Booster

Het gaat er veel over in de media, de 'boosterprik' en ja, ik kan niet wachten tot ik aan de beurt ben. Toch is er ook sprake van een andere booster, die steeds weer genoemd wordt: kou. 

Vorig jaar schreef ik hier ook al over. Dit keer word ik getriggerd door een artikel op Gezondheidsnet.nl: 9 positieve effecten van kou op je lichaam. Ik kan het  niet laten dit tóch weer te lezen, want is het nou écht gezond, zijn er nieuwe inzichten en wat kan ik doen? Om met mijn tweede vraag te beginnen: nee, er lijken zo geen nieuwe inzichten te zijn, maar de oude inzichten zeggen nog steeds dat koudetherapie gezondheidsvoordelen lijkt te hebben. Met nadruk op lijkt.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik douche tegenwoordig koud. 

WAT? 

Ja, ik had het zelf ook niet verwacht. Deze gekte startte tijdens onze vakantie in Portugal. In plaats van wachten tot het water warm was, stapte ik er vaak alvast onder, om vervolgens klaar te zijn voordat het water echt opgewarmd was. Thuis ging ik hiermee gewoon door en nu douche ik dus koud. Dit heeft als bijkomend voordeel dat het energie en water bespaard, want het douchen is niet alleen aanmerkelijk korter, ook wordt er geen water verspild tijdens het opwarmen. Alleen m'n haren was ik onder een warme douche. Dat is ongeveer één keer per week.

En wat merk ik nu van de voordelen?

Ik vind het moeilijk te zeggen. Merk ik er wat van?

Oké, ik heb het minder koud. Sinds de hond overleden is, hebben we geen kleden meer op de bank liggen waar ik altijd onder kroop, en ik heb er nog geen behoefte aan gehad. De verwarming is ook nog niet omhoog gezet. Op zich is dit opmerkelijk te noemen. Ook bij m'n moeder heb ik nog niet over haar kamertemperatuur geklaagd, die ergens tussen de zestien en zeventien graden is. Ik draag wel een trui, maar geen extra shirt eronder of vest erover, wat ik voorgaande jaren wel deed. Maar goed, het is ook nog geen winter. We hebben wel vorst gehad, maar de echte kou moet nog komen. 

Het is wel zo, dat ik hierdoor vaker in een wat lagere temperatuur verblijf, rond de achttien graden, dan voorheen. En dat zou dus al die goede effecten van een koude douche moeten versterken. Dagelijks een (aantal) uur in zeventien graden is nog beter. Brr

Mijn eczeem is momenteel niet echt aanwezig. Soms een plekje en dat smeer ik vrij makkelijk weg. Maarja, het is dus ook nog niet echt droog/koud geweest. 

Pijn heb ik wel. De afgelopen periode was dat juist erger. Spierpijn, knieën, handen en hoofdpijn. Het wisselt elkaar af en soms heb ik het allemaal ineens. 

Daarnaast heb ik niet meer energie en, een ander voordeel waar ik écht wat aan zou hebben, ik val niet af. En ja, buiten de koude douches doe ik daar wél moeite voor door te letten op mijn eten en mijzelf in beweging te zetten. Het is niet zo dat ik wonderen verwacht van die douche. Mijn humeur is niet stralender dan voorheen, ziekteverzuim is niet minder (in verband met hoofdpijn) en hoe het met de weerstand is? Geen idee. Ik had al nooit griep. Covid is gelukkig ook nog aan onze deur voorbij gegaan, maar daarvoor neem ik toch maar die boosterprik. En ik blijf koud douchen. Baat het niet, schaden doet het ook niet. 

 

Het boekenjaar 2021

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Het boekenjaar van Ria

op 14 december 2021 door Ria van Boeken tot Blog  

+2

Of ik over m'n boekenjaar wil bloggen? Ja, natuurlijk, dat was ik al van plan.

