkig lijkt de positieve invloed van de methode vooral uit de ademhaling te komen en niet zozeer uit het koude water (als ik het goed lees) Misschien dan eerst maar eens gaan mediteren. En koud (af)douchen, want wat minder last hebben de kou lijkt me aan het begin van de winter ook wel fijn, als eerste positieve gevolg van welke methode dan ook. 

Gelukkig had m'n moeder met kerst gewoon de verwarming wat hoger gezet. 

Mijn boekenjaar 2020

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Het boekenjaar van Ria (mij dus)

op 22 december 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Hebben vraagt in dit artikel naar een ieders boekenjaar. Altijd leuk, even mijmeren over het jaar dat voorbij is en de boeken die zijn gelezen. Ook goed om nog even bij bepaalde boeken stil te staan, ze even in je herinnering te halen, voordat ze de vergetelheid in gaan. Hoewel, sommige zal ik niet snel vergeten.

Gelukkig stelt Hebban een aantal vragen, want waar moet ik anders beginnen? Zelfs mét vragen is het lastig, maar ik doe m'n best.

Wat is mijn belangrijkste moment van 2020 op boekengebied? 
Ik heb niet zo een bepaald 'boekenmoment' dat eruit springt. Ik heb een paar mooie boeken gelezen. Door de boeken die ik las over de tweede wereldoorlog besefte ik hoeveel vrouwen eigenlijk stilzwijgend hebben gedaan en hoe weinig aandacht daar door geschiedschrijvers voor is (geweest). En dan denk ik bijvoorbeeld aan De Nachtegaal van Kristin Hannah, die zich afspeelt in een klein dorpje in Frankrijk of aan 't Hooge Nest (wie heeft er inmiddels nog niet over gehoord) van Roxane van Iperen. Maar ook aan Inge en Mira van Marianne Fredriksson over een heel ander soort onderdrukking in Chili.
Alle drie prachtige verhalen over sterke vrouwen. Verhalen in die in schril contrast staan met De meeste mensen deugen van Rutger Bregman. Of toch niet?

Misschien was mijn belangrijkste moment op boekengebied wel dat ik in juli een Minibieb gestart ben. Ik ben er maar druk mee. Ondertussen ga ik ook veel op pad met boeken naar andere minibiebs en haal daar dan ook weer boeken weg.

Heb je je Reading Challenge gehaald?
Ik haalde mijn Reading Challenge afgelopen zondag. Veel later dan vorig jaar, terwijl ik hetzelfde aantal boeken voorgenomen had. Tot nu toe heb ik ook vijfduizend pagina's minder gelezen dan vorig jaar. Dat ga ik niet meer inhalen in negen dagen. Maar goed, de challenge is gehaald. Met de categorieën kwam ik nog niet eens tot de helft.

Wie is je favoriete boekverkoper?
Ik ga graag naar Van der Velde in Groningen. Liefst die aan het A-kerkhof, maar bij het filiaal op de Grote Markt zie ik altijd weer andere boeken en leuke frutsels. Daarnaast is boekhandel Riemer, ook in Groningen, ook een erg mooie zaak. Of boekhandel Godert Walter.

Kortom: Groningen is voor de lezer een walhalla.

Welk boek dat je in 2020 las is jouw boek van het jaar?
Ik heb veel mooie boeken gelezen, maar Confettiregen van Splinter Chabot is mijn boek van het jaar. Vooral omdat ik het schokkend vond hoe een jongen nog kan worstelen met zijn seksualiteit, als hij toch in een vrij en open gezin opgroeit. Als het voor hem al zo moeilijk is, hoe moet het dan zijn voor de jongeren in meer conservatieve en gelovige gezinnen.

Met welk boek ga je 2021 in?
Oh, dat weet ik nu nog niet. Misschien één van de boeken van de adventkalender. Ik ben net begonnen in Smilla's gevoel voor sneeuw van Peter Hoeg. Vijfhonderdzesentachtig pagina's. Dat gaat nog wel uit voor de 31e, toch?

Naar welk boek kijk je uit in leesjaar 2021?
Stephen King komt weer met een nieuw boek, Later. Uiteraard kijk ik daar naar uit. Maar ook op het vervolg van De ijzige verloofde van Christelle Dabos. Ik heb er zelfs over gedacht mijn Frans af te stoffen, zodat ik de boekenserie in één keer door kon lezen.

Hoe ziet jouw Hebban Reading Challenge 2021 eruit?
Mijn Hebban Reading Challenge voor 2021 staat weer op honderd boeken. Vorig jaar haalde ik dat aantal met gemak, dit jaar moest ik er meer moeite voor doen. Ik vind het een mooi aantal, omdat het ongeveer twee boeken per week zijn. Bij mijn eerste deelname aan de challenge in 2016 was ik al blij met één boek in de twee weken. Zo zie je maar. 

