Boeken van oktober

 In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Mijn boeken van oktober

op 06 november 2020 door Ria van Boeken tot Blog  

+1

Wat gaat de tijd toch snel. Voor mijn gevoel net m'n boeken van september gepost en nu is oktober alweer aan de beurt.
Nou, oké, niet alleen gevoelsmatig plaatste ik de boeken van september vorige week. Ik was daarmee gewoon laat, dus ja.

Maar goed, wat las ik in oktober?

DNA - Yrsa Sigurdardottir
Een verhaal dat begint met een triest hoopje kinderen, zodat je weet dat deze met de moorden verderop in het boek te maken hebben, maar hoe? Een spannend boek, goede ontknoping en over het algemeen goed geschreven. Alleen wordt er bij de introductie van personen op wat onbeholpen manier teruggedacht aan vroeger, vind ik. Ook de hoofdpersonen blijven maar terugdenken aan gebeurtenissen in het verleden. Dat had een stuk minder gekund in mijn optiek. Daarom had ik soms moeite met doorlezen, terwijl het verhaal de moeite waard is. Hopelijk zijn de terugblikken in de volgede boeken van Sigurdardottir minder aanwezig, zodat de focus op het verhaal ligt.

Japan in honderd kleine stukjes - Paulien Cornelisse
Op haar ludieke eigen manier vertelt Cornelisse over Japan, wat ze meemaakte, wat woorden betekenen en een stukje geschiedenis van het land en haarzelf. Als altijd heerlijk om te lezen, lekker een paar verhaaltjes tussen wat (zwaardere) boeken door.

Magnus - Arjen Lubach
Lubach maakte belangeloos een promotiefilmpje voor een theatergroep van een vriendin van mij, dus besloot ik als tegenprestatie (een aantal van) zijn boeken te kopen. De dwarsliggers, want dat leest lekker. IV las ik vorige maand met veel plezier, nu dus Magnus. Een heel ander boek, met herkenbare stukjes uit Groningen waar de hoofdpersoon naar school gaat. Leuk. Een ander thema, maar net zo fijn geschreven en net zo lekker te lezen. Lubach is nu één van de schrijvers, waar ik de nieuwe boeken van wil lezen, verwacht ik (nee, ik heb z'n nieuwste boek nog niet)

Ohja, die vriendin speelt in theatergroep Op Woensdag, maar vanwege corona moesten de voorstelingen voor de tweede keer dit jaar afgezegd worden.

Schilderslief - Simone van der Vlugt (luisterboek)
Geertje Dirks is een lief en wat onschuldig meisje, dat zich in laat palmen door de schilder Rembrandt van Rijn. Een triest verhaal, maar toch ook een verhaal van een sterke vrouw in een tijd, dat het voor vrouwen (en mensen met een lager of zonder inkomen) niet makkelijk was. Van der Vlugt schetst wel een mooi beeld van de 17e eeuw. Het dagelijks leven in die tijd.

Het Darwin-mysterie - John Darnton
Een inkijk in het leven van Darwin, zijn (mogelijke) karakter en mogelijke gebeurtenissen. Eén en ander komt aan het licht door het onderzoek van twee jonge mensen in onze tijd. Er zijn wat voorspelbare ontwikkelingen, maar erg leuk om te lezen en toch nog een enigszins onverwachte ontknoping.

De echtgenotes - Tarryn Fisher
Een boek dat ik kreeg via Hebbanbuzz. Een spannende psychologische thriller dat halverwege het boek volledig draait, waardoor zowel de hoofdpersoon als de lezer niet meer weet wat nou waar is en wat niet. Lees hier mijn recensie

Mythos - Stephen Fry
Al langer wilde ik weten hoe het nou zat met de Griekse goden. Ooit begon ik dit boek te luisteren, maar ik raakte al snel de draad kwijt, terwijl het toch vrij duidelijk omschreven wordt. Met de humor van Fry. Op papier beklijft het toch beter. Bovendien kan ik terugvallen op de plattegrond en stamboom voorin het boek. Niet volledig trouwens, voor mezelf heb ik ook nog wat dingen meegeschreven. Ik weet nu in elk geval iets meer, maar waarschijnlijk haal ik met vragen over dit thema alle namen en gebeurtenissen weer door elkaar.

En dat was de maand oktober alweer. Ik ben lekker op dreef, nog mooi op weg om m'n readingchallenge te halen.

Geschikt / Ongeschikt

Ik was er geschikt voor, de lockdown. Tenminste, de intelligente soort die Nederland had. Ik werkte thuis  maar genoot ook in de tuin. Voor het eerst in jaren was deze bijna onkruidvrij. Ik kwam achterin tussen struiken waar ik al jaren niet was. We kochten een loungeset en het was paradijs.Mijn man werkte ook thuis en vond een nieuw hobby, timmeren. Dingen creëren van oude pallets. Hij verbaast zichzelf en eigenlijk iedereen die hem kent.

Ik deed verder niet de dingen waarvan ik altijd dacht dat ik ze zou doen als ik tijd had. Ik las niet meer boeken dan anders, mede door die tuin waarschijnlijk. Plakte geen foto's in, ruimde niet extra op, dat deed m'n man vooral.

Waar ik minder goed in was, was het loslaten van de lockdown. Vanaf het begin was ik erg voorzichtig,  want ik had dit jaar meer last van hooikoorts en astma dan ooit. Kreeg zelfs extra medicatie. Ik ben duidelijk een risico geval. Heb tenslotte ook nog steeds overgewicht.

Erg sociaal zijn we dit jaar dan ook niet geweest. We hebben wel wat vrienden en familie gezien, maar het bleef beperkt tot vier per keer. Dan was de tuin wel 'vol'. Man ging overigens wel sporten. De tafeltennistafel is langer dan anderhalve meter en een aantal tafeltennissers hebben een tafel in een ruime schuur. Zo kon het veilig.

Twee vakanties zeiden we af (één daarvan was ver voor corona gepland), een derde gaat waarschijnlijk ook niet door. We bleven thuis deze zomer. Man leefde zich helemaal uit met z'n nieuwe hobby, zo hebben we nu een bar in de tuin, en ik fietste rond met tassen vol boeken op zoek naar minibiebs om deze te vullen. Ook stuurde ik, zeker in het begin, veel meer kaartjes. Voor postcrossing en naar familie, vrienden en kennissen. Het registreren van zowel die boeken als die kaartjes kost ook veel tijd. Hele avonden zat ik boeken te nummeren.

Wat ik niet deed was schrijven. Normaliter spoken er op dagelijkse basis zinnen door m'n hoofd, die zich uit zouden kunnen breiden tot een blog. Dit jaar kwam het niet. Ja, er staan een paar proefstukjes, maar daar ben ik helemaal niet tevreden over. Op mijn boekenblog vergeet ik zelfs het maandelijkse overzicht te maken!

Nu zitten we middenin de tweede lockdown, morgen zullen regels nog strakker worden. Buiten waait het en de regen volgt snel. Herfst. Brachten we de eerste lockdown veel buiten door, dat wordt nu waarschijnlijk anders. Binnen is het knus, maar het wordt toch wel tijd, vind ik, dat ik weer wat dingen oppak, zoals schrijven. Niet domweg registreren, maar ook iets maken. Dat hoort immers altijd al bij mij, waarom is het weg?

Dus hier een blog. Ik ben ook hier niet tevreden over, maar ik moet mezelf maar dwingen dit te plaatsen. Hopelijk tot snel weer.