Of ik een boekenpakket wil winnen? Nou, wat denk je zelf?

En hoe ik een en ander dan doe? Door vragen van de Hebbencrew te beantwoorden. Vooruit dan maar. Ik ben ook de beroerdste niet, tenslotte. Hier volgen mijn antwoorden.

• Wat is je belangrijkste moment van 2021 op boekengebied?
  Zo, dat is gelijk al een lastige vraag zeg. Ik denk dat dat het moment was, dat de ereader van mijn man tijdens onze vakantie kapot ging. Ik had vlak daarvoor twee tassen met boeken gekregen van de eigenaar van onze camping en uit nood ben ik daar toen uit gaan lezen. Op deze manier kwam ik aan boeken, waar ik normaal nooit voor gekozen zou hebben. Vooral Eleonor Oliphant is completely fine en Het meisje met alle gaven zijn me bijgebleven. Zonder de kapotte ereader en het overschot aan boeken op de camping, was ik nooit aan deze pareltjes begonnen.
  
  Niet direct een boekenmoment, maar wel opvallend (vond ik zelf), is dat ik meer 'regenboogboeken' las. Zoals het verhaal van Emma J.J. Voerman Onder de radar, waar ik via twitter kennis mee maakte. Er staat ook meer non-fictie in m'n jaaroverzicht 2021 dan in dat van vorig jaar, denk ik.
  
  
• Heb je je Reading Challenge gehaald?
  Ja, vorige maand las ik mijn honderdste boek van dit jaar en voltooide daarmee mijn readingchallenge.
  
  
• Wat zei jouw jaarhoroscoop en is er iets van uitgekomen?
  Haha, ik begin het te lezen en het klopt gelijk. Volgens mij is dat een blog op zich! Zo startte mijn leesjaar moeizaam, maar dat was de schuld van Hebban! Het jaar startte met allerlei leuke acties, waar ik natuurlijk aan mee wilde doen. En ik ben blij te lezen dat het feit dat ik ineens allerlei net gepubliceerde boeken kocht, gewoon in de sterren beschreven stond. Ik kon er niets aan doen, het was groter dan mij!
  
  Het verhaal over de tweede leeshelft van het jaar klopt minder. Ik heb geen andere interessante lezers ontmoet en literaire klassiekers heb ik er ook al niet bijgepakt. Of valt het eerste deel van de Bourne-serie daaronder?
  Van de aanbevolen boeken heb ik er dit jaar welgeteld nul bijgepakt, maar nu ik ze weer zie, vind ik ze nog steeds interessant.
  
  
• Welk boek dat je in 2021 las is jouw boek van het jaar?
  Het was weer lastig kiezen, maar uiteindelijk werd het Duizend schitterende zonnen. Vooral omdat het op moment van uitlezen ineens weer actueel werd. Terwijl het boek positief eindigde, met vrijheid en scholing voor iedereen, nam de Taliban in Afghanistan de regering weer over. Ik werd er verdrietig van. 
  
  Een ander boek, dat mij ook zeker bij bleef, was Confettiregen. Een boek dat voor mijn gevoel iedereen zou moeten lezen, in elk geval ouders. Vaak hoor je ouders zeggen dat hun kind geen probleem zou hebben met een homoseksuele geaardheid, want ze zijn zelf zo vrij naar hun kinderen toe. Dan raad ik hen het boek van Splinter Chabot aan. Ja, ook zijn ouders waren open en vrij. Ook hem werd steeds verteld dat hij mocht zijn wie hij is. En toch leverde hij een intern gevecht en was bang z'n ouders teleur te stellen. We kunnen het zo goed menen met onze kinderen, uiteindelijk is het aan hen hoe ze ermee omgaan. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat de kinderen van deze ouders tegen eenzelfde intern conflict aanlopen. Misschien zullen ze inderdaad minder problemen hebben.
  