Nou, tot zover mijn boekenjaar 2020. Gelukkig houdt lezen en genieten van boeken zich niet aan data. Dat gaat gewoon door.

Boeken van november

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Mijn boeken van november

op 01 december 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Het is gewoon niet te geloven dat de laatste maand van het jaar alweer begonnen is. Vorig jaar haalde ik mijn Hebbanreadingchallenge halverwege november. Mijn doel was hetzelfde. Nu heb ik nog acht boeken te gaan. Voornamelijk thuisblijven heeft er dus niet toe geleid dat ik meer las. Waarschijnlijk omdat ik juist op vakantieadressen extra lees. Dit jaar thuis ging ik ook in de tuin werken en kaartjes sturen naar familie en via postcrossing.

Maar goed, wat las ik deze maand?

Ik begon eind oktober al in Kwaad Bloed van Robert Galbraith. Bijna duizend pagina's, dus daar was ik wel even mee bezig. Mijn man vond me een paar dagen in elk geval erg ongezellig, want het boek wegleggen was best lastig. Het is weer een spannend verhaal met Cormoran Strike en Robin Ellacot. Ze gaan op zoek naar de moordenaar van een huisarts, die al 38 jaar eerder is vermoord. Het lijkt een onmogelijke opgave.

Confettieregen - Splinter Chabot
Een boeiend, emotioneel en intiem verhaal van een jongen, die homo blijkt te zijn, maar heel veel moeite heeft hiervoor uit te komen, vooral naar zichzelf. Ik vond het schokkend dat een jongen, die opgroeit in een vrij gezin, hier nog zoveel moeite mee kon hebben.

Circe - Madelin Miller
Een verhaal over de godin Circe, enigszins geromantiseerd. Lekker om te lezen. Uiteraard gebaseerd op een oude Griekse mythe.

Meisje met de Parel - Tracy Chevalier (luisterboek)
Ik vond het een wat saai boek, moet ik zeggen. Het meisje is me wat té braaf. Het verhaal geeft wel een goed beeld, denk ik, over de tijd waarin Vermeer z'n schilderijen schilderde.

Houvast - Linda Jansma
Van Jansma kreeg ik via BookCrossing meerdere boeken en ze heeft me blij verrast. Waarom lezen we van haar niet meer als er gesproken wordt over dé Nederlandse thrillerschrijfsters? Ik mis haar in 'de lijstjes'.

Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend - Arjan Lubach
In dit boek beschrijft Lubach het leven van Benjamin. Lubach vervlecht verschillende levensfasen van Benjamin tot één verhaal. Hij gaat springt van periode naar periode, heen en terug. Toch leest het fijn. Ik ben wel Lubach-fan geworden dit jaar.

De Verloren Stad - Preston & Child
Hoewel ik Lubach graag lees, was ik wel weer toe aan een boek dat me echt pakte. Waar ik in begon en niet wilde stoppen. (Confettieregen deed dit trouwens ook, die las ik in één dag uit) Het verhaal gaat over een vrouwelijke Indiana Jones, met ongeveer eenzelfde soort probleem. Het speelt zich af eind vorige eeuw, dus is wel moderner dan Indiana Jones.

Toch een leuk rijtje boeken. Nog acht boeken te gaan en het is nieuwjaar! Of mischien zijn er dan nog een paar dagen over van 2020

Boeken van oktober

 In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Mijn boeken van oktober

op 06 november 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Wat gaat de tijd toch snel. Voor mijn gevoel net m'n boeken van september gepost en nu is oktober alweer aan de beurt.
Nou, oké, niet alleen gevoelsmatig plaatste ik de boeken van september vorige week. Ik was daarmee gewoon laat, dus ja.

Maar goed, wat las ik in oktober?

DNA - Yrsa Sigurdardottir
Een verhaal dat begint met een triest hoopje kinderen, zodat je weet dat deze met de moorden verderop in het boek te maken hebben, maar hoe? Een spannend boek, goede ontknoping en over het algemeen goed geschreven. Alleen wordt er bij de introductie van personen op wat onbeholpen manier teruggedacht aan vroeger, vind ik. Ook de hoofdpersonen blijven maar terugdenken aan gebeurtenissen in het verleden. Dat had een stuk minder gekund in mijn optiek. Daarom had ik soms moeite met doorlezen, terwijl het verhaal de moeite waard is. Hopelijk zijn de terugblikken in de volgede boeken van Sigurdardottir minder aanwezig, zodat de focus op het verhaal ligt.

