Pagina's

maandag 28 december 2020

Koud

 

"Zag je van de week dat programma op tv, waarin mensen een koudetherapie gehad hebben?", vraagt mijn moeder aan mij. We zitten bij haar aan het ontbijt. Ik heb een t-shirt, trui en vest aan, alsmede een joggingbroek, sokken en sloffen. Zij zit met een dunne ochtendjas luchtig omgeslagen. Het is 16 graden in de kamer en ze vindt het wel aangenaam zo. Ik heb het koud. 

Kennelijk was er afgelopen week wat op de tv over de methode van 'Iceman', Wim Hof. De man die in een poolzee onder het ijs door zwemt met alleen een zwembroek aan, die rustig een anderhalf uur in een bak met ijs zit of op blote voeten de Kilimanjaro beklimt. Intrigerend. Bij het programma was een man, die een aantal jaren terug niet kon lopen door de reuma maar na deze 'Iceman-methode' weer alles kan én geen medicatie meer nodig heeft. Je zou je toch gelijk in willen schrijven, als het maar niet zo koud was.

Inderdaad had ik wel eens gehoord dat mensen profijt hadden van deze methode. Hier wordt ook onderzoek naar gedaan, begreep ik. Zelf heb ik vorig jaar vanaf de zomer steeds koud afgedoucht. Ik leek het minder koud te hebben vorig winter, maar of het daaraan lag? Tegen pijn en eczeem, waarvoor ik eraan begon, hielp het in elk geval niet. En nadat ik bij de dermatoloog ben geweest en nog maar 2x per week mocht douchen, besloot ik dat toch vooral niet koud te doen. Ook niet te heet, natuurlijk, want dat is helemaal slecht voor mijn huid.

Ik reageer enigszins afwijzend op m'n moeder, zoals ik bijna altijd reageer als weer iemand een geweldige therapie aanraadt, waar zoveel mensen mee geholpen zijn. Therapieën, diëten, pillen, kruidenmengsels. Er is altijd wel iemand, die weer iemand kent die dit of dat gedaan had en dat híelp. En dan kijkt men je vaak raar aan, dat je niet gelijk opspringt om een telefoonnummer te zoeken van betreffende therapeut, de leefregels van betreffend dieet of het plantje, waar een ander zo'n baat bij had. 

M'n moeder haalde haar schouders op. Het is duidelijk dat zij vrijwel geen last heeft van kou. Ze vindt dan ook dat ik zoiets best eens zou mogen proberen, als koukleum. Maar wat mij altijd opvalt, bij een succesmethode: je hoort nooit over mensen, bij wie het niet werkt. Alleen succesverhalen, maar vaak helpt iets voor een aantal mensen, terwijl het voor andere mensen juist niet werkt. Misschien zijn dat er nog veel meer, geen idee. Anders zou de regulieren gezondheidszorg er wel wat mee gaan doen, denk ik. 

Omdat ik toch nieuwsgierig ben, google ik maar eens op de Ice-man. De eerste hits zijn direct al negatief. Kritische programma's namen hem onder vuur en er schijnen door zijn methode doden te zijn gevallen. Wow.

Toch vind ik ook de resultaten van een onderzoek van het Radboud MC uit 2014, waaruit blijkt dat de methode wel degelijk positief kan werken. Vooral bij ontstekingen in het lichaam, waardoor eerder genoemde man met reuma er waarschijnlijk baat bij had. Ik heb geen ontstekingen. De website Skepsis is kritisch. Dat moet ook wel met zo'n naam. Ook hun reactie is van 2015, trouwens. Het nieuwste artikel, van maart 2020, dat ik zo kan vinden staat op Bedrock. Hierin wordt ook de onderzoeker van het Radboud weer aangehaald, die nog steeds enthousiast is. 

Steeds meer Ice-man fans: Ondertussen wordt de groep met aanhangers van Wim Hof steeds groter. Er komen verhalen naar boven van astmapatiënten die na de training geen puffers en medicijnen meer nodig hebben. Van mensen die nooit meer griep hebben en zich geestelijk steeds jonger voelen. En van mensen die hooikoorts hadden en dankzij de methode nooit meer medicijnen gebruiken noch symptomen hebben. (quote www.bedrock.nl)

Gezien deze quote, moet ik de methode misschien toch eens overwegen. Geen astma en hooikoorts meer. Het klinkt geweldig. Griep heb ik sowieso al nooit. (ik hoop dat ik deze weerstand ook tegen corona heb) Gelukkig lijkt de positieve invloed van de methode vooral uit de ademhaling te komen en niet zozeer uit het koude water (als ik het goed lees) Misschien dan eerst maar eens gaan mediteren. En koud (af)douchen, want wat minder last hebben de kou lijkt me aan het begin van de winter ook wel fijn, als eerste positieve gevolg van welke methode dan ook. 

Gelukkig had m'n moeder met kerst gewoon de verwarming wat hoger gezet.