  
• Met welk boek ga je 2022 in?
  Daarvan heb ik echt nog geen idee. Er liggen nog zo'n zeven boeken op een fysieke NTL-stapel, we krijgen elke week een boek bij de adventkalender en over mijn digitale NTL-lijst kan ik maar beter helemaal niet beginnen. Het ligt er vooral aan waar ik die week zin in heb en hoe snel ik vervolgens lees. (of wat er nog nieuw uitkomt, want ik moet nog even gebruik maken van die sterren)
  
  
• Naar welk boek kijk je uit in leesjaar 2022?
  Ik heb me er nog niet zo in verdiept welke boeken uit gaan komen volgend jaar. Als het achtste deel van De Zeven Zussen uitkomt, lees ik van deze serie de laatste twee delen. Ik las deze serie echt door voor de clou: waarom zijn deze meisjes geadopteerd en wie of wat was Pa Salt. Ik hoop op een antwoord en ik begreep dat deel zeven dat nog niet geeft. Afwachten dus. 
  Verder komt Stephen King vast met een nieuw boek en ik las ergens dat er ook een nieuw deel komt van de Serie Q van Jussie Adler-Olsen. Het afgelopen jaar heb ik me laten verrassen door (voor mij) nieuwe schrijvers, dat hoop ik in 2022 weer.
  
  
• Hoe ziet jouw Hebban Reading Challenge 2022 eruit?
  Wie zal het zeggen? De challenge staat weer op honderd boeken, omdat twee boeken per week een mooi streven zijn. Tijdens vakanties lees ik (veel) meer, maar in andere periodes weer minder.

Boeken van november

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

November voorbij, wat las ik deze maand?

op 01 december 2021 door Ria van Boeken tot Blog  

+2

Ik startte met een boek dat ik in Londen kocht: The weekend van Charlotte Wood. Door de achterflap had ik iets meer spanning en sensatie verwacht. Vooral de spanning tussen de vriendinnen kwam bij mij niet helemaal over. Toch een leuk boek om te lezen. 

Daarna las ik

Onder de radar - Emma J.J. Voerman
Emma was altijd al een meisje/vrouw, maar het kwartje viel pas toen ze in de vijftig was. In dit boek beschrijft ze open over haar leven, hoe ze zich altijd aanpaste aan een omgeving die haar niet snapte. Een mooi en ontroerend boek van een bijzondere (trans) vrouw. 

De 19 dingen die je nooit met collega's moet doen - Japke-d Bouma
Een boek als haar voorgaande boeken. Scherpe en humoristische columns over de gekte op kantoor, aangevuld met lijstjes. Veel lijstjes. Weer heerlijk om te lezen. 

De wandelaar - Adriaan van Dis
Het boek van Nederland Leest dit jaar. Ik moest moeite doen eraan te komen, want in onze bibliotheek lagen ze niet. 
Het is een mooi verhaal, Van Dis schrijft beeldend en met schitterende zinnen. Maar juist dat duurde me op een gegeven moment bijna te lang. 

Yes, my accent is real - Kunal Nayyar
Nayyar kennen de meeste mensen als Rajesh in de populaire sitcom The Big Bang Theorie. In dit boek schrijft hij over zijn jeugd in India en zijn leven op een Amerikaans college. Hoe hij worstelde met zijn plaats in deze andere wereld en daar het toneelspelen ontdekte. Nayyar beschrijft dit met humor en zelfspot. Ik las het met veel plezier. 

President vermist - Bill Clinton en James Patterson
Dit boek stond al op mijn WIL-lijst sinds Hebban er aandacht aan besteedde. Een paar weken terug zag ik het liggen als dwarsligger en nam ik 'm maar mee. 
Het verhaal voldoet aan de verwachtingen. Spanning te over. Blij dat ik 'm las. 

