Dat begint al bij de kaft: de kleur, de afbeelding, hard of flexibel en het lettertype van de titel, al dan niet in reliëf. Het visitekaartje van je boek, wat trekt je aan en wat pak je minder snel vast. Dan heb je die specifieke boekengeur. Heerlijk! Bladeren door een boek is zo fijn. Je voelt het papier, ziet het lettertype en leest misschien af en toe een regel. En daar dan een hele winkel van vol is puur genieten.
Een echt boek zet je ook thuis in je kast, zodat visite kan zien wat je favoriete schrijver is. Bij iemand op bezoek is de boekenkast ook de eerste plek waar ik heenloop: wat leest deze persoon, hebben we dezelfde smaak? Zitten er nog boeken bij, die ik misschien ook eens moet gaan lezen? Wat raadt deze bekende mij nog aan? "Als de e-reader of de tablet ooit definitief hebt papieren boek vervangt, waardoor op langere termijn de boekenkast uitsterft, resulteert dit in een onherstelbaar gemis aan zichtbaar vergelijkingsmateriaal op basis waarvan wij tot een goed gesprek kunnen komen", zo schrijft Kees van Kooten in zijn Boekenweekgeschenk 'De Verrekijker'. "Op visite in zo'n ongestoffeerd huis kun je moeilijk aan de gastheer vragen of u even op zijn iPad mag kijken wat hij de laatste tijd zoal gelezen heeft". Een boekenkast geeft een zeker karakter aan je woonkamer en geeft wat van de bewoner weg.
Vervolgens het lezen zelf. Ook dan zijn er voordelen aan een echt boek. Soms heeft een boek een plattegrond voorin. Of een stamboom. Of beide. Handig, als je wilt weten waar de hobbit nou precies langs ging om van Gouw bij Mordor te komen. Of van wie Sensa ook alweer familie was en waar in Westeros ze nu ongeveer zit. Een passage er even weer bij zoeken 'Wat zei hij daar en daar nou precies?' Met een papieren boek zoek je dat vrij gemakkelijk weer op. Het staat ergens links of rechts en het gelezen deel was ongeveer zo dik. Met een e-reader kan dat, maar het is een stuk lastiger.
Dus ja, ik heb ook liever een echt boek, om vele redenen. De reden dat ik toch een e-reader heb, is het gemak. Hij past altijd in elke tas, door het speciale mapje beschadigt hij niet. Als ik een boek uit heb, heb ik nog een complete boekenkast bij me waar ik uit kan kiezen, netjes gesorteerd op categorie of schrijver. En, niet in de laatste plaats: je houdt hem zo makkelijk vast.
Bij een echt boek krijg ik al snel kramp in de hand die het boek vasthoudt, zeker als het een dik boek is. En een boek moet je altijd open houden, een e-reader leg je voor je neer en valt niet dicht. Hooguit bladert hij door, als de hond er een oor op legt of als er buiten een stofje op waait. Vooral in bed, waar ik graag lees, is het vasthouden van een e-reader zoveel makkelijker dan een boek, zo ontdekte ik de afgelopen week weer toen ik het buzzboek las. Daarnaast is een digitaal boek ook nog eens goedkoper. Sinds ik mijn e-reader heb, ben ik ineens weer meer gaan lezen en daar heeft het gemak zeker mee te maken. Mijn boekenkast heeft op deze manier zijn eindstadium bereikt, voller wordt hij niet. Ook zal wat ik lees geen aanleiding zijn voor sociale contacten in de trein, zo merkt Van Kooten nog op: "nooit meer die opwindende constatering dat een leuk mens tegenover u in de trein hetzelfde boek openslaat als waar u thuis in bezig bent" Hij komt vervolgens wel met een leuk idee, namelijk een e-reader, waarbij je aan de achterkant kunt zien in welk boek iemand aan het lezen is. Is de nieuwsgierigheid in bus, trein of op terras weer bevredigd en valt er misschien zelfs een gesprek over aan te knopen. Over het verschil tussen een e-reader en een echt boek, bijvoorbeeld.
