Zo stil is het er niet

 In één van m'n vorige blogs vertelde ik over mijn tinnitus. Sinds dit voorjaar heb ik last van een voortdurende piep in mijn oren.  Hierin noemde ik de angst dat ik niet meer zou kunnen genieten van de stilte in Portugal. Deze angst bleek ongegrond. Dit had ik kunnen weten, had ik mijn eigen eerdere blog over Portugal gelezen. Het is daar namelijk helemaal niet stil! De hele dag hoor je de wind in de bomen en het (droge) gras, honden blaffen in de verte en vogels overal om je heen. Het meest de Turkse Tortel, een duif uiteraard. Zoals je overal altijd duiven hoort.

Tijdens een storm afgelopen voorjaar is de boom voor ons huisje omgewaaid. Ja, dat ging net goed, ons huisje staat er nog. Dilemma 'boom nu of straks weg' is ook voorbij. De haag is wat omlaag en het uitzicht is nu nóg mooier! En door veel regen, ook dit voorjaar, is het moerassige gebied waar we op uitkijken weer drassig. Dit levert een keur aan vogels op. Zoveel, dat ik de Merlin Bird ID downloadde, want wat vliegt daar nou allemaal rond? Het resultaat verbijsterde. Blijkbaar stikt het er van de bijeneters, maar die hoorden we alleen maar. Ze komen niet even gezellig bij ons in de heg zitten, jammer genoeg. Het Sint-Helenafazantje kende ik niet, maar die vliegen, weet ik nu, de hele dag kwetterend rond. De roodborsttapuit hoorden we niet zoveel, maar zag ik wel dagelijks. In de heg!

Vogels die we de hele dag door horen

 

's Avonds zijn er andere geluiden. Kikkers en krekels, maar ook de nachtzwaluw, houden zich niet stil. Af en toe is er een uil, waarvan ik nu weet dat het de bosuil is, die dus nooit in de boom voor het huisje zal gaan zitten, helaas. 

Al met al, nooit stil daar in Portugal. En zodoende weinig last van de tinnitus, die boven de 'stilte' uit te horen zou zijn. Sowieso minder last van de tinnitus. Inmiddels zijn we een week thuis en de piep dringt weer naar de voorgrond. Geen idee waardoor precies. Is het hier stiller waardoor ik het beter hoor, of is de piep écht harder? 

Een filmpje met 'stilstaand' beeld. Het gaat vooral om het geluid van kikkers en krekels.

Hieronder nog een foto van de ravage van de omgewaaide boom (niet mijn foto)

Leesblog

Al jarenlang houd ik een leesblog bij op Hebban. Niet veel bijzonders. Hij staat (stond?) hiernaast ook genoemd. Het is vooral elke maand een overzicht van wat ik las, met af en toe een los onderwerp tussendoor. Hier gaat verandering in komen. De Hebban-site verandert eind dit jaar en de persoonlijke blogs komen te vervallen. Hebban heeft tegenwoordig een forum en daarop kun je je persoonlijke blogs plaatsen. Er is een hele uitleg over. Van het forum ben ik nu al fan (dit gaat me leestijd kosten, net als Hebban zelf al deed) maar de blog hierop is voor mij nog onoverzichtelijk. 

Daarom zit ik erover te denken om het maandelijkse overzicht hier te gaan plaatsen. Dit blog is er toch en erg veel leven is er de laatste tijd niet op. Daar gaan zelfs een aantal recente blogs over. De WOW kan ik niet meer vinden of is gestopt. Deze hield nog wat leven in de blogbrouwerij. Ooit was er al het idee van een boek-van-de-maand, maar dat kwam niet van de grond. Toen kwam het plan van een illustratie per gelezen boek en dat hier plaatsen. Ook al niet gelukt. En nu dus een nieuw reanimatieplan. Ik zoek namelijk nog vaak in mijn blog de boeken die ik las, dus vind het voor mezelf vooral leuk en handig. De oude blogs op Hebban moet ik voor mezelf nog ergens opslaan. 