FAQ Gender - Mandy Woelkens en Thorn de Vries
Antwoorden op veel gestelde vragen als je iemand bent of kent die non-binair is. 
In dit het eerste gedeelte van dit boek legt De Vries uit hoe die erachter kwam een non-binair persoon te zijn. Hoe die zich altijd al ongemakkelijk voelde in het hokje vrouw. In het tweede gedeelte beschrijft Woelkens welke vragen zij zoal krijgt en veel daarvan beantwoord ze. Ook de inpertinente. 

Ik weet nog dat het voor mijn oudste een eye-opener was, toen hen erachter kwam dat 'je geen vrouw voelen' niet gelijk betekende dat je dus een 'man' bent. Dat er nog een heel spectrum tussenin zit, waar je je ook mee kunt identificeren.

Amalia - Claudia de Breij
Een gezellig boek, vol humor geschreven, over een bijzondere puberdame in Nederland. Een mooi portret van onze toekomstige Koningin.

Hierna begon ik in het eerste deel van de Bourne-trilogie. Ja, van die films. Spannend, maar leest iets minder snel. Hierover volgende maand dus meer.

Life goes on ..

Eén jaar en elf maanden is hij nu dood, mijn vader. Eén jaar en 9 maanden zitten we in de coronacrisis. Er is in die tijd veel gebeurd en eigenlijk gebeurde er niet veel. Zo kijk ik een beetje terug op deze periode. Hoe was het voor mij?

Rust
De eerste tijd na corona gebeurde er natuurlijk sowieso niet veel. We zaten thuis, we bleven thuis en dat was dat. Man kreeg een hobby, ik rommelde gewoon verder door. Voelde me uitstekend met de situatie. En ook met intelligente, milde en ander soortige lockdowns voelde ik me eigenlijk wel goed. Wel gezellig in kleine gezelschappen bij elkaar, geen grote feesten (hoewel ik die ook wel weer mis, zo met de hele familie) 

Verder genereerde ik afgelopen zomer ook nog wat rust, door door m'n enkel heen te gaan en anderhalve week met de voet omhoog te moeten bivakkeren. 

Blij
Wat er wel gebeurde? Om enigszins chronologisch met iets positiefs te beginnen: vorig jaar september kochten wij een huisje in Portugal! Op de camping, waar wij al eerder heengingen, kwam een 'cabin' in de verkoop en wij hadden hier het geld voor. (mede dankzij corona) Helaas duurde het een jaar voordat we erheen konden, maar we zijn er zo blij mee! Onze 'plek onder de zon'.

Ander positief nieuws is dat de dochters van mijn zus zijn getrouwd en de jongste kreeg een dochter. Een heerlijk kindje, dat we helaas niet zo vaak kunnen bezoeken. Gelukkig zijn er foto's (massa's) 

Iets nieuws
Mijn vrijwilligerswerk bij Stichting het Groninger Landschap lag om begrijpelijke reden stil. Via de patiëntenvereniging Fibromyalgie en Samenleving kwam een oproep voor begeleiders van online lotgenotencontact. Hier heb ik mij voor aangemeld. Er volgden cursussen voor zowel het begeleiden van een gesprek als ZOOM en ik heb een paar bijeenkomsten mede mogen begeleiden. Helaas heb ik op dit moment geen maatje-begeleider, maar wat ik heb gedaan vond ik erg leuk om te doen. En ik leerde weer nieuwe mensen kennen, ook al was dat alleen online. Ik kijk uit naar nieuwe bijeenkomsten.

Voor het Groninger Landschap ben ik nog bij het Paddenstoelenfestival geweest. Een mooie dag.

Verdriet
Helaas was er ook veel verdriet. Sinds het overlijden van mijn vader (het is een soort ijkpunt, zo lijkt het) overleden twee ooms van mij, één broer van mijn man, een vriendin van mij, een aangetrouwde neef (van nog geen vijftig jaar), een vriendin van mijn zus en onze hond. Verdriet op verdriet op verdriet, elk met z'n eigen 'gradatie' (ja, hoe benoem je dat), maar samen best veel. En geen troosthond meer op de bank.