Japan in honderd kleine stukjes - Paulien Cornelisse
Op haar ludieke eigen manier vertelt Cornelisse over Japan, wat ze meemaakte, wat woorden betekenen en een stukje geschiedenis van het land en haarzelf. Als altijd heerlijk om te lezen, lekker een paar verhaaltjes tussen wat (zwaardere) boeken door.

Magnus - Arjen Lubach
Lubach maakte belangeloos een promotiefilmpje voor een theatergroep van een vriendin van mij, dus besloot ik als tegenprestatie (een aantal van) zijn boeken te kopen. De dwarsliggers, want dat leest lekker. IV las ik vorige maand met veel plezier, nu dus Magnus. Een heel ander boek, met herkenbare stukjes uit Groningen waar de hoofdpersoon naar school gaat. Leuk. Een ander thema, maar net zo fijn geschreven en net zo lekker te lezen. Lubach is nu één van de schrijvers, waar ik de nieuwe boeken van wil lezen, verwacht ik (nee, ik heb z'n nieuwste boek nog niet)

Ohja, die vriendin speelt in theatergroep Op Woensdag, maar vanwege corona moesten de voorstelingen voor de tweede keer dit jaar afgezegd worden.

Schilderslief - Simone van der Vlugt (luisterboek)
Geertje Dirks is een lief en wat onschuldig meisje, dat zich in laat palmen door de schilder Rembrandt van Rijn. Een triest verhaal, maar toch ook een verhaal van een sterke vrouw in een tijd, dat het voor vrouwen (en mensen met een lager of zonder inkomen) niet makkelijk was. Van der Vlugt schetst wel een mooi beeld van de 17e eeuw. Het dagelijks leven in die tijd.

Het Darwin-mysterie - John Darnton
Een inkijk in het leven van Darwin, zijn (mogelijke) karakter en mogelijke gebeurtenissen. Eén en ander komt aan het licht door het onderzoek van twee jonge mensen in onze tijd. Er zijn wat voorspelbare ontwikkelingen, maar erg leuk om te lezen en toch nog een enigszins onverwachte ontknoping.

De echtgenotes - Tarryn Fisher
Een boek dat ik kreeg via Hebbanbuzz. Een spannende psychologische thriller dat halverwege het boek volledig draait, waardoor zowel de hoofdpersoon als de lezer niet meer weet wat nou waar is en wat niet. Lees hier mijn recensie

Mythos - Stephen Fry
Al langer wilde ik weten hoe het nou zat met de Griekse goden. Ooit begon ik dit boek te luisteren, maar ik raakte al snel de draad kwijt, terwijl het toch vrij duidelijk omschreven wordt. Met de humor van Fry. Op papier beklijft het toch beter. Bovendien kan ik terugvallen op de plattegrond en stamboom voorin het boek. Niet volledig trouwens, voor mezelf heb ik ook nog wat dingen meegeschreven. Ik weet nu in elk geval iets meer, maar waarschijnlijk haal ik met vragen over dit thema alle namen en gebeurtenissen weer door elkaar.

En dat was de maand oktober alweer. Ik ben lekker op dreef, nog mooi op weg om m'n readingchallenge te halen.

Geschikt / Ongeschikt

Ik was er geschikt voor, de lockdown. Tenminste, de intelligente soort die Nederland had. Ik werkte thuis  maar genoot ook in de tuin. Voor het eerst in jaren was deze bijna onkruidvrij. Ik kwam achterin tussen struiken waar ik al jaren niet was. We kochten een loungeset en het was paradijs.Mijn man werkte ook thuis en vond een nieuw hobby, timmeren. Dingen creëren van oude pallets. Hij verbaast zichzelf en eigenlijk iedereen die hem kent.

Ik deed verder niet de dingen waarvan ik altijd dacht dat ik ze zou doen als ik tijd had. Ik las niet meer boeken dan anders, mede door die tuin waarschijnlijk. Plakte geen foto's in, ruimde niet extra op, dat deed m'n man vooral.

Waar ik minder goed in was, was het loslaten van de lockdown. Vanaf het begin was ik erg voorzichtig,  want ik had dit jaar meer last van hooikoorts en astma dan ooit. Kreeg zelfs extra medicatie. Ik ben duidelijk een risico geval. Heb tenslotte ook nog steeds overgewicht.

Erg sociaal zijn we dit jaar dan ook niet geweest. We hebben wel wat vrienden en familie gezien, maar het bleef beperkt tot vier per keer. Dan was de tuin wel 'vol'. Man ging overigens wel sporten. De tafeltennistafel is langer dan anderhalve meter en een aantal tafeltennissers hebben een tafel in een ruime schuur. Zo kon het veilig.