Het stelt niet veel voor. Van de boeken geef ik vaak een hele korte omschrijving, het is meer dat ik weet wat ik las en wat ik er ook alweer van vond. Daarnaast zijn er een paar challenges, waarvan ik aangeef of het boek daarbij past. Zo is er natuurlijk de Hebban Reading Challenge, waarmee ik aangeef hoeveel boeken ik van plan ben te lezen in een jaar. Maar ook mijn 24 verschillende landen challenge, de gezamenlijke lezen-uit-eigen-kast-25-in-2025 challenge (luek) en Hebban-boek-van-de-maand. Ik probeer ook de GV (grote vriendelijke) 100 te lezen, de 100 mooiste kinderboeken volgens de Hebbanners en 15 boeken van Jeroen Windmeijer, maar deze challenges vergeet ik vaak te noemen bij het overzicht. 

Ik heb nog geen idee wanneer ik op Hebban stop en hier begin. Deze maand? In het nieuwe jaar, wanneer Hebban spots echt stoppen? Beste lezer, u gaat het zien.

Leesoverzicht van juni

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Vakantiemaand juni

op 06 juli 2025 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

In juni ging ik met vakantie, om te beginnen naar Servië. Al eerder vroeg ik hiervoor boekentips, maar ik kwam terecht op Doggerland en van de Servische boeken is daardoor niets meer gekomen. Ik houd ze verder wel in gedachte! 

Ik begon de maand met The bullet that missed van Richard Osman. Het was even geleden dat ik van De Moordclub (op donderdag) gelezen had, dus ik moest er qua personages weer even inkomen. Ik kan er wel van genieten. Van kneuterig naar overdreven en met humor. 

Voor mijn thrillerleesclub begon ik toen in Misleiding uit de Doggerlandserie van Maria Adolfson. Ik had al vaker van deze serie gelezen, waarschijnlijk hier op Hebban (waar anders) maar juist door alle enthousiasme kan ik me wel eens tegen laten houden. Maarja... er werd gestemd en dit boek werd gelezen. Ik zat er al snel in en wilde Doggerland niet meer verlaten. Tot mijn vreugde zag ik dat de hele serie bij de onlinebieb te leen is. Dus dat deed ik en twee weken lang leefde ik mee met Karin Eiken en haar vriendengroep. Hoewel we met de leesclub af en toe wel verzuchten dat er nou nooit eens een rechercheur lijkt te zijn zonder trauma in het verleden en dat voor mij niet echt gehoeven had, mag ik toch deze rechercheur wel. Haar doelgerichtheid, het nét even buiten de lijntjes gaan en haar intuïtie, die haar op het laatste moment nog wel eens in de steek laat. Ondertussen gebeurt er ook vanalles in het privéleven van Karin, waarin zij echt een groei doormaakt. 

Van Adolfson vind ik het enorm knap dat ze een hele eilandengroep weet vorm te geven. Een land met een geschiedenis, cultuur en eigenaardigheden. Elk eiland z'n eigen identiteit, hoewel de bevolking is opgebouwd uit Engelsen, Nederlanders, Zweden en Denen. Omdat dit niet bestaande land zo compleet is weergegeven, dat je er bijna heen zou willen, komt hij op mijn 24-landenlijst. 

Na Misleiding las ik nog: Stormwaarschuwing, Tussen de duivel en de zee, Rennen of sterven, Valwind en Noodzakelijk kwaad. Ja, dan mist er inderdaad nog een deel, maar ik zat aan het maximum aantal boeken bij de online bieb, dus het laatste deel moest even wachten. 

Dus ik begon aan De wraak van Balthasar van Jeroen Windmeijer
Een boek dat ik al geleend had, omdat het me een goed boek leek om in de vakantie te lezen. En ik had gelijk. Ook zonder vakantie een fijn boek, trouwens. Ik heb echt bewondering voor de bijbelkennis van Windmeijer (die van mij is nihil) en zijn historische uitleg bij verhalen uit de geschiedenis. Het verleden komt echt tot leven en krijgt een soort echo in het heden. 

Het was weer een spannend boek. En toevallig las ik hem net uit toen de Jeroen Windmeijer-challenge startte. Of ik het gepland had. 

Inmiddels weer in Portugal aangekomen, ons vaste vakantieland, kocht ik een Dolle Tweeling in het Portugees en mijn leessnelheid zakte gelijk in. Hoewel ik de verhaallijn en dialogen wel kan dromen, gaat het toch minder snel dan gedacht. Maar dat geeft niet. Daarvoor heb ik m'n readingchallenge een stuk lager gezet dan anders en alsnog zit ik er al bijna aan. 

Op de foto trappen naar het Petrovaradin Fortress in Novi Sad