Afstand
Vorig jaar verhuisde onze jongste naar het zuiden van het land. En ja, wij wonen in het noorden dus dat is een beste afstand. Af en toe komt hij langs, maar met een baan waarbij ook in het weekend gewerkt moet worden, is dat niet vaak. 

Ondertussen is onze oudste zo goed als fysiek onbereikbaar in Londen. Gelukkig heeft hij het er goed naar zijn zin met zijn vriend, zeker nadat ze eindelijk hun eigen huis kregen, maar die afstand. Het was van beide kanten zwaar. Voor hem ook dat hij met al dat verlies van hierboven, niet even naar ons toe kon. 

Vorige maand zijn we eindelijk zijn kant op gegaan. Hij kreeg een genderbevestigende operatie en ongeacht welke regels er aan welke kant van het water ook zouden zijn, we móesten wel. Daar wilden we bij zijn. Jongste ging ook mee, dus voor het eerst in tweeëntwintig maanden waren we als gezin weer bij elkaar. Een geweldig moment. 

De operatie ging gelukkig goed. Alle coronatesten waren ook nog negatief en we vierden gelijk zijn vierentwintigste verjaardag. Het was daarnaast erg fijn om hun buren te leren kennen. Mensen waar ze veel aan hebben, maar die ook veel aan hun hebben.

Domper
Helaas hangt er toch een grijze deken over dit bezoek. We waren er namelijk nog maar net een dag, toen we van de buurvrouw hoorden dat er bij ons ingebroken was. Gelijk de eerste avond al dat we weg waren, blijkt achteraf. Man is hierdoor veel aan het bellen en regelen geweest. Ondertussen bewees de buurvrouw dat een goede buur echt van groot belang is. Ze heeft fantastisch geholpen. 

Thuiskomen was dus een kater. Niet alleen was ik sowieso graag langer in Londen gebleven (we moeten er toch echt een keer heen om de stad te leren kennen en naast bezoek ook toerist te zijn), maar we wisten dat we bij thuiskomst een puinhoop aan zouden treffen. Wat gestolen was, wisten we nog niet. We wisten al wel dat de inbrekers de woonkamer en keuken overgoten hadden met ketjap, frisdrank en (wat later bleek) limonadesiroop. Een puinhoop! Vréselijk. Zelfs foto's en negatieven, die uit de kast getrokken waren, plakten.

Dagen zijn we bezig geweest met het schoonmaken en nog steeds komen we af en toe ergens waar het nog plakt. Een schoonmaakbedrijf is twee keer langs geweest. Dat mensen inbreken en dingen stelen is erg vervelend. Dat ze zo'n puinhoop maken in je huis, voelt als een persoonlijke aanval. 

Inmiddels kwam er ook verschillende keren iemand voor de voordeur, om tijdelijke reparaties uit te voeren. Het is een 'inbraakvertragende' deur, maar niet vertragend genoeg, zo blijkt. Ook is vooral man nog druk bezig met de afhandeling met de verzekering. Wat een gedoe. 

Tot zover
Inmiddels is dit een behoorlijke blog geworden. Wat wil je, als je drieëntwintig maanden even wilt samenvatten. We zijn er nog, gezond en wel. We zitten (of komen) weer in een gedeeltelijke lockdown. Het wordt kouder, de winter komt eraan. Niet mijn beste tijd van het jaar. We zoeken dingen om ons op te verheugen. Het EK tafeltennis voor veteranen in Rimini, bij voorbeeld. Duimen maar dat dat door kan gaan. 

Boeken van oktober

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Oktober alweer voorbij, wat las ik?

op 05 november 2021 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Oktober, de tiende maand van het jaar. Ook de titel van een boek, dat inmiddels tot een populaire serie is gefilmd voor Netflix. Ik las het boek al, maar keek toch (zijdelings) terwijl m'n man deze serie keek. Ging wel weer van mijn leestijd af. 

