Vandaag zit ik op dag tachtig-op-een-rij van elke dag negenduizend stappen of meer. Dat is dus al vanaf 11 juli, net niet vanaf onze vakantie, doordat ik die week door de leesclub één dag dat magische getal niet haalde. Peanuts. Het overgrote deel van de dagen, op vijf of zes na denk ik, zat ik boven de tienduizend.
Mijn doel is honderd dagen op rij boven de negenduizend stappen. Dit vergt soms planning. De meeste dagen lukt het wel, door de wandelingen met de hond, twee keer per week lopend naar het werk en extra wandelingen op de andere dagen (want de hond wil écht niet zoveel lopen). Van 't weekend had ik twee verjaardagen en wandelde ik dus al voor de visites aan. Komende dinsdag is weer een leesclubdag en nu al vraag ik mij af: hoe ga ik dat doen? Lopend naar het werk kan niet, tussen werk en leesclub door is niet veel tijd, weer met fiets aan de hand wandelen, totdat het polsbandje trilt? Zoiets zal het wel worden.
Ondertussen ben ik ook bezig gezonder eten en dus met afvallen. Bij het voedingscentrum houd ik af en aan al sinds augustus 2012 bij hoeveel ik weeg, uiteraard met het doel af te vallen. Er zitten nogal wat gaten in de lijst van dagen, weken en maanden dat ik me hier even wat minder mee bezig hield.
Het 'leuke' van zo'n archief, is dat je kunt zien hoe het de afgelopen jaren ging. Zo was mijn gewicht twee jaar terug eind september vrijwel hetzelfde als nu, rond de éénentachtig kilo. In de tussentijd ben ik alleen maar zwaarder geweest, net als daarvoor. Op 13 juli 2013 woog ik het laagst van die hele periode, tachtig kilo. De dag daarna gingen we met vakantie en de drie daarop volgende weken kwamen er vier kilo's bij. Dat is ruim vijf jaar terug! En al die tijd aankomen en afvallen en weer terug. Zeker zo'n dertig kilo in totaal, afgevallen maar dus ook weer aangekomen. Manman, wat een energie zat daarin. Wat een strijd.
Zo'n datum drukt je ook met de neus op andere feiten, bijvoorbeeld dat er ook al zo'n vijf jaar bepaalde broeken in de kast liggen, die ik nooit heb kunnen dragen. Ai.
In elk geval houd ik nu niet alleen m'n gewicht maar ook wat ik dagelijks eet bij bij de eetmeter, zodat ik niet in de verleiding kom om door te eten.
Maar wat is nu verder het effect op mijn lichaam?
Er is duidelijk verbetering in mijn conditie. Trappen loop ik makkelijker op, benen lijken sterker. Tegen de wind in fietsen gaat makkelijker. Verder voel ik me vooral, zoals ik me voelde toen ik in een (winter-)periode hardlopen opbouwde tot de vijf kilometer. De pijn wordt niet minder. Als het de afgelopen tijd al minder was, kwam dat volgens mij eerder door het warme weer. Dat had ook grote invloed op mijn huid, kennelijk, want de eczeem komt ook overal weer terug. En ik maar denken dat dat wegbleef door m'n gezondere eten.
Wanneer de honderd dagen op rij gelukt zijn, blijf ik natuurlijk wandelen. Ik zal alleen minder streng zijn. Een leesclubdag loop ik dan wel zoveel mogelijk, maar ik doe geen moeite om de tienduizend stappen vol te krijgen. Tenslotte fiets ik op die dagen ook meer dan anders.
vrijdag 28 september 2018
zaterdag 15 september 2018
Op dreef
Het gaat goed. Je zou haast zeggen dat het niet beter kan. Ik loop al zesenzestig dagen mijn stappendoel van 9000 stappen per dag. De laatste dertig dagen zelfs meer dan 10.000 stappen en ook de weken daarvoor waren meestal boven dat zo mooie ronde bedrag! Het is ongekend en ik wil er niet mee stoppen. Toch...
Er is een maar, helaas. Al sinds enige tijd zijn mijn achillespezen dik en doen ze zeer. Gisteren had ik ook pijn in de kuitspieren, vermoedelijk door tafeltennis de dag ervoor en de yoga de dag dáárvoor. Aan anderen durf ik dit al niet meer te vertellen, want iedereen reageert met 'je moet naar de dokter', maar dat wil ik niet. Die schrijft natuurlijk rust voor en ik zit al op zesenzestig dagen!
Dus ik smeer tegen ontstekingen (noem geen merk), dat lijkt te helpen, en daarnaast koel ik een paar keer per dag. Ook heb ik, eindelijk, goede wandelschoenen gekocht. Het lijkt te werken, maar gisteren was wel een dieptepunt.
Naast het wandelen let ik ook goed op wat ik eet. Online vul ik dagelijks mijn voeding in. Dit heeft, samen met het wandelen, gelukkig resultaat en eindelijk verlies ik weer eens wat gewicht. Dat is een andere reden, waarom die stappen per dag zo belangrijk voor me zijn. Stel dat ik stop, wat dan? En stel dat ik slechts een week stop, is de motivatie er dan nog om weer te beginnen? Nu wring ik me in allerlei bochten om op dagen, dat ik geen tijd heb om tussendoor even drie kwartier te wandelen, toch aan die stappen te komen. Al een aantal keren liep ik 's avonds op de heenweg met de fiets aan de hand, om over die 9000 stappen verder te fietsen naar mijn activiteit van die avond.
Gelukkig is het weekend. Vandaag en morgen loop ik meerdere korte afstanden, in plaats van één lange wandeling. Mijn doel is om in elk geval de honderd dagen vol te krijgen. De pijn in de kuiten is al minder. Het gaat me vast lukken!
Er is een maar, helaas. Al sinds enige tijd zijn mijn achillespezen dik en doen ze zeer. Gisteren had ik ook pijn in de kuitspieren, vermoedelijk door tafeltennis de dag ervoor en de yoga de dag dáárvoor. Aan anderen durf ik dit al niet meer te vertellen, want iedereen reageert met 'je moet naar de dokter', maar dat wil ik niet. Die schrijft natuurlijk rust voor en ik zit al op zesenzestig dagen!
Dus ik smeer tegen ontstekingen (noem geen merk), dat lijkt te helpen, en daarnaast koel ik een paar keer per dag. Ook heb ik, eindelijk, goede wandelschoenen gekocht. Het lijkt te werken, maar gisteren was wel een dieptepunt.
Naast het wandelen let ik ook goed op wat ik eet. Online vul ik dagelijks mijn voeding in. Dit heeft, samen met het wandelen, gelukkig resultaat en eindelijk verlies ik weer eens wat gewicht. Dat is een andere reden, waarom die stappen per dag zo belangrijk voor me zijn. Stel dat ik stop, wat dan? En stel dat ik slechts een week stop, is de motivatie er dan nog om weer te beginnen? Nu wring ik me in allerlei bochten om op dagen, dat ik geen tijd heb om tussendoor even drie kwartier te wandelen, toch aan die stappen te komen. Al een aantal keren liep ik 's avonds op de heenweg met de fiets aan de hand, om over die 9000 stappen verder te fietsen naar mijn activiteit van die avond.
Gelukkig is het weekend. Vandaag en morgen loop ik meerdere korte afstanden, in plaats van één lange wandeling. Mijn doel is om in elk geval de honderd dagen vol te krijgen. De pijn in de kuiten is al minder. Het gaat me vast lukken!
Abonneren op:
Posts (Atom)