Twee vakanties zeiden we af (één daarvan was ver voor corona gepland), een derde gaat waarschijnlijk ook niet door. We bleven thuis deze zomer. Man leefde zich helemaal uit met z'n nieuwe hobby, zo hebben we nu een bar in de tuin, en ik fietste rond met tassen vol boeken op zoek naar minibiebs om deze te vullen. Ook stuurde ik, zeker in het begin, veel meer kaartjes. Voor postcrossing en naar familie, vrienden en kennissen. Het registreren van zowel die boeken als die kaartjes kost ook veel tijd. Hele avonden zat ik boeken te nummeren.

Wat ik niet deed was schrijven. Normaliter spoken er op dagelijkse basis zinnen door m'n hoofd, die zich uit zouden kunnen breiden tot een blog. Dit jaar kwam het niet. Ja, er staan een paar proefstukjes, maar daar ben ik helemaal niet tevreden over. Op mijn boekenblog vergeet ik zelfs het maandelijkse overzicht te maken!

Nu zitten we middenin de tweede lockdown, morgen zullen regels nog strakker worden. Buiten waait het en de regen volgt snel. Herfst. Brachten we de eerste lockdown veel buiten door, dat wordt nu waarschijnlijk anders. Binnen is het knus, maar het wordt toch wel tijd, vind ik, dat ik weer wat dingen oppak, zoals schrijven. Niet domweg registreren, maar ook iets maken. Dat hoort immers altijd al bij mij, waarom is het weg?

Dus hier een blog. Ik ben ook hier niet tevreden over, maar ik moet mezelf maar dwingen dit te plaatsen. Hopelijk tot snel weer.

Boeken van september

 In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Mijn boeken van september

op 25 oktober 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Het is de uitleesdag van oktober en ik heb m'n boeken van september nog niet eens op een rijtje gezet. Oh oh. Schrijven gaat me niet zo goed af in deze coronaperiode. Ook m'n gewone blog, elders, ligt al enkele maanden stil. Lezen gaat gelukkig onverminderd door. Ondertussen was ik wel druk bezig met boeken zoeken en verspreiden in minibiebs en kinderzwerfboeken voor de kinderboekenweek.

Maar goed, wat las ik in september?

De oorlog van de grote scheuring #4 Prins van den Bloede - Raymond E. Feist
Na de eerste drie delen van De oorlog vande grote scheuring viel deze me wat tegen. Het verhaal gaat verder met de zoons van Arutha. Bijzondere avonturen in een ander deel van Midkemia. Leuk avontuur, maar ik heb er even genoeg van, denk ik. En ik miste Puc.

Uit het leven van een hond - Sander Kollaard (luisterboek)
Wel een leuk verhaal, maar het ging me wat te weinig over de hond.

Lockdown - Peter May
Dit boek vond ik in een minibieb in Schiedam. Hij stond al enige tijd op m'n wenslijst, dus ik was blij.
In feite is het een detective/thriller dat zich afspeelt in Londen, tijdens een Lockdown vanwege het vogelgriepvirus. Leuk weetje is wel dat May het boek lang geleden schreef, maar dat de uitgever de lockdown tever gezocht vond. In maart van dit jaar stofte May z'n manuscript maar eens af en stuurde het weer op. Het werd een bestseller, mede vanwege het actuele thema.

Spannend verhaal met goede ontknoping

't Hooge Nest - Roxanne van Iperen (luisterboek)
Een indringend verhaal over de tweede wereldoorlog, jodenvervolging, onderduikers en Auschwitz. Aanrader. Terecht genomineerd voor de NS Publieksprijs. Fijn voorgelezen ook door Loretta Schrijver.

IV - Arjen Lubach
Een moord waarachter een historisch mysterie schuilgaat. Ik heb ervan genoten. Een hele fijne schrijfstijl ook.

Familiegeluk - Barbara Sevenstern
Een spannende thriller met als basis een familiedrama. Zoals wel vaker de afgelopen tijd verbaas ik mij over de hoeveelheden drank, die genuttigd worden in boeken. En dat men daarmee rustig in de auto stapt. Ook de relatie tussen Lisette en Mark irriteerde mij. Daarom wat minder sterren.

Ik ben omringd door debielen en ik voel me goed - Stefan Nieuwenhuis
Ik snap dat er veel ironie in het boek zit, maar dat komt bij mij niet helemaal binnen. Daarom vond ik het soms een vervelend boek. Jammer, want ik had ooit les van de schrijver, dus had gehoopt dat ik het echt heel leuk vond.