Wat las ik, ondanks deze afleiding? 

Boven water - Margaret Atwood
Ik kende Atwood eigenlijk alleen van Het verhaal van de dienstmaagd en dan alleen nog maar van horen zeggen en beelden van de serie. Ik wist niet dat ze zoveel boeken geschreven had! Dit boek speelt zich af in de jaren '70 en is een wat triest verhaal, over een vrouw die teruggaat naar het huis uit haar kinderjaren om haar vader te zoeken. Ze gaat met haar vriend en een bevriend stel, die in het bezit zijn van een auto en eigenlijk daarop geselecteerd zijn.

Het boek is rauw. De omgang met elkaar, vooral tussen man en vrouw, is in mijn ogen vreselijk ouderwets. Pas toen ik Atwood bij Collegetour op tv zag, snapte ik dit boek beter.

De sprookjesverteller - Antonia Michaelis
Een donker, dromerig verhaal, waar een sprookje doorheen geweven wordt. Zeker in het begin vond ik het een moeizaam verhaal om te lezen, vooral voor een YA. Ik kwam er niet echt in. Langzamerhand ging dit beter. Er staan fantastisch mooie zinnen in het boek, die misschien de vaart wat uit het verhaal houden, maar zeker de moeite waard zijn.
Ik vraag me wel af of het voor ontvankelijke romantische pubers goed is om te lezen, dat je om de liefde zo makkelijk zou moeten kunnen vergeven. En gaat dat ook zo snel. Ik snap dat dit in het echt wel gebeurt, maar ik heb er moeite mee dat er in een YA zo mee omgegaan wordt alsof dat ook de goede manier is, omdat er nou eenmaal liefde is. (lastig om uit te leggen, zonder spoilers)

Opgejaagd - Gabriel Bergmoser
Een spannend verhaal in het achterland van Australië. Geschreven alsof het een film is van een bekende Filmregisseur. Als ik zeg welke, weet je gelijk hoe het boek gaat. 

Rinkeldekink - Martine Bijl
Een ontroerend verhaal van Martine Bijl over haar leven na een herseninfarct. Met humor en zelfspot, maar ook met verdriet. 

Lion, mijn lange weg naar huis - Saroo Brierley
Een bijzonder en heftig verhaal over een jongetje in India die z'n broer kwijtraakt en daarna verdwaald. Hij komt na omzwervingen terecht bij een Australisch echtpaar, dat hem adopteert. Wanneer hij volwassen is, zoekt hij z'n geboortestad op Google. Het lijkt bijna onmogelijk dat dit echt gebeurd is, maar toch is het kennelijk zo. 

In mijn dromen - Simone van der Vlugt (luisterboek)
Een vrouw met voorspellende dromen, ziet dat er een aanslag zal komen in Amsterdam. Ze meldt dit bij de politie en wordt daardoor zelf verdacht. Niet echt heel spannend, maar wel een leuke invalshoek en zeker fijn om te lezen. Voorgelezen door Diewertje Blok, dus ook fijn om te luisteren. 

Helsinki - Nathalie Pagie
Een spannend verhaal over een jonge vrouw die wil achterhalen wat er 8 jaar eerder met haar tweelingzus is gebeurd in Helsinki. Ze wordt als politieagente aangenomen en komt er achter dat er mogelijk een seriemoordenaar aan het werk is. Een spannend verhaal, dat ik amper weg kon leggen. 

Met dit boek voltooide ik mijn Hebbanreadingchallenge van dit jaar!

De upgrade - Steven van Belleghem
Een buzzboek van Hebban. Een boek dat zich in Londen afspeelt terwijl ik in Londen ben. Wat een timing!
En wat een fijn boek! Ik moet me nog buigen over de recensie, maar ik kan al wel verklappen dat ik dit boek met veel plezier las.